Δευ, 2 Αυγούστου 2021 - 14:04
Είναι γεγονός ότι στη ρουλέτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που έχουν στήσει τα κέντρα λήψης αποφάσεων στις Βρυξέλες - για να μην επεκταθούμε και σε άλλες βαρυσήμαντες πρωτεύουσες της Ε.Ε. - η μπίλια μοιάζει να έχει σφηνωθεί σκανδαλωδώς στο… «πράσινο». Η φιλοδοξία να απολιγνιτοποιηθεί η ηλεκτροπαραγωγή, να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, να βελτιωθεί η ενεργειακή αποδοτικότητα των κτιρίων και να καθαρίσουν οι μεταφορές σε ξηρά, θάλασσα και αέρα και όλα αυτά μαζί έως το 2030 και το 2050, είναι εξόχως απαιτητική για να μην πούμε ανέφικτη. Και τούτο επειδή η πράσινη μετάβαση αποτελεί ένα πανάκριβο εγχείρημα για το οποίο οι αρμόδιοι δεν γνωρίζουν ακόμη βασικές παραμέτρους του, όπως είναι…τυχαίο παράδειγμα, η αποθήκευση της ενέργειας που παράγουν ο άνεμος και ο ήλιος. Το κακό τόσο για εκείνους όσο και για εμάς είναι πως στο ζήτημα της αποθήκευσης είμαστε ακόμη πολύ μακρυά.