Σχόλιο

H «Μουσουλμανική Οργή» Μετά το ISIS

Δευ, 24 Ιουλίου 2017 - 15:02

Κ​​αθώς οι μέρες του χαλιφάτου του ISIS τελειώνουν στο Ιράκ και τη Συρία και οι πηγές οικονομικής του ανανέωσης εξαφανίζονται, δημιουργείται η απορία ποια θα είναι η επόμενη εκδοχή της «μουσουλμανικής οργής», όπως την περιέγραφε ο ισλαμολόγος Μπέρναρντ Λούις. Στην Αίγυπτο, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι βρίσκονται πάντα υπό τη σκληρή επιτήρηση των στρατιωτικών, αλλά ίσως κάποτε επιστρέψουν δριμύτεροι. Η Σαουδική Αραβία, ως τράπεζα των απανταχού φανατικών σαλαφιστών, θα ξανανοίξει το πουγκί της διακριτικά για να εξασφαλίσει στους πρίγκιπες του πετρελαίου την ασυλία από τους μουσουλμάνους επικριτές. Ο,τι και αν συμβεί, τα δύο στρατόπεδα, των σούνι (Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Πακιστάν) και των σία (Ιράν, Ιράκ, νησίδες της Αραβικής Χερσονήσου, Χεζμπολάχ), θα παραμείνουν οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι μέσα στον κόσμο του Ισλάμ, χωρίς προοπτική συμβιβασμού μεταξύ τους

Χαλασμένα Μυαλά

Παρ, 21 Ιουλίου 2017 - 12:26

«Φοβάμαι τα χαλασμένα μυαλά στην Ελλάδα. Οι υστερικοί, οι ανισόρροποι, οι σχιζοφρενικοί έχουν εδώ περισσότερη απήχηση και περισσότερες ευκαιρίες να επιβληθούν παρά σε άλλους τόπους πιο κατακαθισμένους», γράφει στα «Τετράδια Ημερολογίου» του ο Γιώργος Θεοτοκάς στις 17 Μαΐου 1940. Πρόκειται για τον θείο του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της γενιάς του 1930, διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας. Θυμάμαι αυτή την σκέψη του και ανατρέχω στην «τσακισμένη» σελίδα 137 των «Τετραδίων» του, κάθε φορά που κάτι περίεργο, ανισόρροπο, εμφανέστατα ανορθολογικό κάνει την εμφάνισή του στην δημόσια σφαίρα. Μπήκα στον πειρασμό να γράψω για τα χαλασμένα μυαλά την προηγούμενη εβδομάδα παρακολουθώντας την πορεία διαμαρτυρίας που έκαναν μέλη αριστερών ομάδων στην Θεσσαλονίκη διαμαρτυρόμενα για την αναγόρευση του Προέδρου Γιούνκερ σε επίτιμο διδάκτορα της Νομικής Σχολής ΑΠΘ

H Γεώτρηση, το Κυπριακό και τα Ξένα Συμφέροντα

Πεμ, 20 Ιουλίου 2017 - 15:10

Αν και ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει πλήρως οι προθέσεις της Τουρκίας όσον αφορά τη γεώτρηση στο τεμάχιο 11 του κοιτάσματος «Ονησίφορος», εντούτοις μπορούμε να πούμε ότι μέχρι τώρα οι αντιδράσεις της περιορίζονται σε λεκτικές απειλές. Με βάση τις προηγούμενες προειδοποιήσεις αξιωματούχων της, όλοι αναμέναμε ότι η Τουρκία θα προέβαινε σε εντονότερες και ίσως θεαματικότερες αντιδράσεις κατά της Κύπρου. Μάλιστα, κάποιοι πολιτικοί εξέφραζαν ανησυχίες ακόμα και για τη δημιουργία θερμού επεισοδίου, ενώ πολλά ΜΜΕ της Κύπρου καλλιεργούσαν κλίμα πολεμικής έντασης. Τι έγινε και αποφεύχθησαν όλα αυτά; Αν νομίζουμε ότι η Τουρκία άλλαξε στάση και ξαφνικά αποφάσισε να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ, κάνουμε μεγάλο λάθος. Η Τουρκία, λίγες μόνο μέρες μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα και ενώ συνεχίζει διεθνώς το επικοινωνιακό παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, σίγουρα θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία να δημιουργήσει περισσότερες σκιές στην κυριαρχία της Κύπρου. Άρα, η συγκράτηση της Τουρκίας σε ακραίες αντιδράσεις δεν οφείλεται σε αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης της Κύπρου. Επίσης, οι περιορισμένης έκτασης (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) αντιδράσεις της Τουρκίας στη γεώτρηση, δεν μπορούν να οφείλονται στην Κύπρο. Εμείς, όπως είναι γνωστό, είμαστε και συνεχίζουμε να είμαστε ο αδύνατος κρίκος στην αντιπαλότητα μας με την Τουρκία

To Στοίχημα της Τέρνα Ενεργειακής

Δευ, 17 Ιουλίου 2017 - 19:54

Όπως και άλλες Ελληνικές εξωστρεφείς επιχειρήσεις που εργάζονται και επενδύουν σε προηγμένους επιχειρηματικούς τομείς με επίκεντρο την τεχνολογία έτσι και η Τέρνα Ενεργειακή, η μεγαλύτερη εταιρεία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ελλάδα, αποφάσισε την έκδοση ομολογιακού δανείου με στόχο την ενίσχυση διαθέσιμων οικονομικών πόρων ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα το επενδυτικό της πρόγραμμα. Να θυμίσουμε ότι πριν λίγες μόλις εβδομάδες είχαν προηγηθεί τα ομολογιακά δάνεια του Ομίλου Μυτιληναίος (300 εκατομμύρια ευρώ) και της Sunlight (80 εκατομμύρια ευρώ), δύο άλλων μεγάλων Ελληνικών επιχειρήσεων με έντονη εξαγωγική δραστηριότητα. Ασφυκτιώντας μέσα σε ένα μάλλον αρνητικό και καταθλιπτικό οικονομικό περιβάλλον, που όχι μόνο δεν ενθαρρύνει επιχειρηματικές πρωτοβουλίες αλλά ενίοτε τιμωρεί εταιρείες και επιχειρηματίες για τα όποια ανοίγματα τους, η συγκέντρωση κεφαλαίων μέσω της έκδοσης ομολογιακών δανείων έχει αποβεί μονόδρομος για καινοτόμες και προοδευτικές επιχειρήσεις όπως η Τέρνα Ενεργειακή

Παραγραφής Σημασία

Τρι, 11 Ιουλίου 2017 - 11:49

Ο θεσμός έχει ελληνική ρίζα και απήχηση παγκόσμια. «Πάνθ’ ο μέγας χρόνος μαραίνει» υπογραμμίζει ο Σοφοκλής στον «Αίαντα». Ιδού η αφετηρία της παραγραφής. Με την πάροδο του χρόνου οι παραστάσεις αλλοιώνονται. Η μνήμη σβήνει. Τα χαρτιά διασκορπίζονται. Η δικαιοσύνη χωρίς στέρεα αποδεικτικά μέσα αδυνατεί να κρίνει με ασφάλεια. Τέμνει το ζήτημα ο νομοθέτης. Θέτει όριο χρονικό. Όριο, δηλαδή, πέρα από το οποίο τεκμαίρεται αμαχήτως ότι η δικαστική αλήθεια είναι αδύνατη. Το όριο αυτής της αδυναμίας αποτελεί συμπλήρωση (και αδικαιολόγητη βάση) της παραγραφής (!!!). Η καθολική αξία του πράγματος έχει καταστήσει το θεσμό παγκόσμιο. Τα κακουργήματα των Ναζί κηρύχθηκαν απαράγραπτα. Επρόκειτο περί συμβολισμού. Όλες οι μαζικές εκτελέσεις ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 1946. Μετά ταύτα, μόνον ο Adolt Eichmann, ως ενοχηστρωτής του ολοκαυτώματος, απήχθη και απαγχονίσθηκε στο Ισραήλ το 1962. Και πάλι όμως πριν συμπληρωθεί 20ετία από την λήξη του Πολέμου (8.5.45). Η 20ετία είναι ο συνήθης χρόνος παραγραφής των βαρέων κακουργημάτων

Η Άχρηστη Επιστημονική Σκέψη

Δευ, 10 Ιουλίου 2017 - 08:24

Τελικά, οι επιστήμονες δεν κάνουν για επαναστάτες. Σκέπτονται πολύπλοκα και αποτυγχάνουν. «… η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι την επομένη μέρα θα άλλαζε νόμισμα. Κάθε πολίτης είχε δικαίωμα να αλλάξει διακόσια πέσο σε μετρητά και να καταθέσει έως δέκα χιλιάδες πέσο στην τράπεζα, με δικαίωμα να σηκώνει μόνο εκατό πέσο τον μήνα. Εάν είχε περισσότερα τα έχανε».* Διοικητής της κεντρικής τράπεζας ήταν ο Τσε, την υπογραφή του οποίου έφεραν τα νέα χαρτονομίσματα της Κούβας. Τυπώθηκαν μυστικά στην (τότε) Τσεχοσλοβακία, μεταφέρθηκαν κρυφά σε αποθήκη στο λιμάνι της Αβάνας στα μέσα Ιουνίου και η αλλαγή του νομίσματος έγινε 4 Αυγούστου. Ο πληθυσμός φτωχοποιήθηκε, με μία κίνηση. Ο Τσε δεν ήταν καθηγητής, ούτε οικονομολόγος. Τα πράγματα έγιναν απλά. Ο δικός μας Γιάνης, ως επιστήμονας, γοητευόταν από τις πολύπλοκες λύσεις, και απέτυχε!

Ποιος Είναι ο Νέος Παγκόσμιος Ηγέτης;

Τετ, 5 Ιουλίου 2017 - 15:00

«Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς μια άλλη στιγμή στη μεταπολεμική ιστορία που η παγκόσμια ηγεσία να ήταν τόσο αμφισβητήσιμη και αβέβαιη». Με αυτόν τον ξεκάθαρο όσο και ανησυχητικό τρόπο ολοκληρώνει ένα από τα άρθρα του στους Financial Times ο Γκίντεον Ράκμαν, αναδεικνύοντας ένα σημαντικό ζήτημα των καιρών μας. Ελάχιστες ημέρες πριν από την επικείμενη σύνοδο των G20 στο Αμβούργο, ο διακεκριμένος βρετανός δημοσιογράφος διερωτάται ποιος ηγείται της παγκόσμιας κοινότητας κατά το τρέχον έτος; Πριν από εννέα χρόνια, στην πρώτη σύνοδο των G20 που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον, παρά τις καταστροφές της Lehman Brothers και του πολέμου στο Ιράκ, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι ο ηγέτης του κόσμου τούτου ήταν ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος. Σήμερα, ωστόσο, είναι εξίσου αναμφίβολο ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται κάθε άλλο παρά πρόθυμος (και ικανός) να αναλάβει τον απαιτητικό αυτό ρόλο. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο εναλλακτικές επιλογές: ο Σι Τζινπίνγκ των συνεργασιών σε παγκόσμιο επίπεδο και η Aνγκελα Μέρκελ την οποία εμπιστεύεται – σύμφωνα με έρευνα το ινστιτούτου Pew – το 44% των πολιτών 37 χωρών με τους «αντιπάλους» της για την παγκόσμια κυριαρχία να περιορίζονται ο Σι στο 28% και ο Ντόναλντ στο 22%. Ποια είναι, όμως, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του καθενός;

Η Αναρχία της Δημιουργίας

Τρι, 4 Ιουλίου 2017 - 13:16

Η ​​πολιτική ιδεολογία του αναρχισμού που πρεσβεύει την αυτοοργάνωση, την αυτοδιαχείριση, με αποτέλεσμα την απουσία της κρατικής παρέμβασης και τη δημιουργία ρυθμιστικών κανόνων από τον ίδιο τον λαό, ίσως είναι η λύση στο πρόβλημα της χώρας να παραγάγει πλούτο, να αλλάξει νοοτροπίες και παραδείγματα, να τονώσει την τόσο αναγκαία για την επιβίωση της δημιουργία. Οπως συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις πρωτόλειες, οργανωτικά ανώριμες κοινωνίες, οι δημιουργικές μονάδες τους κάνουν την διαφορά. Εμπνευσμένα, ανήσυχα, φιλόδοξα, εργατικά, δημιουργικά μέλη τους ανοίγουν δρόμους, πάνε μπροστά το σύνολο. Η μίμηση, η καλώς νοούμενη «ζήλια» της επιτυχίας οδηγεί κι άλλους να δοκιμάσουν. Ετσι βαθμηδόν και υποδόρια, από τα κάτω δημιουργείται ένας νέος «εθιμικός» τρόπος δράσης, που αργότερα διαμορφώνεται σε ένα νέο «κανονιστικό» σύστημα λειτουργίας του συνόλου. Μου ήρθαν αυτές οι σκέψεις παρατηρώντας την απίστευτη οργανωτική διάλυση που επικρατεί στη χώρα, που είναι σε πλήρη αντίθεση με τις προσπάθειες που ξεφυτρώνουν καθημερινά στον χώρο της καινοτόμου επιχειρηματικότητας από νέους και λιγότερο νέους ανθρώπους, και μάλιστα σε ένα πλατύ φάσμα δραστηριοτήτων

Εποχή A-πολιτική

Παρ, 30 Ιουνίου 2017 - 12:37

Η πραγματικότης επιβάλλει κανόνες. Ουδέποτε συμβαίνει το αντίστροφο. Αυθόρμητα, η παγκόσμια κοινότητα ανέδειξε ως αγαθό υπέρτατο: την κατανάλωση. Μάρτυς αψευδής είναι ο διαφημιστικός καταιγισμός. Ανά δευτερόλεπτο κάτι προσφέρεται προς ικανοποίηση κάθε νοητής επιθυμίας. Είναι εμπειρικώς βέβαιο. Την κατανάλωση πολλαπλασιάζει η επιχειρηματική ανάπτυξη. Η επιτυχής, δηλαδή, πρόγνωση του οικονομικώς γίγνεσθαι. Η ικανότητα πρόγνωσης είναι χάρισμα. Είναι κάπως όπως η τέχνη. Ο Picasso έδινε με τον χρωστήρα στο χαρτί αξία εκατομμυρίων. Αυτή η μετουσίωση δεν υπόκειται σε συλλογικές διαδικασίες. Είναι απόρροια έμπνευσης. Εμπνευσμένος είναι αυτός που βλέπει ότι οι άλλοι δεν διακρίνουν. Η εγγενής στα αριστερά (και σοσιαλιστικά) κινήματα συλλογική δράση δεν βοηθά. Συχνά (και) εκ κοινωνικού φθόνου, υποσκάπτει τον όποιο κορυφαίο. Συριζαική είναι η αντίληψη πως η «αριστεία αποτελεί ρετσινιά»

Η Ευρώπη των Ιδεών και των Πράξεων

Τετ, 28 Ιουνίου 2017 - 12:45

Είναι η Γαλλία εκ παραδόσεως χώρα παραγωγής των νέων ιδεών και από την εποχή των Εγκυκλοπαιδιστών και του Διαφωτισμού έθεσε στίγμα στην πορεία όλης της ανθρωπότητος, εάν μάλιστα λάβει κανείς υπ’ όψιν ότι και η κομμουνιστική κοσμοαντίληψη είναι απλώς μια ακραία απόληξη του Διαφωτισμού. Είναι η Γαλλία, εν ολίγοις, η χώρα των σκεπτομένων –ενίοτε σε υπερβολικό βαθμό. Είναι, εκ παραλλήλου, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας ένας κατ’ εξοχήν σκεπτόμενος πολιτικός, που επιδιώκει τη σύνθεση Δεξιάς και Αριστεράς στον σχηματισμό της κυβερνήσεώς του, με κάποιες τραγελαφικές συνέπειες· τον περιορισμό του κράτους και ταυτοχρόνως τη διατήρηση του κοινωνικού συμβολαίου· την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας αλλά και την προστασία των ασθενεστέρων. Ξένοι αναλυτές έχουν επισημάνει ήδη τα ανωτέρω και ανίχνευσαν σχέση πνευματική με τον περίφημο φιλόσοφο του περασμένου αιώνα Paul Ricoeur, αλλά η στήλη αυτή είναι απολύτως αναρμόδια να διαχειρισθεί ένα τέτοιο θέμα. Σκέπτεται υπερβολικά ο κ. Μακρόν, αλλά έπειτα από νίκη περιφανή στις τελευταίες εκλογές αυτή η τάση του ενδέχεται να αναδείξει χάος και αταξία

Οι Αγορές Είναι Ακόμη Μακριά

Τρι, 27 Ιουνίου 2017 - 07:49

Π​​ήραν φόρα μεγάλη τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και, όπως όλοι όταν μιλούν για πράγματα που δεν καταλαβαίνουν, διαβεβαιώνουν όπου σταθούν και βρεθούν, κυρίως όμως στα τηλεοπτικά παράθυρα, τα οποία ξεχειλίζουν από φιλοκυβερνητικούς μονολόγους, ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να εκδώσει νέους ομολογιακούς τίτλους. Είναι όμως διαφορετικό να εκδοθούν κάποιοι τίτλοι, σε μικρά ποσά, με μόνον σκοπό τη δοκιμή των προδιαθέσεων των παικτών στις αγορές κεφαλαίου και εντελώς διαφορετική κατάσταση η περίφημη «επιστροφή στις αγορές». Η επιστροφή στην κανονικότητα, που χάθηκε ξανά το 2015, έχει πολλά εμπόδια ακόμη. Για παράδειγμα, χρειάζεται να αρθούν πλήρως οι περιορισμοί στην ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων. Αν κρίνουμε από την ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπισε προ δύο ημερών το θέμα αυτό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν του δίνουν την αναλογούσα σημασία στο Μαξίμου

Τα Ελληνικά Κοιτάσματα και η Πανανθρώπινη Κληρονομιά του κ. Γιλντιρίμ

Παρ, 23 Ιουνίου 2017 - 13:44

Ο κ. Μπιναλί Γιλντιρίμ είναι ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, υπό τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, που την περασμένη Δευτέρα (19/6) επισκέφτηκε την Αθήνα. Κατά την διάρκεια της σύντομης πράγματι παραμονής του στην Αθηναϊκή πρωτεύουσα ο Τούρκος αξιωματούχος είχε σειρά επαφών με την Κυβέρνηση και ιδιαίτερα με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Στις συζητήσεις τους αναπόφευκτα εθίγη και το θέμα των ερευνών υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπου ως γνωστό η Τουρκία διεκδικεί εδώ και χρόνια εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου περιοχές τις οποίες και δεν δικαιούται βάση των προβλέψεων το (νέου) Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας (ΝΔΔΘ), την ισχύ του οποίου δεν αναγνωρίζει η Τουρκία παρά το γεγονός ότι αυτό έχει καταστεί πλέον επίσημο διεθνές δίκαιο με οικουμενική ισχύ. Κατά την διάρκεια των συνομιλιών του με τον Αλέξη Τσίπρα ο Τούρκος πρωθυπουργός μεταξύ άλλων δήλωσε ότι « Στην Ανατολική Μεσόγειο έχουμε το μεγάλο θέμα της χρήσεως των πηγών ενέργειας. Πηγές ενέργειας, που δεν είναι παρά μια πανανθρώπινη κληρονομιά. Είναι πηγές που ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα και πρέπει να γίνουν εργασίες, ώστε να μην περιορίζονται οι προσπάθειες αυτές με την Κύπρο και με άλλες χώρες», υπονοώντας σαφώς ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ενδώσει στις διεκδικήσεις της Τουρκίας αποδεχόμενη αγόγγυστα τις όποιες απαιτήσεις της τελευταίας στην χάραξη θαλάσσιων συνόρων που την ευνοούν κατά παρέκκλιση των προβλεπόμενων από ΝΔΔΘ

Αργία Μήτηρ Τρομοκρατίας

Πεμ, 22 Ιουνίου 2017 - 11:36

Εδώ και πολλούς μήνες είχαν διατυπωθεί προειδοποιήσεις, τόσο όσο το ISIS υποχωρεί στην Μέση Ανατολή, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες τρομοκρατικών ενεργειών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η εφιαλτική αυτή πρόβλεψις επαληθεύεται, χωρίς όμως ο δυτικός κόσμος να τολμά να δει την πραγματικότητα. Ελάχιστοι τολμούν να κατονομάσουν την τρομοκρατία ως ισλαμική. Ο δε δήμαρχος της βρετανικής πρωτευούσης, ο μουσουλμάνος Σαντίκ Χάν, έσπευσε να δηλώσει ότι η τρομοκρατία είναι μέρος «του πακέτου της ζωής σε μια μεγαλούπολη». Και ουδείς ετόλμησε να σχολιάσει ότι τέτοιες δηλώσεις συνιστούν προσβολή προς τους νεκρούς των προσφάτων επιθέσεων στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο. Ένα τέτοιο σχόλιο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «ρατσιστικό» από τους θιασώτες της «πολιτικής ορθότητας», που δυναστεύουν την πολιτική της Ευρώπης. Το γεγονός ότι το Τόκυο είναι μια μεγαλούπολις 13 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων στην οποία η ισλαμική τρομοκρατία δεν έχει καν πλησιάσει, έχει περάσει απαρατήρητο. Όμως στο Τόκυο δεν υπάρχουν θύλακες μουσουλμάνων, για να υποθάλψουν επίδοξους τρομοκράτες