Η οργάνωση αναφέρει ότι πέντε μόνο χώρες της Ασίας -οι Κίνα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ- πετούν κάθε χρόνο περισσότερους από τέσσερα εκατομμύρια τόνους πλαστικού στη θάλασσα, δηλαδή τα μισά απορρίμματα σε παγκόσμια κλίμακα.
«Βρισκόμαστε εν μέσω μιας κρίσης μόλυνσης από πλαστικό, το βλέπουμε παντού: στα ποτάμια μας, τους ωκεανούς μας, παντού», τονίζει ο Άχμαντ Άσοφ Μπίρι της Greenpeace στην Ινδονησία, την ώρα που η σημερινή ημέρα έχει κηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.
Κίνα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ είναι μεταξύ των χωρών με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ασία, με μια οικονομία που βασίζεται κυρίως στην παραγωγή πλαστικού, το οποίο στη συνέχεια απορρίπτεται στη φύση, καθώς δεν υπάρχει αποτελεσματικό σύστημα αποκομιδής και ανακύκλωσης.
Και οι πολίτες πληρώνουν το τίμημα, κυρίως όσοι εξαρτώνται από την αλιεία: η Νγκούγεν Τι Πουόνγκ από το Βιετνάμ είδε την περιοχή όπου ψάρευε να μετατρέπεται με την πάροδο των ετών σε ανοικτή χωματερή.
«Είναι εντελώς μολυσμένη, δεν είναι ασφαλής για τα παιδιά», εξηγεί η ίδια αφού επιστρέψει από το πρωινό ψάρεμα μαζί με τα δύο μικρά της παιδιά.
Πρόσφατη έρευνα της ΜΚΟ World Animal Protection υπογράμμισε τους κινδύνους που ενέχουν τα εγκαταλελειμμένα δίχτυα των ψαράδων στη θάλασσα, τα οποία αποτελούν μέρος της μόλυνσης από το πλαστικό.
Πριν λίγες ημέρες μία φάλαινα – πιλότος πέθανε στην Ταϊλάνδη. Οι κτηνίατροι βρήκαν στο στομάχι της περισσότερες από 80 πλαστικές σακούλες, μία ακόμη απόδειξη της τραγωδίας της μόλυνσης από το πλαστικό, που δεν είναι «παρά η κορυφή του παγόβουνου», τονίζει ο Τζον Τάνζερ της ΜΚΟ WWF.
«Η μόλυνση των ωκεανών είναι τόσο μεγάλη που πλέον πλήττει όλα τα επίπεδα του οικοσυστήματος, από τα πιο μικρά ζώα ως τις φάλαινες», προσθέτει.
Η μόλυνση πλήττει και το γλυκό νερό με τα μικροσωματίδια αυτών των πλαστικών που διαλύονται με τα χρόνια και καταλήγουν στο νερό που καταναλώνουν εκατομμύρια Ασιάτες καθημερινά.
Η ΜΚΟ International Union for Conservation of Nature διεξάγει παγκόσμια έρευνα για τις επιπτώσεις που έχουν αυτά τα μικροσωματίδια, οι οποίες ακόμη δεν είναι γνωστές.
Είτε πρόκειται για την Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη ή το Βιετνάμ, η συλλογή των απορριμμάτων γίνεται μερικώς: λιγότερα από τα μισά συλλέγονται σωστά.
Σε μια κοινωνία κατανάλωσης «οτιδήποτε πλαστικού», η εκπαίδευση των Ασιατών είναι μια από τις αλλαγές - κλειδί που πρέπει να γίνουν μαζί με τη βελτίωση της αποκομιδής των απορριμμάτων, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Η Κίνα, δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως, απαγόρευσε πέρυσι την εισαγωγή πλαστικών απορριμμάτων, αρνούμενη να γίνει ο ‘σκουπιδοτενεκές’ του πλανήτη. Ωστόσο, η μεγάλη πλειονότητα των απορριμμάτων στη χώρα προέρχονται από τον ίδιο της τον πληθυσμό.