Με επιτυχία παρουσιάσθηκε χθες, Τετάρτη, στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, μια άλλη εναλλακτική πρόταση επίλυσης των προβλημάτων χρηματοδότησης των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και της εφαρμογής της διαγενεακής αλληλεγγύης. Η πρόταση αυτή στηρίζεται στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και κυρίως στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης,Φώφη Γεννηματά,με την ομιλία της με τίτλο "Φτάνει πια με τα μεγάλα λόγια τις αυταπάτες και τις απάτες".
Στη συνέχεια, ο υπεύθυνος της Κ.Ο. της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για Ενέργεια, Περιβάλλον, Υποδομές, Γιάννης Μανιάτης, ξεκίνησε την κύρια εισήγηση λέγοντας:
«Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από μνημόνια και δανειστές, πρέπει με καθαρό και σαφή τρόπο να εντοπίσουμε νέες πηγές εθνικού πλούτου και νέες προοπτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα,με στόχο τα επόμενα χρόνια το εθνικό ασφαλιστικό σύστημα να έχει επιπλέον έσοδα της τάξης των 1,5-2 δις € κάθε χρόνο και για αρκετές δεκαετίες.
Αντί να ψάχνουμε άλλους δρόμους, πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι Ορυκτές Πρώτες Ύλες, τα εθνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, οι αγωγοί φυσικού αερίου και η μετεξέλιξη της χώρας στη μεγαλύτερη τεχνική βάση της Μεσογείου για κατασκευή, συντήρηση κι επιδιόρθωση εξεδρών άντλησης και αγωγών, αποτελούν τη μεγάλη αναπτυξιακή πρόκληση για ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο. Έχοντας πεποίθηση σε αυτές τις δυνατότητες της χώρας, προωθήσαμε το νόμο 4162/2013 όπου με τη διάθεση του 75% των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες, δημιουργήθηκε ένας νέος πόρος στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, ενώ ταυτόχρονα προέβλεψε τη στήριξη των μεταπτυχιακών προγραμμάτων και της έρευνας από τα Πανεπιστήμια ως σημαντική συμβολή στην μείωση του φαινομένου του
brain drain».
Όμως, σημείωσε ότι και «η υπόλοιπη ελληνική εξορυκτική βιομηχανία, που απασχολεί περίπου 100.000 εργαζόμενους (άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας), εξορύσσει πάνω από 30 διαφορετικά ορυκτά, αποτελεί το 3,4% του ΑΕΠ και συμβάλλει με πάνω από 1 δις € κάθε χρόνο στις εξαγωγές της χώρας (5% των ελληνικών εξαγωγών), είναι μια ακόμη μεγάλη πρόκληση για τον εντοπισμό νέων πηγών εθνικού πλούτου και τη δημιουργία θέσεων εργασίας»
Το ενδιαφέρον και η πρόσφατη υπογραφή συμβάσεων για την έρευνα και αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, αλλά και η ανακοίνωση σημαντικών επενδύσεων για την αξιοποίηση του μεταλλευτικού πλούτου της χώρας μας, δείχνουν, όπως σημείωσε ο Γιάννης Μανιάτης,ότι είναι προοδευτική και ταυτόχρονα πατριωτική ενέργεια η αξιοποίηση αυτών των δυνατοτήτων της χώρας μας σε αντίθεση με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που βρίσκεται σε απόλυτη στασιμότητα. Αυτή είναι η νέα πατριωτική μεταρρυθμιστική γραμμή. Το αύριο της πατρίδας και δεν εκχωρείται στους δανειστές».
Γρηγορίου (ΕΛΠΕ): Τα οφέλη από ένα κοίτασμα 100 εκατ. βαρελιών
Ακολούθησε ο Γιάννης Γρηγορίου, Γενικός Διευθυντής Έρευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων των ΕΛΠΕ, ο οποίος ανέφερε ότι η εταιρεία διαθέτοντας ισχυρή χρηματοοικονομική θέση, έχει θέσει ανάμεσα στους στρατηγικούς της στόχους την ανάπτυξη του τομέα Έρευνας και Παραγωγής υδρογονανθράκων, εστιάζοντας στη δημιουργία χαρτοφυλακίου περιοχών στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό δραστηριοποιείται ήδη στην παραχώρηση του Πατραϊκού κόλπου, ενώ υπέγραψε πρόσφατα με το ΥΠΕΝ τις Συμβάσεις Μίσθωσης για τις περιοχές Άρτα – Πρέβεζα και ΒΔ Πελοπόννησο και αναμένει την ολοκλήρωση των διαδικασιών για τις θαλάσσιες περιοχές 2, 10 και 1 στο Ιόνιο Πέλαγος. Σε αυτή την επιχειρηματική δραστηριότητα συνεργάζεται με Edison, Total και Exxon Mobil, γεγονός που, όπως είπε, δείχνει και το ενδιαφέρον αυτών των εταιρειών για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες.
Έδωσε στοιχεία ότι σε περίπτωση ανακάλυψης και εκμετάλλευσης επί 25ετία ενός κοιτάσματος 100 εκατ. βαρελιών στο Ιόνιο πέλαγος, εκτιμάται ότι αρχικές κεφαλαιουχικές επενδύσεις ύψους €1,8 – 2 δις θα συμβάλλουν σε ετήσια αύξηση 0,4% του ΑΕΠ, με το κοινωνικό προϊόν από την άμεση και έμμεση απασχόληση να ανέρχεται ετησίως στα επίπεδα των €120 εκατ. και τα αναμενόμενα έσοδα του δημοσίου σε €180 εκατ., εκ των οποίων περίπου €30 εκατ. θα αποδίδονται στις τοπικές κοινωνίες.
Γόντικας (Kavala Oil): Αξιοποίηση της αποθήκης φυσικού αερίου στην Καβάλα
Ακολούθησε ο Δημήτρης Γόντικας, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Kavala Oil., θυγατρικής της
Energean Oil&
Gas, ο οποίος αναφέρθηκε στον πρωταγωνιστικό ρόλο της επιχείρησης στο άνοιγμα της αγοράς υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, καθώς αυτή τη στιγμή διεξάγει σημαντικές επενδύσεις τόσο στον Πρίνο-Καβάλα, όσο και σε νέες θέσεις εντός Ελλάδος (Ήπειρος) κι εκτός αυτής, στη θαλάσσια περιοχή της Αδριατικής κοντά στις ακτές του Μαυροβουνίου.
Η εταιρεία αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας και στηρίζει προγράμματα έρευνας για την επίλυση τεχνικών ζητημάτων, αλλά και την εφαρμογή καινοτομιών αναφέροντας το παράδειγμα της συνεργασίας με τα ΤΕΙ Καβάλας. Η εταιρεία κάνει εξαγωγή τεχνογνωσίας σε άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Μεσόγειο. Όλες οι δραστηριότητες της εταιρείας γίνονται με την εφαρμογή όλων των κανόνων προστασίας του περιβάλλοντος και της προστασίας και ασφάλειας των εργαζομένων.
Η εταιρεία βρίσκεται σε πολύ καλή συνεργασία με τις τοπικές αρχές και σε αρμονική συνεργασία με τις άλλες δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός και οι θαλάσσιες δραστηριότητες.
Τέλος, ο κ. Γόντικας αναφέρθηκε στη γεωστρατηγική θέση της χώρας και στην αξιοποίησή της, για να καταστεί ένας αξιόλογος ενεργειακός κόμβος (
hub) για την ενέργεια και ειδικά την διακίνηση φυσικού αερίου και συμπιεσμένου φυσικού αερίου, αξιοποιώντας και την φυσική αποθήκη φυσικού αερίου της Καβάλας. Αναφέρθηκε στην πιο πρόσφατη γεώτρηση ύστερα από 10 χρόνια δραστηριοποίησης της εταιρείας, σημειώνοντας ότι η ανάπτυξη της εξόρυξης των υδρογονανθράκων αποτελεί σταθερή δραστηριότητα που δίνει δουλειές και εισοδήματα για μια μεγάλη περίοδο από τη στιγμή που θα αρχίσει να λειτουργεί μια επένδυση.
Κεφάλας (ΣΜΕ): Η εξορυκτική βιομηχανία, ατμομηχανή ενός νέου παραγωγικού προτύπου
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Αθανάσιος Κεφάλας, πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), ο οποίος σημείωσε εμφατικά ότι η χώρα μας έχει μία μεγάλη ποικιλία oρυκτών πόρων (μεταλλεύματα, βιομηχανικά ορυκτά, μάρμαρα, αδρανή κ.λπ.) με πολλά από αυτά να κατέχουν πανευρωπαϊκή ή και παγκόσμια πρώτη θέση στις αλυσίδες αξίας και τα οποία αποτελούν βάση εφοδιασμού της εγχώριας μεταποιητικής βιομηχανίας. Η μετατροπή των ορυκτών πόρων σε πλούτο απαιτεί κεφάλαια, εργατικό δυναμικό και επιχειρηματικότητα, καθώς και σταθερό επενδυτικό κλίμα, αποτελεσματική χωροταξία και κανόνες αδειοδότησης, σταθερό φορολογικό καθεστώς και ασφάλεια δικαίου.
Ο εξορυκτικός κλάδος αποτελεί το 3.4% του ΑΕΠ, με δημιουργία αξίας ύψους €2.3 δις το 2014 και σημαντική αναπτυξιακή δυναμική λόγω της εξωστρέφειας του (50% των πωλήσεων εκτός Ελλάδας, 5% των ελληνικών εξαγωγών),ακολουθώντας τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και συνυπάρχοντας αρμονικά και με άλλες χρήσεις γης ή οικονομικές δραστηριότητες (π.χ. τουρισμός). Επί πλέον, η εξορυκτική βιομηχανία καταβάλει σημαντικά ποσά στο ελληνικό δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση με τη μορφή μισθωμάτων και τελών, που μπορεί να ανέλθουν και μέχρι το 10% της αξίας των εξορυσσόμενων προϊόντων.
Ο κλάδος απασχολεί άμεσα περίπου 20.000 εργαζόμενους και έμμεσα δημιουργεί περίπου 95.000 θέσεις εργασίας, στη συντριπτική τους πλειοψηφία πλήρους απασχόλησης και ασφάλισης και χωρίς να έχουν θιγεί από τα μέτρα εσωτερικής υποτίμησης. Σημαντικό είναι ότι το μερίδιο της απασχόλησης στον κλάδο για το σύνολο της ελληνικής βιομηχανίας είναι 4.1% το 2014 με αυξητική τάση από το 2007 (1.9%), ενδεικτικό είναι ότι ο κλάδος απορροφά σημαντικό τμήμα της απασχόλησης που βρίσκεται σε αυξημένο κίνδυνο ανεργίας και συνεισφέρει ήδη σημαντικά στο υφιστάμενο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Η αξιοποίηση των ορυκτών πόρων και η εξορυκτική βιομηχανία μπορεί να γίνει ατμομηχανή ενός νέου παραγωγικού προτύπου της χώρας που θα φέρει περισσότερες εξαγωγές, νέες επενδύσεις και θα δημιουργήσει ή θα διατηρήσει θέσεις απασχόλησης υψηλής ποιότητας που είναι και το ζητούμενο. Ο εξορυκτικός κλάδος συνεχίζει να επενδύει και να προγραμματίζει επενδύσεις ύψους €1.7 δις μέχρι το 2020, ενώ στα τελευταία χρόνια είναι πόλος έλξης ξένων άμεσων επενδύσεων.
Ακολούθησε ο Νικόλαος Τεσσαρομάτης,Καθ. Χρηματοοικονομικών EDHEC Business School,ο οποίοςαναφέρθηκε στις καλές πρακτικές της διαχείρισης εσόδων από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων από τη Νορβηγική εμπειρία για να ακολουθηθούν στη χώρα μας. Τόνισε ότι η χρηστή διαχείριση εσόδων από την εξάντληση μη ανανεώσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών απαιτεί μακροχρόνια ορθή εκμετάλλευση και όχι προσωρινή αύξηση της κατανάλωσης, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από αποταμίευση μέρους των εσόδων προς όφελος των μελλοντικών γενεών.Προϋπόθεση αυτού του στόχου είναι η επιτυχημένη διαχείριση του χαρτοφυλακίου του Ταμείου Συντάξεων και να απαντηθεί θετικά εάν η ανακάλυψη των κοιτασμάτων είναι ευχή ή κατάρα για τις χώρες.
Η σωστή αξιοποίηση των εσόδων από υδρογονάνθρακες μπορεί να εξασφαλίσει την μακροχρόνια βιωσιμότητα του εθνικού ασφαλιστικού συστήματος προς όφελος των σημερινών αλλά και των μελλοντικών συνταξιούχων.
Συμπεράσματα
Τα συμπεράσματα συνόψισε ο Κωνσταντίνος Μαθιουδάκης, γραμματέας Τομέα Ενέργειας ΠΑΣΟΚ, πρ. Γ.Γ. Ενέργειας του ΥΠΕΝ.
«Η Ελλάδα μπορεί και το αξίζει. Η Ελλάδα έχει ελπίδα. Μπορεί να βασισθεί και στον ορυκτό της πλούτο και τους υδρογονάνθρακες για να γεννήσει νέο πλούτο που θα την βγάλει από την κρίση. Η ανάπτυξη αυτού του πλεονεκτήματος αποτελεί προοδευτική πατριωτική προσπάθεια που μπορεί να βοηθήσει άμεσα τους οικονομικά αδύνατους που πλήττονται από την κρίση να βελτιώσουν την κατάστασή τους. Η αξιοποίηση αποτελεί προοδευτική πατριωτική πράξη, γιατί θα δώσει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε νέες δουλειές και να μειώσουμε με
brain drain.
Αυτός ο νέος πλούτος μπορεί να ενισχύσει μακροχρόνια τα δημόσια έσοδα και να στηρίξει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και ειδικά τους πόρους που χρειάζονται οι νέες γενιές. Αυτοί οι πόροι πρέπει να πάνε όπως προβλέπει ο νόμος 4162/2013 για τις ανάγκες του μέλλοντος, την έρευνα και την τεχνολογία και την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Οι πόροι αυτοί πρέπει να προστατευθούν και να μείνουν μακριά από τις ορέξεις για αποπληρωμή χρεών, ή πιο απλά δεν πρέπει να πάνε για υποχρεώσεις που αφορούν το παρελθόν.
Κάτω λοιπόν τα χέρια από οποιοδήποτε προσπάθεια αλλαγής του προορισμού των εσόδων από τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Άμεσα πρέπει να επικεντρωθούμε στις προσπάθειες αξιοποίησης του πλούσιου και με μεγάλη ποικιλία ορυκτού πλούτου της χώρας οποιαδήποτε καθυστέρηση είναι αδικαιολόγητη και θα μπορούσε κανείς να πει σκόπιμη ενέργεια ει βάρος των Ελλήνων πολιτών και της χώρας.»