του Αθ. Μουστάκη
Προ ημερών ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς, εξήγγειλε την εκπόνηση μελέτης (;) για την κατασκευή της γραμμής 4 του μετρό.
Δεδομένου του συνολικού μήκους των 19,5 χιλιομέτρων, της πράγματι αφάνταστα εξυπηρετικής αυτής γραμμής, των είκοσι (20) σταθμών της, των τεχνικών και λοιπών δυσχερειών και των τεχνοοικονομικών δεδομένων και της χρονικής προόδου των μέχρι τώρα κατασκευασμένων και υπό συμπλήρωση γραμμών 1 και 2, προσωπικά προβλέπω ότι η γραμμή αυτή (4) θα λειτουργήσει από το 2030 (και αν).
Στο μεταξύ, όμως, τι θα γίνει με την λεωφόρο Κηφισίας, δηλαδή με την όλως ανεπαρκή και άτακτη εξυπηρέτησή της από πλευράς μέσων μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ);
Παρότι υπάρχουν τέσσερις λεωφορειακές γραμμές από Ν. Ερυθραία και Κηφισιά (Α7, Β7, 350 εις τους Αμπελόκηπους και το σπανίως εμφανιζόμενο EXPRESS E7) εν τούτοις δεν υπάρχει ουσιαστική τακτική (συνεπής) εξυπηρέτηση για το μετακινούμενο κοινό, κυρίως εργαζόμενους με ασφυκτικό ωράριο και κανένα κίνητρο για να αφήσουν το Ι.Χ. οι υπόλοιποι (παρόδιοι). Η δυσκολία οφείλεται στον μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο της λεωφόρου, τα συχνά μποτιλιαρίσματα και τα πολλά ταξί που αναγκάζεται να χρησιμοποιεί ο κόσμος.
… Προ πολλών μηνών είχα προτείνει με γράμμα μου, που δημοσίευσε η «Καθημερινή» την ιδέα ενός «εναέριου» μετρό. Κινουμένου δηλαδή όχι σε κλασσικές «εναέριες» ράγες, αλλά σε «δοκό» που συνεπάγεται οικονομία χώρου και μικρή αισθητική επιβάρυνση, για όσες οδικές αρτηρίες προσφέρεται και στην προκειμένη περίπτωση για την Κηφισίας μέχρι τους Αμπελόκηπους ή και μέχρι το Σύνταγμα, μέσω της Βασ. Σοφίας.
Η τεχνική εμπειρία μου σε μεγάλα έργα, ενόψει μάλιστα και των εξαιρετικών επιτευγμάτων των ελληνικών τεχνικών εταιρειών, τόσο στα Ολυμπιακά έργα όσο και αλλού (Αττική Οδός, Προαστιακός, Κακιά Σκάλα κ.λ.π.) και ιδιαίτερα οι ικανότητές τους σε σιδηρές κατασκευές, που πιστεύω ότι εδώ, στο «εναέριο» μετρό θα έχουν τον πρώτο λόγο, μου δημιουργούν την πεποίθηση ότι πρέπει να εξεταστεί το θέμα του συγκοινωνιακού αυτού μέσου μαζικής μεταφοράς, εξ ου και η πρότασή μου. Και αυτό γιατί πρόκειται, όπως φαίνεται τουλάχιστον, εκ πρώτης όψεως, για ένα μέσο ταχύτατο, φθηνό, όχι κλειστοφοβικό, χωρίς δαπανηρότατα απρόβλεπτα και κυρίως, χωρίς να αφαιρεί λωρίδα κυκλοφορίας από το κατάστρωμα της λεωφόρου, εις βάρος των λοιπών ΜΜΜ που θα λειτουργούν συμπληρωματικά.
Έτσι, φρονώ, ότι δεν θα ήταν άσκοπο οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ και Συγκοινωνιών (Μεταφορών) να συγκροτήσουν μία ομάδα από κατάλληλους συμβούλους τους και στελέχη των υπουργείων τους, για να εξετάσει το θέμα αυτό, με βάση τα διεθνώς ισχύοντα και δεδομένα, ειδικά για τη λεωφόρο Κηφισίας από κάθε άποψη: τεχνική, κατασκευαστική, αισθητική και ό,τι άλλο.
Ίσως η κατάληξη να είναι μία θετική πρόταση για μια λύση που μπορεί να λύσει οριστικά και όχι προσωρινά το πρόβλημα.