Δευ, 12 Δεκεμβρίου 2016 - 13:46
Τον Μάιο του 2010, παρ’ όλο που η χώρα προχωρούσε σε αναγκαστικό διακρατικό δανεισμό και εισήρχετο σε διεθνή επιτροπεία, υπήρχε μια ανεξήγητη αισιοδοξία. «Η πραγματική ανάπτυξις του ΑΕΠ θα περιορισθεί σημαντικά το 2010-2011 κι έπειτα θα ανακάμψει σταδιακώς», ανέφερε το μνημόνιο.
Τόσο αυτή, όσο και οι περισσότερες προβλέψεις έπεσαν έξω. Η ύφεσις βάθυνε, η ανεργία εκτοξεύθηκε σε πρωτοφανή ύψη, και κρίσιμοι τομείς για την ελληνική οικονομία, όπως, για παράδειγμα, η οικοδομή, κατέρρευσαν. Σε λίγους μήνες συμπληρώνουμε επτά χρόνια από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, και η ανάπτυξις είναι ακόμη ένας στόχος στα χαρτιά. Στην πράξη, η ελληνική πρωτιά σε ποσοστό ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει «κλειδωμένη», οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να κλείνουν ή να μεταναστεύουν στο εξωτερικό, η λεγόμενη «διαρροή εγκεφάλων» συνεχίζεται. Δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες πωλούνται έναντι ευτελούς αξίας