Του Σταύρου Λυγερού
Το οικοδόμημα της επίσημης εκδοχής για το σκάνδαλο των υποκλοπών άντεξε και στον χθεσινό «σεισμό» της κατάθεσης του Γ. Κορωνιά στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου. Τις τελευταίες εβδομάδες η αξιοπιστία τού εν λόγω οικοδομήματος έχει υποστεί πολλά και μεγάλα ρήγματα, αλλά δεν έχει καταρρεύσει. Δεν είναι καθόλου σίγουρο, όμως, ότι θα παραμείνει όρθιο και το επόμενο διάστημα. Τα ΜΜΕ –και πίσω τους η αντιπολίτευση– δεν πρόκειται να αφήσουν την υπόθεση να προσγειωθεί ομαλά σε κάποιο αρχείο, όπως προσδοκούσε η κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο όταν δικαιολογημένα οσμίζονται πως έχει ακόμα πολύ «ψαχνό». Κι όταν ακόμα, επίσης δικαιολογημένα, θεωρούν πως υπάρχει αδύνατος κρίκος στην αλυσίδα.
Παρά τις ισχυρές πιέσεις που έχει δεχθεί, όμως, ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone μέχρι στιγμής παραμένει προσκολλημένος στην επίσημη εκδοχή. Απλώς, χθες, αφ’ ενός καταλόγισε ευθύνες στην Ericsson κι αφ’ ετέρου εμμέσως πλην σαφώς υπέδειξε ότι οι δράστες ανήκουν σε μυστική υπηρεσία μεγάλης χώρας. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι με αμφίσημες δηλώσεις του έχει ήδη εμμέσως στείλει το μήνυμα ότι εάν αφεθεί πολιτικά ακάλυπτος και επιχειρήσουν να τον μετατρέψουν σε αποδιοπομπαίο τράγο, θα πει όσα σήμερα δείχνει να αποσιωπά.
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει να χάνει τον έλεγχο της κατάστασης και κινδυνεύει να βυθισθεί στο τέλμα του σκανδάλου. Αν και η ίδια ήταν μεταξύ των στόχων, ο τρόπος με τον οποίο χειρίσθηκε το πρόβλημα τής προσκομίζει σημαντικό πολιτικό κόστος. Η εξόφθαλμη προσπάθειά της να οχυρωθεί πίσω από τη Δικαιοσύνη έχει αμφίβολα αποτελέσματα. Όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα, η ενδεκάμηνη προκαταρκτική εξέταση δεν ήταν τίποτα περισσότερο από σπατάλη πολύτιμου χρόνου. Δεν είναι τυχαίο ότι η αρμόδια ανεξάρτητη αρχή, την οποία όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν αφήσει στο σκοτάδι, χρειάσθηκε λίγες εβδομάδες για να παρουσιάσει ένα αποκαλυπτικό πρώτο πόρισμα.
Το σκάνδαλο ήταν έτσι κι αλλιώς πολύ «καυτό» για να πέσει στα μαλακά. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη πολιτική ευφυΐα για να προβλέψει κανείς εξαρχής τη συνέχεια. Ο χώρος των ΜΜΕ έχει πάρα πολλά αρνητικά, αλλά είναι και ατίθασος. Δεν υπήρχε, λοιπόν, καμία περίπτωση όχι μόνο να συμπράξει σε μια επιχείρηση συγκάλυψης, αλλά ούτε και να αντιμετωπίσει διακριτικά την υπόθεση. Με άλλα λόγια, οι σημερινές εξελίξεις ήταν σχεδόν αναπόφευκτες. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση πρέπει να μέμφεται μόνο τον εαυτό της για τη δυσχερή θέση, στην οποία έχει περιέλθει. Είναι η δική της πολιτική επιλογή και οι δικοί της χειρισμοί, που την έχουν εγκλωβίσει σήμερα. Και κυρίως, που απειλούν να την τινάξουν στον αέρα, αφού, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα, το σκάνδαλο είναι μια ωρολογιακή βόμβα κάτω από την καρέκλα της.
(Καθημερινή, 10/3/06)