Της Sheila McNulty
Ο αυξανόμενος κρατικός έλεγχος και ο ”εθνικισμός” στα αποθέματα, αναδεικνύονται ως οι κυριότερες μακροπρόθεσμες απειλές για τα παγκόσμια αποθέματα πετρελαίου, σύμφωνα με έκθεση της ενεργειακής συμβουλευτικής εταιρείας PFC Energy.
Στην έκθεση τονίζεται η ”μετάβαση” της εξουσίας προς τις κρατικές εθνικές πετρελαϊκές εταιρείες. Οι πολυεθνικές κατέχουν ή έχουν πρόσβαση σε λιγότερο από το 10% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου.
Ο ”εθνικισμός” στα αποθέματα, που περιορίζει την πρόσβαση των διεθνών πετρελαϊκών εταιρειών, και η αποτυχία των εθνικών πετρελαϊκών εταιρειών να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους στην παραγωγή, περιορίζουν τις προγραμματισμένες δαπάνες που απαιτούνται για την αποκατάσταση των υπαρχόντων αποθεμάτων, που μειώνονται σημαντικά.
Ο Robin West, πρόεδρος της PFC Energy, δήλωσε ότι ”η ανησυχία δεν έγκειται στο ότι μειώνεται το πετρέλαιο, αλλά στο ότι μειώνεται η παραγωγική δυναμικότητα”.
Η μελέτη της PFC δείχνει ότι πολιτικοί παράγοντες περιορίζουν τις αυξήσεις της παραγωγικής δυναμικότητας στο Μεξικό, τη Βενεζουέλα, το Ιράν, το Ιράκ, το Κουβέιτ και τη Ρωσία. Και η Σαουδική Αραβία περιορίζει την παραγωγική δυναμικότητα, αλλά μόνο επειδή η ίδια έχει θέσει όριο παραγωγής, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες. Οι προαναφερθείσες επτά χώρες αντιπροσωπεύουν το 65% των παγκοσμίων αποθεμάτων και το 45% της παραγωγής αργού πετρελαίου.
Ο βρετανός υφυπουργός Ενέργειας, Λόρδος Truscott, σημείωσε ότι ”υπάρχει ανάγκη σε ορισμένα μέρη του κόσμου για τεχνικές επενδύσεις. Βλέπω περιορισμούς στο μέλλον αν δεν υπάρξουν επενδύσεις σε νέες και υπάρχουσες πετρελαιοπηγές”.
Πριν το 1961, μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις σχεδόν οπουδήποτε, εκτός από την Σοβιετική Ένωση και το Μεξικό. Στην συνέχεια, η βιομηχανία απομακρύνθηκε από την Μέση Ανατολή και την Βενεζουέλα. Οι επενδύσεις από διεθνείς εταιρείες προσανατολίστηκαν στην Βόρεια Θάλασσα, την Αλάσκα και σε offshore περιοχές. Ωστόσο, τα αποθέματα της Βορείου Θάλασσας και της Αλάσκας έχουν αρχίσει να ”ωριμάζουν”, έστω και αν η παραγωγή μειώνεται.
Σύμφωνα με τον κ. West, ”αν η ζήτηση υπερβεί την προσφορά, θα υπάρξει αύξηση των τιμών, μαζικές αλλαγές την ζήτηση και στροφή προς άλλες πηγές ενέργειας. Θα δημιουργηθούν τεράστιες πιέσεις στο διεθνές πετρελαϊκό σύστημα, το διεθνές οικονομικό σύστημα και το διεθνές πολιτικό σύστημα”.
Ο επικεφαλής της Conoco-Phillips, Jim Mulva, δήλωσε ότι ”ο περιορισμός της πρόσβασης για τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες, θα μπορούσε να οδηγήσει, και ίσως οδηγήσει, σε μείωση των προμηθειών”. Ωστόσο, λίγα μπορούν να κάνουν οι πετρελαϊκές για να αλλάξει αυτό. ”Για τις διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες, η πρόσβαση αποτελεί μια πραγματική πρόκληση”, συμπλήρωσε ο κ. Mulva.
(Euro2day – Financial Times, 10/05/07)