Γαλλογερμανικοί Μύθοι και Αλήθειες

Γαλλογερμανικοί Μύθοι και Αλήθειες

Ουκ έστιν αριθμός αυτών που στην Ελλάδα πιστεύουν ότι η άνοδος του σοσιαλιστή κ. Φρανσουά Ολλάντ στην γαλλική Προεδρία της Δημοκρατίας λύνει ως δια μαγείας το ελληνικό πρόβλημα της υπερχρεώσεως και της εφαρμογής των όρων του Μνημονίου. Τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Απλώς, η άνοδος του κ. Φρ. Ολλάντ στο ύπατο γαλλικό αξίωμα θα φέρει στην Ευρώπη έναν αναπτυξιακό προβληματισμό, ο οποίος, ωστόσο, απέχει αισθητά από τις περί αναπτύξεως ελληνικές απόψεις και μέχρι σήμερα πρακτικές

Η Προσφορά της ΕΕΔΕ στην Ανάπτυξη

Η Προσφορά της ΕΕΔΕ στην Ανάπτυξη

Ιδρύθηκε πριν πενήντα χρόνια. Πρωτεργάτης της ιδρύσεώς της υπήρξε ο αείμνηστος Χριστόφορος Στράτος, που συγκέντρωσε γύρω του άλλους 27 επώνυμους επιχειρηματίες της εποχής οι οποίοι πίστευαν σε μιαν Ελλάδα της χρηστής και αποτελεσματικής διοικήσεως των επιχειρήσεων.

Ποιες Επενδύσεις -κι από Ποιους;

Ποιες Επενδύσεις -κι από Ποιους;

Ο συνομιλητής μας είναι ένας πετυχημένος Έλληνας επιχειρηματίας, με έντονη ανάμειξη στα κοινά και βαθιά γνώση της αγοράς. Στην ερώτησή μας γιατί δεν απορροφώνται κοινοτικοί επενδυτικοί πόροι, μάς απαντά: «πρέπει να είναι τρελός κάποιος για να επενδύσει στην Ελλάδα. Ποιος θα αποφασίσει στις σημερινές συνθήκες να μπλέξει με την δημόσια διοίκηση και μετά να τρέχει να σωθεί; Οι άνθρωποι είναι άσχετοι και, σε τελευταία ανάλυση, σκοπός τους είναι η υπονόμευση της εθνικής οικονομίας και όχι η έξοδός της από την κρίση»

Εμείς Χρωστάμε…

Εμείς Χρωστάμε…

Σε μία χώρα όπου τα τριανταπέντε τελευταία χρόνια ο ολοκληρωτικού τύπου λαϊκισμός, με ταυτόχρονη ιδεολογική πλύση εγκεφάλου, αποτελεί πολιτική και επικοινωνιακή πρακτική, ο διευρυμένος λαϊκός παραλογισμός είναι το φυσικό επακόλουθο. Έτσι, σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων η οποία χρωστά 360 δισεκατ. ευρώ, βοηθήθηκε με άλλα 230 δισεκατ. ευρώ και τής χαρίστηκαν 110 δισεκατ. ευρώ, σημαντικό μέρος του πληθυσμού της υβρίζει τους δανειστές και συμπαραστάτες, ζητώντας και τα ρέστα

Η Ώρα των Φιλελευθέρων

Η Ώρα των Φιλελευθέρων

Στην Ελλάδα του 2012, 38 χρόνια μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, καταρρέει το τελευταίο σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα της Ευρώπης -εξαιρουμένης της Ρωσίας του Βλαδίμηρου Πούτιν (Vladimir Putin). Το σύστημα αυτό μπορεί να μην είχε τα γνωστά χαρακτηριστικά των κομμουνιστικών οικονομιών της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, πλην όμως εδιέπετο από την ίδια λογική. Με άλλα λόγια, κάθε δυνατότητα ασκήσεως «ελεύθερης» οικονομικής δραστηριότητας ήταν άμεσα εξαρτημένη από το κράτος και ιδιαιτέρως από το εκάστοτε κομματικό κράτος

Φυγή Κεφαλαίων στο Εξωτερικό

Φυγή Κεφαλαίων στο Εξωτερικό

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπολογίζει ότι, συνολικά, τα κεφάλαια που «έφυγαν» από τις ελληνικές τράπεζες με κατεύθυνση το Λονδίνο, την Ελβετία, το Λουξεμβούργο και κάποια Νησιά Κέϋμαν ανέρχονται από την αρχή της κρίσεως έως σήμερα σε περίπου 80 δισεκατ. ευρώ –δηλαδή, αντιπροσωπεύουν το 25% του ελληνικού δημοσίου χρέους και το 36% της συνολικής αποταμιεύσεως της χώρας, όπως αυτή εμφανιζόταν στο τέλος του 2009.

Κρίσιμο το 2012 για Ευρώπη-Ελλάδα

Κρίσιμο το 2012 για Ευρώπη-Ελλάδα

Τα στοιχήματα είναι παγκοσμίως ανοικτά. Θα πτωχεύσει μέσα στο 2012 η Ελλάδα, παρασύροντας και την Ευρωζώνη, ή θα έχουμε κάποιο χρηματοπιστωτικό θαύμα; Το ερώτημα αυτό βρίσκεται πρώτο και καλύτερο στα τραπέζια όλων των hedge funds. Τα τελευταία, παρά τις διάφορες αστειότητες που διαδίδονται όπως συνήθως από άσχετους «νονούς» της κοινωνίας, είναι διαχειριστές κεφαλαίων οι οποίοι δεν έχουν ιδιαίτερα καλές σχέσεις με πολιτικές εξουσίες

Κρίσιμη Ημέρα η 20ή Μαρτίου 2012

Κρίσιμη Ημέρα η 20ή Μαρτίου 2012

Θα πρέπει οι διάφοροι «ειδήμονες» και άλλοι «βαρύγδουποι» αναλυτές και οικονομικοί συνταγογράφοι να μάς απαντήσουν σε ένα πολύ βασικό ερώτημα: Την 20η Μαρτίου 2012, ήτοι σε τρεις μήνες, λήγει ένα ομόλογο 14,5 δισεκατ. ευρώ, το οποίο θα πρέπει απαραιτήτως να πληρωθεί αν οι υπεύθυνοι της χώρας θέλουν να αποφευχθεί η άτακτη χρεωκοπία της και, βεβαίως, η αναπόφευκτη έξοδός της από την Ευρωζώνη –πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ)

Εχθροί της Ευρώπης

Εχθροί της Ευρώπης

Τα 160 τελευταία χρόνια οι «λαοί» της Ευρώπης, σαν μαριονέτες στα χέρια αυτοκρατορικών και πολιτικο-ιδεολογικών εξουσιών, προκάλεσαν δύο παγκόσμιους και εξήντα τοπικούς πολέμους. Οι πόλεμοι αυτοί προκλήθηκαν γιατί λαϊκιστικές, διεφθαρμένες, ιδιοτελείς και αρπακτικές εξουσίες ήθελαν να εξοντώσουν τρεις εχθρούς: Την δημοκρατία, τον φιλελευθερισμό και την πολιτική χειραφέτηση. Στην ουσία, ο μεγάλος εχθρός αυτοκρατόρων, ολοκληρωτικών ιδεολόγων και λαϊκιστών ήταν η ελεύθερη σκέψη και η κριτική προδιάθεση.

Ο Άνθρωπος που Ήθελε να Γίνει Πρωθυπουργός

Ο Άνθρωπος που Ήθελε να Γίνει Πρωθυπουργός

Το 2007, όταν στην ουσία ξέσπασε η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση με αφετηρία τα αμερικανικά ενυπόθηκα δάνεια υψηλού κινδύνου, ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου ήταν ο αμφισβητούμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε χάσει τις εκλογές και βρισκόταν εν βρασμώ. Κύριο μέλημα τότε του προέδρου του ήταν η αποδυνάμωση της εσωτερικής αντιπολιτεύσεως και η με κάθε τρόπο άνοδος στην εξουσία, ώστε να κοπάσουν αμφισβητήσεις και εσωκομματικές τρικλοποδιές

Μετά το Πολυνομοσχέδιο

Μετά το Πολυνομοσχέδιο

Το πολυνομοσχέδιο που την περασμένη Πέμπτη ψηφίστηκε στη Βουλή είναι όντως ένα πολύ σημαντικό κείμενο. Το ερώτημα όμως είναι αν ποτέ θα εφαρμοσθεί αλλά και με ποιον τρόπο θα γίνει αυτό. Διότι με το πολυνομοσχέδιο πολλά πράγματα αλλάζουν στην ελληνική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα επί τα βελτίω. Κατά κύριο δε λόγο, μέσω αυτού, αίρονται χρόνιες παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητος και μπαίνουν νέες βάσεις στην οργάνωση της χώρας

Η Μεγάλη Ληστεία του Δημοσίου Πλούτου

Η Μεγάλη Ληστεία του Δημοσίου Πλούτου

Η φιλοφολία περί «επαχθούς χρέους» δίνει και παίρνει στην Ελλάδα, κατά κύριο δε λόγο στόχος της είναι η απενεχοποίηση των πολλών για την οικονομική τραγωδία της χώρας ώστε όλα τα βάρη να φορτωθούν στους ολίγους. Και επειδή αυτοί οι ολίγοι εντοπίζονται στο πολιτικό σώμα της χώρας, οι εναντίον τους βολές και λοιπές κατακραυγές πλήττουν, εμμέσως πλην σαφώς, και την κοινοβουλευτική δημοκρατία –που σε κάποιους δεν αρέσει καθόλου.

Πάει Μπροστά Όποιος Θέλει

Πάει Μπροστά Όποιος Θέλει

Πριν έξι περίπου χρόνια, μιλώντας με την μεγάλη κυρία της ελληνικής βιομηχανίας, την κ.Καίτη Κυριακοπούλου, είχα συγκρατήσει μία παρατήρησή της που από τότε δεν ξεχνώ: «Στην οικονομία και στην βιομηχανία, αλλά και γενικά στην ζωή, ο καθένας μπορεί να πάει μπροστά. Υπό μία βασική προϋπόθεση: αρκεί να θέλει. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει δεν μπορώ. Δεν θέλω, υπάρχει», έλεγε.

Ανέκδοτο η Ανάπτυξη

Ανέκδοτο η Ανάπτυξη

Η Ελλάδα ποτέ πια δεν θα μπει σε τροχιά αναπτύξεως. Αυτό δηλώνουν οι αριθμοί και αυτό αποδεικνύει η εγκληματική και παρανοϊκή κοινωνική πραγματικότητα. Ιδού η κατάσταση: Η Ελλάδα έχει σήμερα ένα δημόσιο χρέος 360 δισεκατ. ευρώ, στο οποίο πρέπει να προσθέσουμε 270 δισεκατ. ευρώ ιδιωτικό χρέος, 40 δισεκατ. ευρώ κρατικές εγγυήσεις και περί τα 200 δισεκατ. ευρώ χρέη των ασφαλιστικών ταμείων.

Θα Αντέξει  η Ευρωζώνη;

Θα Αντέξει η Ευρωζώνη;

Μήπως ο Economist έχει δίκιο; Μήπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) εξελίσσεται σε μια νέα Ιαπωνία -δηλαδή, σε μία πολιτικο-οικονομική ονότητα χωρίς ηγετικές προσωπικότητες και, κυρίως, χωρίς την βούληση να ξεφύγει από το χθες; Τα ερωτήματα αυτά βρίσκονται τον τελευταίο καιρό στο προσκήνιο και αποτελούν πλέον αντικείμενο σοβαρότατου προβληματισμού για κάθε σκεπτόμενο Ευρωπαίο. Προβληματισμός ο οποίος γίνεται όλο και πιο επίκαιρος από την στιγμή που, άμεσοι πλέον, κίνδυνοι απειλούν την οικονομική και νομισματική Ευρώπη.