του Χαρ. Κ. Τσούκα
Υποτίθεται ότι μεταρρυθμίζουν τις ΔΕΚΟ. Διακηρύσσουν υπερήφανα ότι οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν κύριο στοιχείο της στρατηγικής τους. Λένε ότι πιστεύουν στην ανταγωνιστική οικονομία και στο σύγχρονο μάνατζμεντ. Κολοκύθια τούμπανα! Είναι τόσο κρατιστές όσο η νομενκλατούρα του Πούτιν και τόσο πολιτικάντηδες όσο οι ρουσφετολόγοι πολιτικοί της Τουρκίας. Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ, στις 7 Ιουνίου 2005, συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, το θέμα της επιλογής διαφημιστικής εταιρείας η οποία θα χειριζόταν τη θερινή διαφημιστική εκστρατεία της ΔΕΗ. Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί το ΔΣ της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας πρέπει να ασχολείται με τέτοια θέματα ρουτίνας, το πραγματικά εκπληκτικό είναι ότι ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης, ο κ. Δ. Σιούφας, ήθελε να έχει λόγο στο διαφημιστικό πρόγραμμα της ΔΕΗ! Τα πρακτικά της συνεδρίασης του ΔΣ, όπως δημοσιεύθηκαν στην «Καθημερινή» (18/12/2005), αποκαλύπτουν μια νοοτροπία διοίκησης δημοσίων επιχειρήσεων που συναντά κανείς πλέον μόνο σε «διευθυνόμενες δημοκρατίες» τύπου Τουρκίας ή Μαλαισίας, όπου οι πολιτικοί θεωρούν τις δημόσιες επιχειρήσεις κάτι σαν οικογενειακή τους υπόθεση.
H υπεύθυνη επικοινωνίας της ΔΕΗ κυρία Μπέσκου ανέγνωσε στη συνεδρίαση του ΔΣ επιστολή από το υπουργείο Ανάπτυξης, η οποία λέει, μεταξύ άλλων, τα εξής απίστευτα: «Με την παρούσα σάς κάνουμε γνωστό ότι στο εξής όλα τα προγράμματα διαφήμισης των εποπτευομένων Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ) του υπουργείου θα υποβάλλονται προς έγκριση στον υπουργό Ανάπτυξης». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η υπεύθυνη επικοινωνίας περιγράφει σχετικά λεπτομερώς την εμπλοκή του υπουργού Ανάπτυξης. «Βεβαίως δεν παίρνω γραπτές εγκρίσεις από τον υπουργό. Με φωνάζει στο γραφείο του, συζητάμε, ασχολείται ο ίδιος προσωπικά με την επικοινωνία όλων των ΔΕΚΟ που είναι κάτω από αυτόν». Αυτό έκανε και σε αυτή την περίπτωση. «Είδε το πρόγραμμα», λέει η κυρία Μπέσκου, «μου λέει προφορικά "συμφωνώ", δεν μου δίνει κάποια υπογραφή επ' αυτού. Φυσικά είχε κάνει και κάποιες παρατηρήσεις και στην προκήρυξη, όχι κάτι πολύ ουσιαστικό».
Τα μέλη του ΔΣ εκπλήσσονται. Οι κκ. Μάνος και Θεοδωρόπουλος, διακεκριμένοι μάνατζερ από τον ιδιωτικό τομέα, ρωτούν να μάθουν τη διαδικασία και εμμέσως απορούν πώς είναι δυνατόν να εμπλέκεται ο ίδιος ο υπουργός σε ένα θέμα που είναι αμιγώς εταιρικό. H κυρία Μπέσκου εξηγεί ότι για τα κονδύλια επικοινωνίας της ΔΕΗ ο υπουργός Επικρατείας κ. Θ. Ρουσόπουλος παρέχει «έγκριση νομιμότητας» και ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Σιούφας «έγκριση σκοπιμότητας»!
Σημειώστε ότι η ΔΕΗ είναι ανώνυμη εταιρεία, έχει εισαχθεί σε διεθνή χρηματιστήρια και είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους κανόνες της εταιρικής διακυβέρνησης, οι οποίοι προβλέπουν διακριτούς ρόλους για τα όργανα διοίκησης, ελέγχου και εποπτείας της εταιρείας. Ο υπουργός Ανάπτυξης εποπτεύει τη ΔΕΗ, δεν τη διοικεί - το δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος την ημέρα της παραίτησης του προέδρου της ΔΕΗ κ. Παλαιοκρασσά. Αποκαλύπτεται τώρα ότι, όπως και στην περίπτωση Παλαιοκρασσά, κανείς δεν θέλει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με τους κανόνες της εταιρικής διακυβέρνησης. Αν ο κ. Σιούφας έχει τέτοιο πάθος με τη διοίκηση επιχειρήσεων, δεν καταλαβαίνω γιατί επέλεξε την πολιτική σταδιοδρομία. Ας παραιτηθεί κι ας αναλάβει ο ίδιος τη διοίκηση της ΔΕΗ!
Είναι ποτέ δυνατόν να διοικηθεί σωστά μια επιχείρηση όταν οι αρμοδιότητες των οργάνων της δεν είναι σεβαστές; Οταν οι αποφάσεις της διοίκησης τίθενται υπό αίρεση; Με τι αυτοπεποίθηση, με ποια αίσθηση επαγγελματισμού και με τι κίνητρα θα εργασθεί ένας μάνατζερ στις ΔΕΚΟ όταν πρέπει να ζητεί από τον προϊστάμενο υπουργό «έγκριση σκοπιμότητας» για θέματα της αρμοδιότητάς του; Δεν αυτοκαταργείται; Τι είδους κουλτούρα διαμορφώνεται σε μια επιχείρηση όταν ο ίδιος ο υπουργός θέλει να χώνει τη μύτη του σε θέματα ρουτίνας, όπως το πρόγραμμα διαφήμισης μιας δημόσιας επιχείρησης που εποπτεύει; Ποιος τελικά διοικεί τις ΔΕΚΟ;
Δεν αμφέβαλλα ποτέ ότι η κυβέρνηση Καραμανλή του νεότερου ελάχιστα διέπεται από σύγχρονο μεταρρυθμιστικό πνεύμα. Γνήσια τέκνα του δεξιού κρατισμού είναι οι άνθρωποι - βαλκάνιοι πολιτικάντηδες που θεωρούν το κράτος ιδιοκτησία τους κι έπεσαν σαν ακρίδες πάνω του. Μιλάνε βέβαια για «μεταρρυθμίσεις» γιατί γνωρίζουν καλά την τέχνη της οργουελικής προπαγάνδας. Οπως στην Ωκεανία του Μεγάλου Αδελφού «η σκλαβιά είναι ελευθερία», στην Ελλάδα του Σιούφα, του Αλογοσκούφη και του Ρεγκούζα «ο κρατισμός είναι μεταρρύθμιση», «η λιτότητα είναι ευημερία» και «η ανοχή της διαφθοράς είναι αγώνας για τη διαφάνεια»! Τέτοια διαστροφή!
(Βήμα 25/12/2005)