Του Νίκου Νικολάου
Όταν το 1996 ο κ. Κων. Σημίτης έγινε πρωθυπουργός, προκειμένου να αμείψει την κ. Βάσω Παπανδρέου που είχε «μαγειρέψει» την εκλογή του, συνέστησε το υπουργείο Ανάπτυξης στο οποίο ενέταξε όλες τις υπηρεσίες των μέχρι τότε ανεξάρτητων υπουργείων Εμπορίου και Βιομηχανίας. Επρόκειτο βέβαια για μια επιπόλαιη κίνηση εξευμενισμού της κ. Βάσως Παπανδρέου (που δεν ανεχόταν την πρωτοκαθεδρία στα οικονομικά του κ. Γιάννου Παπαντωνίου) αλλά και εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης, αφού στην ουσία η αναπτυξιακή πολιτική ήταν και παρέμενε αρμοδιότητα του υπουργείου Οικονομίας.
Πέραν όμως από τον προπαγανδιστικό χαρακτήρα της ονομασίας, στην πράξη και με την πάροδο των ετών η συγχώνευση αυτή επέτεινε την αποσάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και χάθηκαν ή απαξιώθηκαν έμπειροι ελεγκτικοί μηχανισμοί που διέθεταν τα υπουργεία Εμπορίου και Βιομηχανίας. Όπως έδειξε και η περίπτωση της προχθεσινής πυρκαγιάς στο εργοστάσιο Λαυρίου, από χρόνια τώρα η Επιθεώρηση Βιομηχανίας, οι αποκεντρωμένες υπηρεσίες του τέως υπουργείου Βιομηχανίας που έχουν αποκεντρωθεί στις περιφέρειες και τις νομαρχίες έχουν παραιτηθεί παντός ελέγχου, ενώ η παρουσία της Πυροσβεστικής δεν είναι πάντοτε επαρκής. Έτσι αρκετές «βόμβες» που είναι διάσπαρτες ήδη στην Ελλάδα μπορούν να εκραγούν από τη μια στιγμή στην άλλη και να θρηνήσουμε έτσι απώλειες και καταστροφές, επειδή οι υπεύθυνοι κρατικοί παράγοντες δεν εκπλήρωσαν το χρέος τους εξασκώντας τις αρμοδιότητες που προβλέπει η νομοθεσία μας.
Είναι ενδεικτική του χάους και της διάλυσης που υπάρχει στον τομέα αυτόν η προσφυγή που έκανε στη δικαιοσύνη η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων. Όπως αναφέρεται στο κείμενο της προσφυγής, στο εργοστάσιο της εταιρείας στη Θεσσαλονίκη, που τελεί υπό κατάληψη από τους εργαζόμενους που διαμαρτύρονται για την απόφαση της διοίκησης να το κλείσει ως αντιοικονομικό, είναι αποθηκευμένα αποθέματα και υλικά, πολλά εκ των οποίων είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα. Όπως, π.χ. 375 τόνοι χλωροφόρμιο, 371 τόνοι τετραχλωράνθρακας και άλλα εύφλεκτα υλικά. Η εταιρεία ζήτησε από το δικαστήριο να της επιτραπεί να μεταφέρει τα υλικά αυτά στο έτερο εργοστάσιό της, που λειτουργεί στην Καβάλα και να τα χρησιμοποιήσει για την παραγωγή λιπασμάτων. Το δικαστήριο ανέβαλε όμως την έκδοση απόφασης για τέσσερις μήνες και μέχρι τότε τα επικίνδυνα αυτά υλικά θα είναι ουσιαστικά εκτός ελέγχου. Το πλέον δε σημαντικό είναι ότι ούτε η Πυροσβεστική Υπηρεσία ούτε η Νομαρχία Θεσσαλονίκης και οι υπηρεσίες των υπουργείων Βιομηχανίας, ανέλαβαν κάποια πρωτοβουλία ή έστειλαν δικά τους συνεργεία για να ελέγξουν σε ποια κατάσταση και υπό ποίο έλεγχο φυλάσσονται αυτά τα επικίνδυνα υλικά.
Το θλιβερό συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι η δημόσια διοίκηση χρόνο με τον χρόνο αποδιοργανώνεται, γίνεται αναποτελεσματικότερη και κάτω από τη διαβρωτική επίδραση και της διαφθοράς αποδεικνύεται ανίκανη να ανταποκριθεί στα νέα και σύνθετα προβλήματα που προκαλεί η ανάπτυξη της οικονομίας. Το όραμα της επανίδρυσης του κράτους που πρόβαλε προεκλογικά ο κ. Κ. Καραμανλής παραμένει μακρινό και άπιαστο, όσο ποτέ άλλοτε!
(Καθημερινή, 1/8/06)