«H χώρα καλείται, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στο στρεβλό και ευάλωτο παρελθόν, να αποκτήσει μια νέα
πιο εύρωστη και δυναμική οικονομική δομή και η ελληνική βιομηχανία έχει ανάγκη από μια σύγχρονη, ποιοτική και ανταγωνιστική κλωστοϋφαντουργία. Αυτό είναι το σημερινό και αυριανό πρωταρχικό εθνικό διακύβευμα και προς την κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να στραφούν οι προσπάθειες όλων μας», υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Κλωστοϋφαντουργίας, Ελευθέριος Κούρταλης, μιλώντας χθες στην Ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών του ΣΕΒΚ.
Ο κ. Κούρταλης επεσήμανε ότι για την υλοποίηση του στόχου αυτού, η Πολιτεία οφείλει:
1) Να προχωρήσει, ταχύτατα, στην
αναδιοργάνωση του πολιτικο-διοικητικού συστήματος της χώρας, με στόχο, την εξάλειψη των διάσπαρτων επενδυτικών αντικινήτρων (χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, πολυνομία, υπερβολές συνδικαλιστικής νομοθεσίας, καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης κ.ά.).
2) Να διαμορφώσει μια
σαφή, απλή, λειτουργική και σταθερή ασφαλιστική και φορολογική νομοθεσία με στόχο την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη σταδιακή εκλογίκευση των σχετικών επιβαρύνσεων των επιχειρήσεων.
3) Να σχεδιάσει και υλοποιήσει, πρόγραμμα βελτίωσης των αναπτυξιακών υποδομών της χώρας (συγκοινωνιακά και επικοινωνιακά δίκτυα, αποτελεσματικά συστήματα ενημέρωσης κ.ά.), για τον περιορισμό του εξωτερικού κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων.
4) Να ενθαρρύνει, με όλα τα μέσα, κάθε καινοτόμα και εξωστρεφή επενδυτική πρωτοβουλία της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και να επιβραβεύει την οικονομική και κοινωνική προσφορά της.
5) Να ενισχύσει τον
υγιή ανταγωνισμό,να ισχυροποιήσει την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία και να οργανώσει καλύτερα σύστημα πάταξης του λαθρεμπορίου και του παραεμπορίου, της φοροδιαφυγής και της «μαύρης» εργασίας.
6) Να χαράξει μια
δυναμική εθνική βιομηχανική πολιτική,όχι για να περιορίσει τις επιλογές της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον τομέα της ανάληψης επενδυτικών ρίσκων, αλλά για να την ενημερώνει έγκαιρα και έγκυρα για τις διεθνείς τάσεις και τα εθνικά αναπτυξιακά, συγκριτικά, οικονομικά και γεωπολιτικά, πλεονεκτήματα.
7) Να αξιοποιήσει κάθε δυνατότητα που παρέχει η ισχύουσα, εθνική και κοινοτική, νομοθεσία, προκειμένου να ενισχύσει την κλωστοϋφαντουργία, όχι για να συντηρήσει ξεπερασμένες και μη βιώσιμες επιχειρήσεις αλλά για να αναδείξει και εδραιώσει μονάδες με σύγχρονο πνεύμα και εξαγωγικούς προσανατολισμούς.
Παράλληλα η επιχειρηματική κοινότητα καλείται:
α) Να αναζητήσει, εντός και εκτός της χώρας, και να προσελκύσει
νέους και τολμηρούς δημιουργούς,αξιοποιώντας την τόλμη, τη φαντασία, τις γνώσεις και τα οράματα για μια νέα Ελλάδα, όλων εκείνων που βίωσαν, τα τελευταία χρόνια, τις συνέπειες της κρίσης μιας κρατικοδίαιτης και εσωστρεφούς οικονομίας, που δανειζόταν υπερβολικά και δαπανούσε αντιπαραγωγικά.
β) Να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στη βελτίωση της παραγωγικότητας εργασίας, μέσω της ευρύτερης αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, σε συνδυασμό με οργανωτικές και λειτουργικές αναπροσαρμογές, αλλά και με την επαναθεμελίωση των εργασιακών σχέσεων, σε νέες, αμοιβαία επωφελείς, βάσεις.
Η πορεία της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας το 2016
«Το 2016», είπε, «ήταν μια χρονιά ανόδου, τόσο της παραγωγής όσο και των εισαγωγών, και των εξαγωγών των κλωστοϋφαντουργικών ειδών, και ειδικότερα:
Εγχώρια Παραγωγή:
στο σύνολο της μεταποίησης η παραγωγή αυξήθηκε κατά 4%, το 2016 σε σχέση με το 2015.
Η παραγωγή κλωστ/κών υλών κατά την ίδια περίοδο αυξήθηκε κατά 2,2% ενώ,
Η παραγωγή ειδών ένδυσης μειώθηκε κατά 9,1%
Οι συνολικές Εισαγωγές της Κλωστοϋφαντουργίας (πρώτες ύλες και προϊόντα) είναι αυξημένες, σε σχέση με το 2015, κατά 11,5%.
Οι
συνολικές εξαγωγέςτης κλωστοϋφαντουργίας (πρώτες ύλες και προϊόντα) είναι αυξημένες, σε σχέση με το 2015, κατά 8,3%.
Επισημαίνεται, δε, η πολύ καλή πορεία της βιομηχανικής παραγωγής και των εξαγωγών, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017, ενώ στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας, κατά το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, οι εξαγωγές, αυξάνονται κατά 18,6%.
Σχετικά με τα γενικότερα και ειδικότερα αιτήματα του κλάδου, ο κ. Κούρταλης αναφερόμενος στη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης του κλάδου, επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στα κάτωθι:
α) Ανάκαμψη Επενδύσεων
Βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη των επενδύσεων και τη μείωση της ανεργίας είναι η εξάλειψη των αβεβαιοτήτων που σχετίζονται με τον κοινοτικό προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας, οι οποίες, όμως, συνδέονται άμεσα με τη ρύθμιση του υπέρογκου και μη διαχειρήσιμου, κρατικού χρέους.
«Πονοκέφαλος» για το υψηλό ενεργειακό κόστος
β) Ενεργειακό κόστος
Η συνεχής, τα τελευταία χρόνια, άνοδος του ενεργειακού κόστους ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, για την εξασθένηση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων του κλάδου μας (η τιμή ρεύματος μέσης τάσης, στην Ελλάδα, είναι σήμερα, από τις υψηλότερες της Ευρώπης) και διπλάσια από τις ανταγωνίστριες χώρες της ΕΕ.
Η μείωση του κόστους αυτού, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επαναδραστηριοποίηση του κλάδου, και όχι μόνον.
γ) Διασφάλιση καλής Ποιότητας Βάμβακος
Βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας είναι η ποιότητα του ελληνικού βάμβακος, η διασφάλιση της οποίας απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα (επιλογή των καλύτερων ποικιλιών, ομαδοποίηση, ομοειδών ποικιλιών, απαγόρευση παραγωγής στη χώρα μας γενετικά τροποποιημένου βαμβακιού).
δ) Καθυστερήσεις Πληρωμών στις Εμπορικές Συναλλαγές
Σε εποχές ύφεσης και capital controls, οι καθυστερήσεις πληρωμών που φθάνουν και τους 6 μήνες, δυσχεραίνουν σημαντικά την επιβίωση πολλών κλωστοϋφαντουργιών.
Η άμεση ευθυγράμμιση της Εθνικής με την σχετική Κοινοτική νομοθεσία (οδηγία 2011/7/Ε.Ε.) που ορίζει, ότι η εξόφληση των τιμολογίων από εμπορικές πράξεις θα πρέπει να γίνεται εντός 60 ημερών, για τον ιδιωτικό και 30 ημερών για τον δημόσιο τομέα, είναι επιβεβλημένη.
ε) Νέο Ασφαλιστικό Πλαίσιο
Με το νέο ασφαλιστικό πλαίσιο (νόμος Κατρούγκαλου) προβλέπεται η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των διαφόρων εταιρειών, είτε αυτά είναι μέτοχοι πάνω από το 3%, είτε όχι, ακόμη και αυτά που δεν αμείβονται, που έχουν συνταξιοδοτηθεί, ή είναι μη εκτελεστικά και συμμετέχουν στις διοικήσεις των εταιρειών, τιμής ένεκεν.
Η ρύθμιση αυτή δημιουργεί, οπωσδήποτε σοβαρά προβλήματα στην κατάρτιση των Δ.Σ. εταιρειών.
στ) Εργασιακός Νόμος
Μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου προβλέπεται, με την προϋπόθεση της επιτυχούς ολοκλήρωσης της δημοσιονομικής προσαρμογής, ότι θα πάψει να ισχύει η αναστολή των αρχών της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης.
Με τη ρύθμιση αυτή είναι πιθανόν να οδηγηθούμε στην επαναφορά της υπεροχής των κλαδικών, έναντι των επιχειρησιακών συμβάσεων, γεγονός που ενδέχεται να έχει δυσμενέστατες συνέπειες για κλωστοϋφαντουργίες που αδυνατούν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους.
Η εύρεση μιας λύσης στο θέμα αυτό, η οποία, χωρίς να αγνοεί τα δικαιώματα των εργαζόμενων, δεν θα θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία βιώσιμων κλωστοϋφαντουργιών, είναι αναγκαία.
ζ) Επιστροφή του τραπεζικού συστήματος στην κανονικότητα
Η επαναχρηματοδότηση, με μειωμένα επιτόκια, των μονάδων του κλάδου μας, οι περισσότερες από τις οποίες είναι εξαγωγικές, από το τραπεζικό σύστημα, είναι επιτακτική. Η πιστωτική ασφυξία που μαστίζει τον κλάδο και η απουσία ρευστότητας, αποτελεί βασική αιτία για την κάμψη της παραγωγής και των εξαγωγών του.
Η διευθέτηση, με ευνοϊκούς όρους, των ¨προβληματικών¨ δανείων των βιώσιμων κλωστοϋφαντουργικών επιχειρήσεων, είναι αναγκαία, προκειμένου, με την επαναλειτουργία ενός σημαντικού αριθμού εργοστασίων, και η παραγωγή του κλάδου να αυξηθεί και τα μη εξυπηρετούμενα, σήμερα τραπεζικά δάνεια, σταδιακά, να αποκλιμακωθούν.
η) Βελτίωση του Νέου Αναπτυξιακού Νόμου
Τέλος σκόπιμη είναι και η βελτίωση του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, ο οποίος δεν θα πρέπει να περιοριστεί στη χορήγηση φορολογικών, και άλλων παρεμφερών, κινήτρων, αλλά να προβλέπει και χρηματοδοτικές επιδοτήσεις οι οποίες είναι απολύτως αναγκαίες για την τεχνολογική αναβάθμιση του κλάδου μας και την ποιοτική βελτίωση της παραγωγής του.»
Κλείνοντας ο κ. Κούρταλης επεσήμανε:
«Για την ταχεία επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, επιβάλλεται η άμεση εγκατάλειψη της
αδιέξοδης λιτότητας,που, σε περιόδους ύφεσης, οξύνει αντί να θεραπεύει, τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και η ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της βιομηχανίας, σε κάθε πρωτοβουλία για εκσυγχρονισμό και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής της».