Οι Μουσουλμάνοι υπολογίζεται ότι αποτελούν περίπου το 7% του
πληθυσμού, της Ευρωπαϊκής Ενώσεως- ένα ποσοστό που βαίνει σταθερά αυξανόμενο.
Πέραν του γηγενούς πληθυσμού, η ένταξις και η ενσωμάτωσις των μεταναστών από
μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής στις κοινωνίες των
χωρών που τους υποδέχονται αποτελεί μείζον -και δυσεπίλυτο- ζήτημα τα τελευταία
χρόνια.
Η χθεσινή απόφασις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων: Οι μουσουλμάνοι
πρέπει να ακολουθούν τους κανόνες και τον τρόπο ζωής της Δύσεως, εφ’ όσον είναι
πλέον πολίτες αυτής. Το επίμαχο ζήτημα που εξητάσθη αφορούσε στην άρνηση του
ελβετικού σχολείου το 2010να δώσει άδεια σε δύο Ελβετίδες τουρκικής καταγωγής,
9 και 11 ετών τότε, για να μην συμμετέχουν στα υποχρεωτικά (μεικτά) μαθήματα
κολυμβήσεως. Οι γονείς τους αρνήθηκαν την συμμετοχή των παιδιών στο μάθημα
ακόμα και με το μπουρκίνι, το μαγιό δηλαδή που καλύπτει όλο το σώμα πλην του
προσώπου. Προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ, υποστηρίζοντας ότι η ενέργεια του σχολείου
παραβιάζει την ελευθερία θρησκευτικής συνειδήσεως.
Το Δικαστήριο, με μιας ιστορικής σημασίας απόφαση, έδωσε το
υπόβαθρο επί του οποίου οφείλουν να οικοδομήσουν την πολιτική τους οι ευρωπαϊκές
κυβερνήσεις- και πρώτη φυσικά η Ελλάς, που εξακολουθεί και είναι το μοναδικό
κράτος στην Ευρώπη όπου εφαρμόζεται σε πολίτες της ο Ιερός Νόμος του Ισλάμ
(Σαρία) και όπου λειτουργούν Ιεροδικεία. «Το σχολείο», τονίζει το ΕΔΑΔ, «παίζει
έναν ειδικό ρόλο στην διαδικασία της κοινωνικής εντάξεως, ιδίως όσον αφορά στα
παιδιά αλλοδαπής προελεύσεως», και συνεχίζει: «
Toσυμφέρον των παιδιών για πλήρη
εκπαίδευση, διευκολύνοντας την επιτυχή κοινωνική τους ενσωμάτωση συμφώνως προς
τα τοπικά ήθη και έθιμα, προηγείται της βουλήσεως των γονέων να εξαιρεθούν οι
κόρες τους από τα μεικτά μαθήματα κολυμβήσεως. Το συμφέρον των παιδιών με το να
συμμετέχουν στα μαθήματα κολυμβήσεως δεν είναι μόνο για να μάθουν να κολυμπούν,
αλλά πάνω από όλα για να συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα με όλους τους άλλους μαθητές,
χωρίς καμία εξαίρεση βάση της καταγωγής τους ή βάση των θρησκευτικών ή
φιλοσοφικών πεποιθήσεων των γονέων τους»
Βασική προϋπόθεσις για να ενσωματωθεί η μουσουλμανική
κοινότης στην ευρωπαϊκή κοινωνία είναι να αποδεχθεί τα ήθη και τα έθιμα και
τους κανόνες αυτής. Οι δικαστές του Στρασβούργου έδειξαν τον δρόμο.
(από την εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ")