Τις θετικές και αρνητικές επιδράσεις από την οικονομική κατάσταση στη γειτονική Τουρκία προσπαθούν να εκτιμήσουν στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων, προκειμένου να ακολουθήσουν την κατάλληλη πολιτική, εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες και αποφεύγοντας τους κινδύνους.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η οικονομική ομαλότητα
δεν έχει ακόμη επανέλθει στη γειτονική χώρα μετά την περυσινή απόπειρα πραξικοπήματος παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έχει ανοίξει τους κρουνούς των κρατικών δαπανών και των φοροελαφρύνσεων.
Χαρακτηριστικό στοιχείο μάλιστα είναι ότι
τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το ύψος της ανεργίας μέσα στη φετινή χρονιά θυμίζουν τα επίπεδα του 2009 (έλλειμμα προϋπολογισμού 1,8 δισ. δολάρια τον Φεβρουάριο και ανεργία νέων στο 24% τον Δεκέμβριο). Και όλα αυτά σε μια οικονομία, όπου τα ενοίκια των καταστημάτων και οι τιμές πολλών προϊόντων είναι ουσιαστικά συνδεδεμένα με το αμερικανικό δολάριο.
Έλληνας παράγοντας του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου υποστηρίζει πως αρκετές τουρκικές εταιρείες αντιμετώπισαν πέρυσι σημαντικά
προβλήματα ρευστότητας, καθώς λόγω ανόδου της τιμής του βάμβακος και έντονης διολίσθησης της τοπικής λίρας, δεν είχαν την απαιτούμενη ρευστότητα προκειμένου να βάλουν μπροστά τις μηχανές.
«Κάποιες τοπικές επιχειρήσεις
κατέβασαν ρολά και οι υπόλοιπες
αύξησαν τις τιμές πώλησης των προϊόντων τους στις ευρωπαϊκές αγορές, δίνοντας κάποιες ανάσες και στις ελληνικές εταιρείες του κλάδου. Όσοι δικές μας επιχειρήσεις διέθεταν ρευστότητα και είχαν αποκτήσει βαμβάκι έγκαιρα (και φτηνότερα), μπόρεσαν να διευρύνουν ως ένα βαθμό το μικτό περιθώριο κέρδους τους. Παράλληλα, έχει αρχίσει να δημιουργείται και ένα γενικότερο
κλίμα αβεβαιότητας, καθώς μέσα σε ένα περιβάλλον επιδείνωσης των ευρωτουρκικών σχέσεων, ενδεχομένως οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να «σπάσουν» μεσομακροπρόθεσμα ένα μεγαλύτερο τμήμα της ζήτησής τους από την Τουρκία προς όφελος της Ελλάδας. Ωστόσο, επί του παρόντος όλα αυτά αποτελούν σενάρια».
Ο ασαφής γεωπολιτικός προσανατολισμός της Τουρκίας φαίνεται πως ενέτεινε περαιτέρω το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών να εξαγοράσουν
την πλειοψηφία των μετοχών του
ΟΛΘ, ενώ γενικότερα πιθανολογείται πως μπορεί να αναβαθμιστεί σε γεωπολιτικό επίπεδο η Ελλάδα, με όποιες πιθανές επιδράσεις μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο.
Αντίθετα με την κλωστοϋφαντουργία, σε κλάδους, όπως
οι ιχθυοκαλλιέργειες και
το τσιμέντο, οι ελληνικές εταιρείες καλούνται να αντιμετωπίσουν στις διεθνείς αγορές -εκτός των άλλων δυσκολιών τους- και τις επιθετικότερες κινήσεις των Τούρκων, καθώς η κρίση έχει επηρεάζει και το ύψος της εγχώριας ζήτησης.
Ειδικότερα, στις ιχθυοκαλλιέργειες παρατηρείται ένας συνδυασμός επηρεασμού της τοπικής ζήτησης (λόγω μειωμένου τουρισμού, που θα συμβάλλει φέτος και στο νέο ρεκόρ ξένων επισκεπτών στην Ελλάδα) και μιας
γενικότερης υπερπαραγωγής κατά την τελευταία διετία σε ολόκληρη την Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η τιμή της τσιπούρας στις ξένες αγορές υποχωρεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ελληνικές επιχειρήσεις.
Στον κλάδο των
πλαστικών, με βάση τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Πλαστικών Τουρκίας, υπήρξε ανάπτυξη κατά περίπου 5% το 2016, επίδοση όμως που το 2017 -για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια- δεν θα υπερβεί το 4% (πηγή η έκδοση Πλαστικά Χρονικά του Συνδέσμου Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος).
Σύμφωνα με την ίδια πηγή:
α) Οι τουρκικές εξαγωγές (υπολογίζονται σε 4 δισ. δολάρια) πλήττονται από την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί σε χώρες όπως η Συρία και το Ιράκ
β) Γίνονται προσπάθειες προς την κυβέρνηση, για μείωση των φόρων εισαγωγής στις πρώτες ύλες και τα μηχανήματα (κρατικά κίνητρα για μείωση του κόστους των τοπικών παραγωγών και για προσέλκυση επενδύσεων.
(Πηγή: euro2day.gr)