Δευ, 20 Φεβρουαρίου 2017 - 13:50
Η Τουρκία βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. Στο κρίσιμο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, η αμφίσημη πολιτική της έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων της, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν διστακτικά κάθε αλλαγή πλεύσης. Σήμερα, επί παραδείγματι, έχει προσεγγίσει μέσω δύο παραδοσιακών ανταγωνιστών της, Ρωσίας και Ιράν, το καθεστώς Ασαντ. Αυτό δυσχεραίνει τις σχέσεις της με σουνιτικά κράτη, τα οποία στηρίζουν την εξασθενημένη οικονομία της, τη βάζει στο στόχαστρο τρομοκρατικών ομάδων, ενώ ίσως δυσκολέψει την προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων με τις ΗΠΑ.
Αν, από την άλλη, επανέλθει στις αρχικές της θέσεις στο συριακό ζήτημα, κινδυνεύει να αποξενωθεί από Μόσχα και Τεχεράνη, οι οποίες ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση στο «χρήσιμο» κομμάτι της Συρίας. Ως προς το Ιράν, παρότι μοιράζονται την κοινή ανησυχία για τους Κούρδους, εφόσον ο Τραμπ επιδιώξει την περιθωριοποίησή του, ο Ερντογάν πιθανότατα θα επιχειρήσει να αναδειχθεί στον πολύτιμο εταίρο της Ουάσιγκτον στην περιοχή. Προκειμένου βέβαια να το επιτύχει, δεν αρκεί η όψιμη στοχοποίηση του Ισλαμικού Κράτους, αλλά προϋποτίθεται η αναδίπλωση της τουρκικής πολιτικής σε διάφορα σημεία της