Του Δημήτρη Μαρκόπουλου
"Ήθος, ακεραιότητα και προσήλωση στη δεοντολογία, με ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, τον άνθρωπο και το περιβάλλον". Όχι, δεν πρόκειται για το μανιφέστο κάποιας οικολογικής οργάνωσης, ούτε για τον πρόλογο βιβλίου του γνωστού «πράσινου» ακτιβιστή και ευρωβουλευτή κ. Ντανιέλ Κον Μπετίτ. Πρόκειται για το όραμα της πετρελαϊκής εταιρείας ΕΛΙΝ, έτσι όπως αποδίδεται από τον πρόεδρό της κ. Χάρη Κυνηγό. Ενός δηλαδή εκ των τελευταίων gentlemen του ελληνικού επιχειρείν, που με την παρουσία του προσπαθεί να περισώσει τη χαμένη τιμή του κλάδου του, δίνοντας μια πιο fair play διάσταση.
Τα παραπάνω προέρχονται από τη βαθιά πίστη στον άνθρωπο και τις απεριόριστες δυνατότητές του. «Πιστεύω στις ανθρώπινες αξίες και συνήθως ξεκινώ από τη βάση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καθαροί», μας λέει. Η επιλογή αυτή, μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται να τον έχει απογοητεύσει, όπως αναφέρει, συμπληρώνοντας πως οι άνθρωποι, αναλόγως με το περιβάλλον στο οποίο καλούνται να ζήσουν, μεταλλάσσονται σε καλούς και κακούς. Ο κ. Κυνηγός, ωθούμενος από έναν ιδιότυπο προσωπικό ουμανισμό, ανέκαθεν έδινε ευκαιρίες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στην ΕΛΙΝ αυτή τη στιγμή έχουν μέσο όρο ηλικίας τα 33 με 34 έτη. Χιουμορίστας ο 69χρονος «έφηβος» κ Κυνηγός, τονίζει μάλιστα ότι όταν φύγει και ο ίδιος ο μέσος όρος θα μειωθεί … αισθητά!
Ξεκινώντας την προσωπική του διαδρομή από χαμηλά, το 1954 άρχισε να δουλεύει για το χαρτζιλίκι του, μεταφέροντας βαρέλια στο εισαγωγικό γραφείο «Δ. Διαμαντίδης – Χ. Κουρούκλης & Σία». Το 1957 όντας πλέον σε νόμιμη για εργασία ηλικία, ξεκινά τη σταδιοδρομία του στην ίδια εταιρεία ως κλητήρας. Το μικρό εισαγωγικό γραφείο, αποφάσισε να φέρει ένα πρώτο φορτίο μαζούτ για λογαριασμό της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν». Η πρώτη παραγγελία έφερε τη δεύτερη και πλέον οι ιδιοκτήτες της εταιρείας έδωσαν στον νεαρό τότε κ. Κυνηγό την ευκαιρία να δημιουργήσει «πετραδάκι – πετραδάκι», την ΕΛΙΝΟΙΛ. Η εταιρεία στη δεκαετία του ΄60 κυριάρχησε στον εφοδιασμό της βαριάς βιομηχανίας, των πρατηρίων και της θέρμανσης, δημιουργώντας μία παράλληλη γενιά στελεχών του κλάδου, που ανδρώθηκε ουσιαστικά μαζί της.
Στη δεκαετία του ΄70 η ΕΛΙΝΟΙΛ εισέρχεται στο χώρο των λιπαντικών, ενώ επικεντρώνεται και στην ανάπτυξη του δικτύου των πρατηρίων της. Κατά την ενεργειακή κρίση στα τέλη της δεκαετίας, η έγκαιρη πρόβλεψη των βιομηχανικών αναγκών που προέκυψαν, αποδίδει στην εταιρεία σημαντικά κέρδη. Από τις αρχές του ΄80 η ΕΛΙΝΟΙΛ αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα στερεών καυσίμων στη χώρα, ενώ εισέρχεται δυναμικά μέσα από νέες εγκαταστάσεις στους εφοδιασμούς πλοίων. Από τον Μάρτιο του 2004 η εταιρεία εισήλθε στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Όμως ακόμα και σήμερα οι επενδύσεις σε καινοτόμες έως και ανατρεπτικές πρακτικές συνεχίζονται.
«Επαναστάτης με αιτία» ο κ. Κυνηγός, δεν είναι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να κρύβονται πίσω από τα λόγια και τις αόριστες ευχές περί δήθεν εταιρικής, κοινωνικής ευθύνης. Γνωρίζοντας τη «μαυρίλα που κρύβει το πετρέλαιο, αλλά και συνολικά ο κλάδος», όπως συνηθίζει να λέει, αποφάσισε κατά το άσμα του Frank Sinatra να ακολουθήσει τον «δικό του δρόμο».
Κι όποιος αντέξει
ΣΕ ΣΤΕΝΗ συνεργασία με Πανεπιστήμια και περιβαλλοντικούς φορείς, η ΕΛΙΝ έχει προσανατολιστεί στην παραγωγή και διάθεση του βιοκαυσίμου biodisel. Για τον παραπάνω λόγο, πραγματοποιεί μία επένδυση ύψους 10 εκατ. ευρώ, όπου 40.000 τόνοι βιοκαυσίμων θα παράγονται από μονάδα με έδρα στον Βόλο. Στην επισήμανσή μας για το πόσο ένας άνθρωπος των πετρελαίων μπορεί να είναι παράλληλα οικολόγος, απαντάει: «Νιώθω οικολόγος και πιστεύω ότι η περιβαλλοντική προστασία δεν θα πρέπει να είναι ξέχωρη από την αναπτυξιακή προσπάθεια. Όσο και αν κάποιοι στην αρχή σνόμπαραν το εγχείρημά μας για βιοκαύσιμα, τώρα αρχίζουν να κατανοούν ότι ανοίγονται νέοι ορίζοντες». Λειτουργώντας στη λογική «με τον σταυρό στο χέρι», ο κ. Κυνηγός και οι συνεργάτες του δεν δίστασαν να διώξουν, ακόμα και να στείλουν στον εισαγγελέα πρατηριούχους ή μεταφορείς – συνεργάτες της ΕΛΙΝ, οι οποίοι παρά τις δεσμεύσεις, παραπλανούσαν τον καταναλωτή. Σε μία «σταυροφορία» κατά της διαφθοράς, πριν από 8 χρόνια, ο ίδιος είχε ζητήσει από τους πρατηριούχους «να δεχθούν να ελέγχονται από το Πολυτεχνείο, είτε να αποχωρήσουν». «Απογοητεύομαι με τα φαινόμενα λαθρεμπορίας. Δυστυχώς, όμως, μερικοί βολεύονται με αυτήν την παρασιτική δραστηριότητα», τονίζει στο «ΘΕΜΑ» ο πρόεδρος της ΕΛΙΝ.
Ποιο είναι, όμως, το στοιχείο που σε μεγάλο βαθμό διαφοροποιεί την ΕΛΙΝ από τον ανταγωνισμό; Όπως τονίζουν στελέχη του ομίλου, η εταιρεία λειτουργεί κάτω από κάτω από καθεστώς απόλυτης δημοκρατίας. Πολλά είναι τα στελέχη που εργάζονται για παραπάνω από 20 χρόνια και που είναι «ορκισμένα» στο όνομα του ομίλου και του προέδρου του. «Στην ΕΛΙΝ υπάρχει μία ξεκάθαρη κουλτούρα. Όμως για να λειτουργήσει μία δημοκρατία, θα πρέπει να είναι οργανωμένη», αναφέρει ο κ. Κυνηγός. Μάλιστα, το 2002 η εταιρεία για την άρτια οργάνωσή της έλαβε πιστοποιητικό «δέσμευσης στην επιχειρηματική αριστεία» από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό EFQM. Η ΕΛΙΝ καλείται πλέον να κινηθεί σε ένα δύσκολο και μεγάλο βαθμό πολυεθνικό περιβάλλον. Όπως αναφέρει ο κ. Κυνηγός, η εταιρεία του στάθηκε τυχερή, επειδή όταν πρωτοδραστηριοποιήθηκε στην αγορά υπήρχαν μόνο οι πολυεθνικές πετρελαίου με την τεράστια δύναμη και το μέγεθος, οπότε έμαθε να αναπτύσσει το μοναδικό της «όπλο» που ήταν η συνέπειά της στη σωστή εξυπηρέτηση των πελατών της. Αυτή τη στιγμή, η συμμετοχή του κ. Κυνηγού στην εταιρεία φθάνε στο 9,5%. Στις σημαντικές εξελίξεις των τελευταίων ετών για την ΕΛΙΝ ήταν η ενίσχυση της στον τομέα της εξυπηρέτησης σκαφών, όπου πέρα από το πυκνό νησιωτικό δίκτυο πρατηρίων που ασχολούνται με τον εφοδιασμό τουριστικών σκαφών, συνεργάζεται με τις περισσότερες μαρίνες στην Ελλάδα. Πρόσφατα μάλιστα ανέλαβε και το σταθμό στη μαρίνα Λαυρίου, ενώ θα υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου της στη νησιωτική Ελλάδα. Η εταιρεία παράλληλα στοχεύει στην ισχυροποίησή της στον χώρο των λιπαντικών.
(Πρώτο Θέμα, 05/03/2006)