Ο κ. Νίκος Κοτζιάς είναι ο Υπουργός της χώρας μας μετά τις
εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 και, ήδη, από τα πρώτα 24ωρα, έκανε αισθητό το
δικό του «στίγμα» καθώς αντέδρασε στο αρχικό κείμενο συμπερασμάτων του έκτακτου
Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της 29ης Ιανουαρίου, το οποίο προέβλεπε
κλιμάκωση κυρώσεων ενάντια στη Ρωσία λόγω της κρίσης στην Ουκρανία.
Συγκεκριμένα, αφαιρέθηκε όποια αναφορά σε
ενίσχυση οικονομικών κυρώσεων και αντικαταστάθηκε από μία γενική αναφορά σε
«κατάλληλες ενέργειες», εφόσον αυτό κριθεί στο μέλλον αναγκαίο. Επιπλέον,
αποφασίστηκε παράταση των ήδη ισχυόντων περιοριστικών μέτρων έναντι προσώπων
μόνο για έξι μήνες αντί ένα έτος όπως αρχικά προβλεπόταν ικανοποιεί την Αθήνα.
Τα περιοριστικά αυτά μέτρα θα ισχύσουν πλέον μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015. Ως
προς τυχόν εισαγωγή νέων προσώπων σε καταλόγους ατομικών κυρώσεων, η
σχετική απόφαση αναβάλλεται για αργότερα, ενώ απεφεύχθη ρητή αναφορά σε Ρώσους
υπηκόους.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό γεγονός, το οποίο αρχικά
ξεσήκωσε αντιδράσεις απέναντι στην νέα ελληνική κυβέρνηση, ήταν ότι διεγράφη η
αναφορά, που υπήρχε στην αρχή του Προσχεδίου, στη Δήλωση των Αρχηγών Κρατών και
Κυβερνήσεων της 27ης Ιανουαρίου, για την οποία η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι
εκδόθηκε χωρίς τη συγκατάθεσή της. Αφαιρέθηκε επίσης η αναφορά στην ανάγκη
αντιμετώπισης της ρωσικής προπαγάνδας από την ΕΕ, όχι μόνο στο πλαίσιο
της ουκρανικής κρίσης, αλλά και ευρύτερα στο πλαίσιο της Ανατολικής Εταιρικής
Σχέσης και των χωρών που αυτή αφορά. Προσετέθη τέλος ειδική αναφορά στην
προστασία των δικαιωμάτων εθνικών μειονοτήτων, ώστε να καλυφθούν οι
Έλληνες της Ουκρανίας που αυτές τις ημέρες βρίσκονται στο «μάτι του κυκλώνα»
στη Μαριούπολη.
Ο Νίκος Κοτζιάς είναι
καθηγητής Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο
Πανεπιστήμιο του Πειραιά.
Σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και
φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο, καθώς και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης
(διδακτορικό και post-doc) στην Ελλάδα και στη Γερμανία.
Εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του
Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου..
Διετέλεσε πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών
(ΙΣΤΑΜΕ). Υπήρξε μέλος της FEG (Ερευνητική Ομάδα για την Ε.Ε.) στο Μαρβούργο
Γερμανίας, Senior Associated Member στο St. Antony’s College του Πανεπιστημίου
της Οξφόρδης, Senior Fellow στο Weatherhead Centre for International Affairs του
Χάρβαρντ.
Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 υπήρξε
πρεσβευτής-εμπειρογνώμων στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπου συμμετείχε και διηύθυνε
σειρά ομάδων έρευνας, προγραμματισμού και σχεδιασμού.
Διετέλεσε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής
Πολιτικής. Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, την
Agenda 2000, τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς ερευνητικές ομάδες με παγκόσμια αναγνώριση,
όπως το «International Group of Expert» και η «Διεθνής Ομάδα Ειδικών: Making It
Our Own. A Trans-European proposal on amending the Draft Constitutional Treaty
for the European Union».
Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς. Καταδικάστηκε δις κατά τη
διάρκεια της χούντας. Συμμετείχε στην έκδοση των περιοδικών Διαλεκτική και
Επιστημονική Σκέψη.
Σήμερα διευθύνει τη σειρά «Αναστοχασμός» στις Εκδόσεις
Καστανιώτη, όπως παλαιότερα τη σειρά «Λόγος» στις Εκδόσεις Λιβάνη. Αρθρογραφεί
στην εβδομαδιαία εφημερίδα Αξία και την Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία.
Έχει συγγράψει 24 επιστημονικά βιβλία που έχουν εκδοθεί
σε πολλές χώρες του εξωτερικού, καθώς και μία συλλογή ποιημάτων.
Έχει εκδώσει με δικούς του εκτεταμένους προλόγους
60 βιβλία, ανάμεσα στα οποία έργα των J. Habermas, A. Sen, F. Deppe, N.
Chomsky, M. Walzer, D. Harvey, J. Huffschmidt, M. Clapsis, M. Ingatieff, Β.
Barber. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του, πέραν του παρόντος, είναι: Παγκοσμιοποίηση
– Η ιστορική θέση, το μέλλον και η πολιτική σημασία (Eκδόσεις Kαστανιώτη,
2003), Το ενεργητικό δημοκρατικό κράτος – Εθνικό κράτος και παγκοσμιοποίηση
(Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2004), Πολιτικό σύστημα και ταυτότητα – Παγκοσμιοποίηση
και η περίπτωση του Hνωμένου Bασιλείου (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2008), EU-US
Relations: Repairing the Transatlantic Rift, σε συνεργασία με τον Π. Λιάκουρα
(Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2006). Τα πιο πρόσφατα επιστημονικά του
κείμενα είναι: Cyprus: Thinking outside the Box – The Framework for a Solution,
Οξφόρδη, Globalization, Religion and Violence, Γενεύη και Βοστόνη: Παγκόσμιο
Συμβούλιο των Εκκλησιών, The Paradox of the Turkish-European Relations,
Οξφόρδη.