Η Σύνοδος του G8 του συμβουλίου των οκτώ μεγαλύτερων βιομηχανικών χωρών του πλανήτη, που συνέρχεται το επόμενο Σαββατοκύριακο στην Αγία Πετρούπολη, υπό την προεδρία του Βλαντιμίρ Πούτιν, αν και υπήρξε πρώτης τάξεως ευκαιρία για αναθέρμανση των σχέσεων Ε.Ε., Ρωσίας δεν φαίνεται να υπόσχεται κάτι καινούργιο. Τα αποτελέσματα θα γίνουν γνωστά σύντομα, ωστόσο από τις επί μέρους προτάσεις των Βρυξελλών δεν φαίνεται να αλλάζει τίποτε. Πάντως η ανταπόκριση, που θα βρουν τα ανοίγματα της Ε.Ε. προς το Κρεμλίνο, θα δείξουν και τις ευρύτερες γεωστρατηγικές επιλογές του προέδρου Πούτιν, αν δηλαδή οι προοπτικές των σχέσεων της χώρας του με την Κίνα, είναι ικανές να υποκαταστήσουν τις ευρω-ρωσικές σχέσεις.
Στο επίπεδο αυτό όμως ο πρόεδρος Πούτιν είναι απολύτως ξεκάθαρος. Ζητεί από την Ε.Ε. ελευθερία πρόσβασης και εγκατάστασης για τις ρωσικές εταιρείες ενέργειας. Οι αιτιάσεις του επικεντρώνονται στη διαπίστωση, ότι η Ε.Ε. δεν επιτρέπει στις εταιρείες ενέργειας της χώρας του, που έχουν περάσει πρόσφατα υπό κρατικό έλεγχο, να εγκατασταθούν και να αναπτυχθούν ελευθέρα, δηλαδή... μονοπωλιακά, στις διψασμένες για φυσικό αέριο και πετρέλαιο ευρωπαϊκές αγορές.
Απέναντι στις απαιτήσεις αυτές της Μόσχα, η στάση των χωρών μελών της Ε.Ε, διαφοροποιείται σημαντικά. Για παράδειγμα η Γερμανία, υπό τον προηγούμενο καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, έχει ήδη έλθει σε αποκλειστικές συμφωνίες προμήθειας φυσικού αερίου και πετρελαίου, που θα εξυπηρετηθούν από αγωγούς που δεν περνούν από την Ουκρανία. Φαίνεται ότι προς την ίδια κατεύθυνση οδηγείται και η Ιταλία με την πρόσφατη επίσκεψη Πρόντι στην Μόσχα. Αντίθετα, άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και το Βέλγιο δεν επιλέγουν τη Ρωσική αποκλειστικότητα στις προμήθειες ενέργειας. Όσο για τη Βρετανία και τους Σκανδιναβούς, ούτε λόγος να γίνεται για αποκλειστική συμφωνία με τη Ρωσία. Οι μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ελλάδα, κάνουν δικές του επιλογές, με τη χώρα μας να έχει επιτύχει περίπου πλήρη ανεξαρτητοποίηση από τις Ρωσικές προμήθειες ενεργειακών προϊόντων.
Τελικά επί της ουσίας, το κείμενο της πρότασης των Βρυξελλών για μια νέα συμφωνία Ε.Ε.-Ρωσίας δεν έχει καινούρια πράγματα. Προτάσσονται όπως πάντοτε οι αναφορές στη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος του νόμου, τρεις αρχές της Δυτικής Ευρώπης που παραδοσιακά η Μόσχα δεν έχει και σε μεγάλη... υπόληψη. Έτσι, οι επί μέρους επιλογές των 25 κρατών μελών στο μέτωπο της ενέργειας, δεν πρόκειται να αλλάξουν, ούτε οι Βρυξέλλες θα ανοίξουν νέους δρόμους προς τη Μόσχα.
(Ναυτεμπορική, 10/7/06)