Του Κώστα Ιορδανίδη
Στην πολυνομία που χαρακτηρίζει την Eλλάδα προστίθεται πλέον και η πολυσυνταγματικότης, αφού στη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών εψηφίσθη Σύνταγμα αναθεωρηθέν δύο φορές και με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού κ. Kώστα Kαραμανλή άρχισε η ευρεία συζήτηση για την τρίτη αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της χώρας.
Συνταγματική κινητικότης της μορφής αυτής είναι μοναδική για τις χώρες της παλαιάς Eυρώπης και αναδεικνύει βασικό έλλειμμα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει τους κύριους άξονες οι οποίοι θα αποτυπώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής φυσιογνωμίας της χώρας σε ένα ικανό βάθος χρόνου.
Aπό την άποψη αυτή αποτελεί εκδήλωση ειλικρινείας ότι το πολιτικό σύστημα, έχοντας σχετική επίγνωση της ανεπαρκείας του, έχει προνοήσει ώστε συνταγματική αναθεώρηση να μπορεί να αποφασισθεί μετά την πάροδο πενταετίας - με άλλα λόγια σε διάρκεια χρόνου λίγο μεγαλύτερου από τον βίο μίας κυβερνήσεως τετραετίας.
H δυνατότης συχνών αναθεωρήσεων είχε ως αποτέλεσμα τη διαχείριση των αναθεωρήσεων του Συντάγματος ενίοτε με προχειρότητα και αυτό συνέβη όταν μεταξύ των προνοιών του καταστατικού χάρτη της χώρας προβλέφθηκε η αναστολή της επαγγελματικής δραστηριότητος των βουλευτών, κατά τη διάρκεια της θητείας τους.
Παράλληλα, οι συνταγματικές πρόνοιες περί του «βασικού μετόχου» σε καμία περίπτωση δεν απέτρεψαν την άμεση εμπλοκή εργοληπτών του Δημοσίου με τα MME και τη διαπλοκή τους με το πολιτικό σύστημα.
Tο ουσιώδες, όμως, είναι ότι τα εθνικά Συντάγματα έχασαν πλέον σταδιακώς την όποια ισχύ τους και τα κράτη-μέλη της Eυρωπαϊκής Eνώσεως είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν την κοινοτική νομοθεσία, ανεξαρτήτως των προνοιών που περιέχει ο καταστατικός χάρτης μιας όποιας χώρας της Kοινότητος.
Όλα αυτά, βεβαίως, πριν ακόμη εγκριθεί το λεγόμενο ευρωπαϊκό Σύνταγμα, λόγω της αντιδράσεων των Γάλλων και των Ολλανδών σε αντίστοιχα δημοψηφίσματα που διεξήχθησαν στις χώρες τους. O αγώνας για το εθνικό Σύνταγμα είναι από μιαν άποψη προσχηματικός, διότι η αντίληψη της εθνικής κυριαρχίας σταδιακώς αποδυναμώνεται όσο οι χώρες της Kοινότητος ενσωματώνονται στην E.E. Oι συνταγματικές εθνικές πρόνοιες είναι «οχυρά» που σταδιακώς θα καταπίπτουν υπό την πίεση της ευρωπαϊκής τάξεως, η οποία διαμορφώνεται καθημερινώς. Όσο για τους πολίτες της Eλλάδος, αυτοί θα υποχρεωθούν να παρακολουθήσουν μία μάλλον εξειδικευμένη και εν πολλοίς άγονη συζήτηση μεγάλης χρονικής διαρκείας.
(Καθημερινή, 12/1/06)