Η Σαουδική Αραβία ούτε είναι διατεθειμένη, αλλά ούτε διαθέτει την άμεση δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλη την πλεονάζουσα παραγωγή της σε αργό πετρέλαιο για να μειώσει, απλώς, τις τιμές του μαύρου χρυσού, όπως ζήτησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, υποστηρίζει μερίδα εμπειρογνωμόνων.
Με αποκλειστική συνέντευξή του, ο Jacob Kirkegaard, senior fellow του Peterson Institute for International Economics που εδρεύει στις ΗΠΑ, δήλωσε ότι το Ριάντ δεν θα μεταβάλει τις παραγωγικές συνήθειές του προκειμένου να μειώσει τις τιμές του αργού, ανεξάρτητα από το τι γράφει ο Τραμπ στο τουίτερ.
Tο περασμένο Σάββατο, ο Αμερικανός Πρόεδρος αποκάλυψε ότι ζήτησε, με το δικό του αμίμητο τρόπο, από τη Σαουδική Αραβία να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου της για να μειωθούν οι τιμές στην παγκόσμια αγορά.
Ο Kirkegaard δήλωσε ότι ο ισχυρισμός του Tραμπ «είναι ένα ψέμα, ένα απλό ψέμα. Οι Σαουδάραβες δεν θα δέχονταν επουδενί να χρησιμοποιήσουν το σύνολο της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητάς τους και θα τη χρησιμοποιούσαν μόνο στην περίπτωση που θα προέκυπτε μια άλλη, σοβαρή, ανισορροπία στην αγορά πετρελαίου που θα εξακόντιζε τις τιμές του μαύρου χρυσού πάνω από τα 100 δολάρια ανά βαρέλι», τόνισε χαρακτηριστικά.
«Ο Τραμπ ζει σε άλλο κόσμο αν νομίζει ότι μπορεί να κάνει τους Σαουδάραβες να υπονομεύσουν τον ΟΠΕΚ», είπε ο Kirkegaard.
Αυτό θα συνέβαινε μόνο εάν οι Σαουδάραβες αύξαναν την παραγωγή τους, σε περίπτωση που χώρες όπως είναι το Ιράν και η Βενεζουέλα (παρεμπιπτόντως και οι δύο τελούν υπό καθεστώς αμερικανικών κυρώσεων), εγκατέλειπαν, υποθετικά, το διεθνές καρτέλ και η Ρωσία θα διέκοπτε τη συνεργασία της με τον ΟΠΕΚ, πρόσθεσε ο ίδιος.
«Προφανώς, ο Tραμπ αντιμετωπίζει το πολιτικό πρόβλημα ότι οι σημερινές τιμές του πετρελαίου σημαίνουν ότι η τιμή της βενζίνης αυξάνεται στις ΗΠΑ, εν μέσω προεκλογικής περιόδου και ότι, ουσιαστικά, δεν έχει να παρουσιάσει απολύτως τίποτα, για την αποδοχή όλων των απαιτήσεων που έχουν προβάλει οι Σαουδάραβες έναντι του Ιράν. Αναλογιστείτε, απλώς, το ότι η επαναφορά των αμερικανικών κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης, σημαίνει ότι θα παρατηρηθούν ελλείψεις στον εφοδιασμό κάτι που θα οδηγήσει, νομοτελειακά, σε άνοδο των τιμών», εξήγησε ο κ. Kirkegaard.
Είπε, επίσης, ότι η Σαουδική Αραβία είναι, μάλλον, ικανοποιημένη με την τιμή του πετρελαίου να κυμαίνεται στο εύρος ζώνης μεταξύ των 65- 70 δολαρίων ανά βαρέλι, καθώς αυτό θα σήμαινε λιγότερο πρόσθετο πετρέλαιο από σχιστόλιθο, στην αγορά. Με τη σειρά του, κάτι τέτοιο δεν θα επιτάχυνε, μεν, τη μεταστροφή από τα ορυκτά καύσιμα στις μεταφορές, όπως είναι, για παράδειγμα, η χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, αλλά και δεν θα άφηνε την παγκόσμια οικονομία να βυθιστεί στην ύφεση.
Σχολιάζοντας τις αμερικανικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν, ο κ. Kirkegaard είπε ότι οι κυρώσεις θα αποδειχτούν μπούμερανγκ, καθώς σημαίνουν μόνο, ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα αναγκάζονται να ξεπουλήσουν τις δραστηριότητές τους στο Ιράν , όπως συνέβη στην περίπτωση της γαλλικής Total και θα οδηγούσαν, αναπόφευκτα, σε εμβάθυνση των οικονομικών σχέσεων Τεχεράνης-Πεκίνου - με την ΕΕ να υποχρεώνεται να δημιουργήσει εμπορικές υποδομές για να παρακάμψει το αμερικανικό δολάριο και τις αμερικανικές κυρώσεις.
Σημειώνουμε πως μετά από την απόφαση του Tραμπ να επαναφέρει τις κυρώσεις σε βάρος της Τεχεράνης, η Total ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι σε θέση να φέρει σε πέρας το σχέδιο ανάπτυξης φυσικού αερίου από το κοίτασμα South Pars 11, στη χώρα και ότι θα πρέπει να εκχωρήσει σε τρίτους όλες τις δραστηριότητές της στο Ιράν, παρεκτός και εξασφάλιζε ειδική άδεια, πριν από τις 4 Νοεμβρίου 2018, από τις αμερικανικές αρχές, με την υποστήριξη των γαλλικών και ευρωπαϊκών αρχών.
«Κάτι τέτοιο θα αποσταθεροποιούσε, απλώς, τις διατλαντικές σχέσεις και θα έσπρωχνε την ΕΕ στην αγκαλιά της Κίνας και της Ρωσίας, μακριά πάντως από τις ΗΠΑ, ενώ δεν θα συνέβαλε σε τίποτε ώστε να αλλάξει η στάση της Τεχεράνης», εξήγησε ο συνεργάτης του Peterson Institute for International Economics .