Σε επιστολή του προς την εφημερίδα "Εστία" στις 8/3/06, ο αναγνώστης κ. Ευάγγελος Ανδριανός, Επίτιμος Αρεοπαγίτης, επισημαίνει:
"Σχετικά με το θέμα του Κοσσυφοπεδίου που τον τελευταίο καιρό έχει επανέλθει στην επικαιρότητα εξ’ αιτίας των συζητήσεων για το μέλλον του, σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε μερικές παρατηρήσεις:
1.Στο Κοσσυφοπέδιο έγινε η μεγάλη μάχη του 1389 που απέληξε στην υποδούλωση της Σερβίας στους Τούρκους. Εκεί χύθηκε το αίμα των ηρώων της και ο εθνικός ήρωας των Σέρβων ο Μίλαν Όμπλιτς, κατόρθωσε, αν και μισοπεθαμένος να σκοτώσει το νικητή σουλτάνο Μουράτ Α΄ πριν πεθάνει. Εκεί το 1448 ο αρχηγός των Χριστιανών Ιωάννης Ουνυάδης – Γιάνγκο – έδωσε μία ακόμα μάχη για να προστατέψει την Ευρώπη από τους Τούρκους. Από το 1557 έως το 1766 το Κοσσυφοπέδιο ήταν έδρα του Ορθόδοξου Σερβικού Πατριαρχείου, για πολύν καιρό ήταν έδρα των Σέρβων ηγεμόνων και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ήταν η σκηνή πολυάριθμων εξεγέρσεων κατά των Τούρκων. Το 1912 οι Σέρβοι σύμμαχοι μας έδιωξαν από το Κοσσυφοπέδιο τους Τούρκους όπως τους διώξαμε και εμείς από τη Μακεδονία και την Ήπειρο. Το 1915 οι Σέρβοι διώχθηκαν από εκεί από τους στρατούς των Αυστριακών και των Βουλγάρων και επανήλθαν μετά την ήττα των Γερμανών και των συμμάχων τους. Για τους Σέρβους το Κοσσυφοπέδιο είναι ότι είναι για εμάς η Κωνσταντινούπολη και οι Θερμοπύλες.
2.Για να αποσπάσουν το Κοσσυφοπέδιο από τη Σερβία προβάλλεται από την προπαγάνδα και τους υποστηρικτές της Αλβανίας ότι οι Αλβανοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού του. Αυτή η κατάσταση όμως δημιουργήθηκε από τους εχθρούς των Σέρβων, φανερούς και κρυφούς, ενώ τα πράγματα δεν ήταν έτσι, αλλά μέχρι το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο πλειοψηφούσαν οι Σέρβοι, όπως πάντοτε μέχρι τότε. Μετά την ηρωική αντίσταση των Σέρβων κατά των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941 και την υποδούλωση της Σερβίας στις δυνάμεις του Άξονα Γερμανίας – Ιταλίας, ο Μουσολίνι προσάρτησε το Κοσσυφοπέδιο στην Αλβανία που ήταν προτεκτοράτο του από το 1939 και οι Αλβανοί, που τώρα παριστάνουν τους πολέμιους του φασισμού, στηριζόμενοι στις πλάτες των Γερμανών και των Ιταλών, επεδίωξαν δια της βίας μεγάλο μέρος του σερβικού πληθυσμού και, για πρώτη φορά, έγιναν πλειοψηφία. Η φυγή των Σέρβων συνεχίστηκε και επί Τίτο ο οποίος, εκ παραδόσεως εχθρός των Σέρβων ως Κροάτης, εφαρμόζοντας την πολιτική του της εξασθενήσεως της Σερβίας, στην οποία εντάσσεται και η ίδρυσις του εξαμβλώματος των Σκοπίων, παρεχώρησε αυτονομία στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και τους έδωσε έτσι τη δυνατότητα να κάνουν προβληματική τη ζωή των Σέρβων και να τους αναγκάζουν να φεύγουν.
3.Κατά την προ του 1999 περίοδο και πριν από την επέμβαση του σερβικού στρατού στο Κοσσυφοπέδιο, οι Αλβανοί είχαν εξοπλιστεί με βαρύ οπλισμό από το εξωτερικό και με την υποκίνηση αυτών που προετοίμαζαν τον πόλεμο κατά της Σερβίας και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, είχαν εξαπολύσει την επίθεσή τους κατά του σερβικού στοιχείου με πολυάριθμα θύματα άμαχους Σέρβους και αστυνομικούς.
4.πίσω από το προβαλλόμενο θέμα της αυτοδιαθέσεως των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου είναι ο μουσσολινικής εμπνεύσεως ιταλικός ιμπεριαλισμός, προγεφύρωμα του οποίου στα Βαλκάνια είναι η Αλβανία. Με την προώθηση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου υπό την σημερινή κατάσταση της κυριαρχίας των Αλβανών, επιδιώκεται στην ουσία η επέκταση της ιταλικής επιρροής προς ανατολάς.
5.Οι Αλβανοί, από τότε που άρχισαν τις επιθέσεις τους και μέχρι σήμερα, καταστρέφουν συστηματικά τα χριστιανικά και πολιτιστικά μνημεία του Κοσσυφοπεδίου και θα ολοκληρώσουν την καταστροφή αν τους παραχωρηθεί ανεξαρτησία.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι Σέρβοι δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους στο Κοσσυφοπέδιο και στον αγώνα τους αυτό πρέπει να έχουν τη συμπαράστασή μας."