Του Αντώνη Καρακούση
Εύφλεκτη παλαιόθεν η Μέση Ανατολή, με την ισορροπία εύθραυστη και αμφισβητούμενη, δεν χρειάστηκε πολύ να πυρποληθεί και πάλι.
Με αποκλεισμένη την Παλαιστίνη και τη νέα ισλαμική ηγεσία της αμφισβητούμενη, το Ιράν υπό πίεση για τα πυρηνικά, τη Συρία κατηγορούμενη για τρομοκρατία, το Ιράκ διακατεχόμενο, το ισλαμικό στοιχείο σε διέγερση σε όλη τη θερμή ζώνη από το Μαρόκο μέχρι την Ινδονησία και το Ισραήλ στη μέση να νιώθει απειλούμενο, δυο μικρά γεγονότα αποδείχθηκαν αρκετά για την έκρηξη της πολεμικής βίας.
H απαγωγή αρχικώς ενός Ισραηλινού στρατιώτη από τη Χαμάς προκάλεσε εισβολή και εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Γάζα και στη συνέχεια η απαγωγή άλλων δύο Ισραηλινών στρατιωτών από τη φιλοϊρανική Χεζμπολάχ του Λιβάνου διεύρυνε την κρίση και έφερε τον πόλεμο.
Εδώ και επτά μέρες ο Λίβανος βομβαρδίζεται ανηλεώς από την ισραηλινή αεροπορία, τα λιμάνια του είναι αποκλεισμένα, οι υποδομές του καταστρέφονται, η Βηρυτός μοιάζει νεκρή πόλη, το Παρίσι της Ανατολής ισοπεδώθηκε και πάλι, κόποι και πόροι δεκαετιών πήγαν στράφι, άμαχοι χάνουν τη ζωή τους, οικογένειες ξεκληρίζονται και παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς και την ίδια ώρα οι πόλεις του Βόρειου Ισραήλ, το λιμάνι της Χάιφας, η Τιβεριάδα και άλλες δέχονται μαζικές βολές πυραύλων Κατιούσα, ενώ και αυτό ακόμη το Τελ Αβίβ ζει με τον τρόμο των πιο εξελιγμένων ρουκετών.
Ένα κύμα αστάθειας και αβεβαιότητας μεταφέρθηκε παντού στον κόσμο. Οι αγορές δοκιμάζονται, το πετρέλαιο ξεπέρασε τα 75 δολάρια το βαρέλι, η απειλή μιας νέας πετρελαϊκής κρίσης σε χρόνους υψηλής ζήτησης του μαύρου χρυσού επανήλθε και μαζί αναζωπυρώθηκαν οι φόβοι για ενδεχόμενη γενικευμένη ανάφλεξη.
Χθες η Τουρκία μετέδωσε τη πρόθεσή της να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ προκειμένου να συντρίψει τις βάσεις του κουρδικού PKK, ο Αχμαντινετζάντ, ως άλλος εκπρόσωπος της Χεζμπολάχ, προειδοποίησε πως καμία πόλη του Ισραήλ δεν είναι ασφαλής, πολλοί σπρώχνουν τη Συρία σε ευθεία εμπλοκή - ο κίνδυνος να γενικευθεί τούτος ο πόλεμος είναι υπαρκτός και μέγας.
Μια αλυσίδα κρίσης, περιπλοκών και αβεβαιότητας απλώνεται αυτή την ώρα μερικές εκατοντάδες μίλια από τις ακτές της Κρήτης. H ελληνική κοινή γνώμη νιώθει τις εικόνες κοντινές, βλέπει τους πρόσφυγες, αισθάνεται πως το μίσος αναγεννάται, ουδείς πια μπορεί να κοιμάται ήσυχος και απαθής.
Οι συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες. Οι κίνδυνοι, οικονομικοί και γεωπολιτικοί, είναι εδώ, στη γειτονιά μας συμβαίνουν όλα τούτα. Οφείλουμε εγρήγορση, προσοχή και κινητοποίηση.
Σε άλλες εποχές, το 1982, σε συνθήκες αντίστοιχης κρίσης, ο νέος τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε τον κόσμο ολόκληρο με τις πρωτοβουλίες του, με την αποστολή σωτηρίας που οργάνωσε για την παλαιστινιακή ηγεσία.
H σημερινή κυβέρνηση χάθηκε σε γάμους και βαφτίσεις, ούτε τη μεταφορά των Ελλήνων δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, ούτε τις σύμμαχες κυβερνήσεις μπόρεσε εξυπηρετήσει.
Τουλάχιστον, ας φροντίσει να ασφαλίσει τη χώρα έναντι των μελλοντικών κινδύνων. H σύγκρουση μπορεί να γενικευθεί, οι περιπλοκές ν' αυξηθούν και η πετρελαϊκή κρίση να επέλθει. Δεν μπορούμε να την αναμένουμε μακαρίως, όπως ο Μανώλης Κεφαλογιάννης τα πλοία στα λιμάνια. Είναι καιρός για δράση και όχι για άραγμα...
(Τα Νέα, 19/7/06)