Η Νέα Σαουδική Αραβία

Η νέα Σαουδική Αραβία μαχητική και συγκρουσιακή από τότε που ανέλαβε ο Βασιλιάς Σαλμάν με υπουργό αμύνης των τριάντα ετών γιό του, δεύτερο στη σειρά διαδοχής, διαφέρει από την προηγούμενη Σαουδική Αραβία η οποία ήταν η ήρεμη δύναμη στα αραβικά πράγματα και η οποία επιτύγχανε τα περισσότερα με την διπλωματία και την οικονομική βοήθεια.

Επειδή το έργο της Γεωπολιτικής ανάλυσης δεν είναι να επαινέσει ή να κατακρίνει αλλά να κατανοήσει και να εξηγήσει υπάρχουν σαφείς λόγοι της αλλαγής της Σαουδαραβικής πολιτικής.

Ο κυριότερος είναι ο φόβος για το μέλλον.

Μετά την πυρηνική συμφωνία των ΗΠΑ με το Ιράν έγινε αντιληπτό ότι υπάρχει αργή αλλά σταθερή προσέγγιση των ΗΠΑ με το Ιράν που είναι ο μόνος αντίπαλος της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.

Πριν προβούμε σε περαιτέρω ανάλυση αυτού, είναι χρήσιμο να υπογραμμίσουμε ότι η Σαουδική Αραβία είναι ένα θρησκευτικά διοικούμενο κράτος και ότι η Θρησκεία είναι ο κύριος λόγος της ύπαρξης της διότι οι Βασιλείς της είναι και οι φύλακες των πλέον ιερών τόπων του Ισλάμ, της Μέκκας και της Μεδίνας και αυτός είναι ο πρώτος νομιμοποιητικός λόγος της εξουσίας τους. Συνεπώς, όσο και μεσαιωνικό να φαίνεται στη Δύση, η Σαουδαραβική κοινωνία δεν μπορεί να αλλάξει υιοθετώντας τα Δυτικά πρότυπα ,διότι τότε πρέπει να αρνηθεί το Ισλάμ και τους εκ του Κορανίου προερχόμενους κανόνες και δίκαιο προστασίας της λειτουργίας της κοινωνίας της, που η εξουσία είναι μοιρασμένη μεταξύ θρησκευτικών και κοσμικών ηγετών.

Όμως δεν είναι οι θρησκευτικοί μόνο λόγοι που αιτιολογούν την αλλαγή της συμπεριφοράς.

Ο πρωτεύων λόγος είναι ο περιφερειακός ιμπεριαλισμός τον οποίο ασκεί το Ιράν.

Το Ιράν πολύ πριν έλθει στην εξουσία ο Βασιλιάς Σαλμάν είχε αρχίσει από τότε να προσεγγίζει το Ιράκ που είναι στην πλειοψηφία του Σιϊτικό, μετά τον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, με την ανοχή των ΗΠΑ που από τότε εξέταζαν τρόπους προσέγγισης του Ιράν, πράγμα το οποίο εντάθηκε και ολοκληρώθηκε κατά την διάρκεια της Προεδρίας Ομπάμα. Στο Σιϊτικό Ιράκ βρίσκονται και οι περισσότερες πετρελαιοπηγές ενώ οι ομόδοξοι με τους Σαουδάραβες Ιρακινοί Σουνίτες, κάποτε πανίσχυροι οπαδοί του Σαντάμ Χουσεΐν, είναι από τότε εγκαταλελειμμένοι, με λίγα έσοδα και ανίσχυροι.

Αυτό μαζί με την ισχυρή παρουσία του Ιράν στην Συρία, ανησύχησε την Σαουδική Αραβία η οποία χρηματοδότησε και στήριξε την δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους, με την ανοχή τότε της Δύσης.

Το Ισλαμικό Κράτος στηρίχθηκε αρχικά στους απογοητευμένους από την ουσιαστικά Σιϊτική Κυβέρνηση του Ιράκ και την διοικητική αποσύνθεση της χώρας αυτής και είχε αρχικά μεγάλες επιτυχίες.

Η Αραβική Άνοιξη έδωσε την ψευδαίσθηση στην Δύση ότι θα μπορούσε να απαλλαχθεί από τον Άσσαντ και να εγκαταστήσει μια φιλοδυτική δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας, διώχνοντας ταυτόχρονα την τελευταία Ρωσική βάση στην Μεσόγειο.

Τα πράγματα εξελίχθησαν διαφορετικά όπως ξέρουμε τώρα αλλά το Ισλαμικό Κράτος βρήκε την ευκαιρία να εισβάλλει στην Συρία, δείχνοντας ταυτόχρονα το πραγματικό ανάλγητο πρόσωπο του.

Το Ιράν όμως ταυτόχρονα άρχισε την στήριξη των φιλοσιϊτικών φυλών στην Υεμένη και την αναταραχή στο Σιϊτικό Μπαχρέιν και στις Σιϊτικές περιοχές της Σαουδικής Αραβίας όπου και ευρίσκονται οι περισσότερες πετρελαιοπηγές της Χώρας αυτής.

Η Σαουδική Αραβία βρέθηκε περικυκλωμένη, με τις ΗΠΑ να κάνουν μια αργή στροφή προς το Ιράν.

Είδε τους Αμερικανούς να εγκαταλείπουν τον πιστό τους Αιγύπτιο Πρόεδρο Μουμπάρακ και οι δημοκρατικές εκλογές να φέρνουν στην εξουσία τους ανεπιθύμητους Αδελφούς Μουσουλμάνους .

Η ανατροπή τους έγινε με το στρατιωτικό κίνημα που χρηματοδότησε η Σαουδική Αραβία .

Όσο και αν η αντίδραση της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται έντονα αντανακλαστική ,υπάρχουν γνήσιοι λόγοι που την οδήγησαν εκεί ασχέτως αν η αντιμετώπιση της απειλής δεν ήταν η αποδοτικότερη.

Η υπερπαραγωγή πετρελαίου από την Σαουδική Αραβία είχε τρεις στόχους:

Να μειώσει τα έσοδα του Ιράν, του Ιράκ και της Ρωσίας.

Ταυτόχρονα είχε έτσι την δυνατότητα να δείξει ποίος ηγεμονεύει στον ΟΠΕΚ .

Αυτό έβλαψε και την ίδια διότι για πρώτη φορά είχε ελλειμματικό προϋπολογισμό παρά την μεγάλη μείωση κοινωνικών δαπανών και επιδοτήσεων. Μείωσε σημαντικά τα συναλλαγματικά της αποθέματα, εξέδωσε κρατικά ομόλογα και άρχισε να εξετάζει την διάθεση στα Χρηματιστήρια μετόχων της Aramco,της μεγαλύτερης εταιρίας του κόσμου της οποίας η αξία εκτιμάται από 1τρις δολάρια έως 10 τρις δολάρια διότι ούτε η κερδοφορία της είναι γνωστή ούτε τα αποθέματα της σε υδρογονάνθρακες.

Η κατάσταση αυτή κλονίζει ακόμα και την ισοτιμία Δολαρίου-Ριάλ.

Το μείγμα πολιτικής και πετρελαίου που εμφανίζει τώρα η Σαουδική Αραβία είναι επικίνδυνο και για την ίδια.

Ήδη έχει χάσει τον πλήρη έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους και έχει μόνο κάποια επιρροή. Εσωτερικά επικρατούν διάφορες αναταραχές θρησκευτικοπολιτικού τύπου.

Εξωτερικά είναι σε πόλεμο με την Υεμένη και έχει την αυξανόμενη αντιπαλότητα Ιρανών, Ιρακινών και Ρώσων με αβέβαιη στήριξη από τις ΗΠΑ και την Τουρκία.

Η σημαντική μείωση των εσόδων της, η μείωση της επιρροής της και η αύξηση των εχθρών της κάνουν την ισχυρή αυτή χώρα να έχει όλες τις αντιξοότητες μπροστά της. Αυτό δεν ειναι καλή εξέλιξη ούτε γιά την περιοχή ούτε για τον Κόσμο. Οι αναταραχές θα είναι παγκόσμιες και σημαντικές.