Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται στο πρόσφατο ερευνητικό δελτίο που δημοσίευσε το αμερικανικό Ινστιτούτο Ενεργειακών Οικονομικών και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (Institute for Energy Economics and Financial Analysis - IEEFA). Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση ($ 6,8 δισ.) και η Αυστραλία ($ 5,1 δισ.) ήταν αυτές που απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κινεζικών επενδύσεων στην αιολική ενέργεια από το 2011 έως το 2017.
Οι κινεζικές επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ σε τρίτες χώρες αυξήθηκαν ως αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας Belt and Road Initiative του Πεκίνου, αλλά η πλειοψηφία αυτών των επενδύσεων δεν εντοπίζονται σε ασιατικές χώρες -οι οποίες περιλαμβάνονται στην πρωτοβουλία Belt and Road. Σύμφωνα με την έρευνα του IEEFA, το μεγαλύτερο ποσοστό των επενδύσεων αυτών κατευθύνθηκε στην Ευρώπη.
«Η Κίνα αποτελεί πλέον την κινητήρια δύναμη του ευρωπαϊκού ενεργειακού μετασχηματισμού και η διεθνής ηγετική της θέση στους τομείς χαμηλών εκπομπών του μέλλοντος ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις προσπάθειες αύξησης της παγκόσμιας οικονομικής επιρροής του Πεκίνου», υποστηρίζει ο Simon Nicholas, συγγραφέας της έκθεσης και αναλυτής του IEEFA σε θέματα ενεργειακής χρηματοδότησης.
«Ενώ οι κινεζικές ξένες επενδύσεις στον τομέα των ΑΠΕ ενισχύθηκαν από την έναρξη, πριν από πέντε χρόνια, της πρωτοβουλίας Belt and Road, πλέον οι επενδύσεις σε τρίτες χώρες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εκτείνεται πολύ πέρα από αυτό το πλαίσιο», δήλωσε ο Nicholas.
«Η Κίνα είναι μια υπερδύναμη που μεταφέρει την ενεργειακή της πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι κρατικά ελεγχόμενοι, ανεξάρτητοι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας της Κίνας έχουν αποκτήσει μεγάλα αιολικά έργα σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες, με στόχο κυρίως τη διαφοροποίηση των χαρτοφυλακίων τους στο εξωτερικό και την απόκτηση τεχνογνωσίας στον τομέα της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας.
Από το 2010 έως το 2017, μόνο το 30% των κινεζικών ξένων επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κατευθύνθηκε σε χώρες της πρωτοβουλίας Belt and Road, σύμφωνα με την έκθεση, με το μεγαλύτερο ποσοστό από τις επενδύσεις στις χώρες αυτές να κατευθύνεται σε Πακιστάν ($ 1,9 δισ.), Μαλαισία ($ 0,7 δισ.), Τουρκία ($ 0,6 δισ.) και Βιετνάμ ($ 0,4 δισ.). Το υπόλοιπο 70% ανήκε σε χώρες που δεν ανήκουν στην πρωτοβουλία Belt and Road.
Η έκθεση βασίζεται σε ένα έγγραφο του IEEFA που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο, στο οποίο περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο η Κίνα έχει καταστεί ηγετικός επενδυτής στον τομέα των ΑΠΕ σε παγκόσμιο επίπεδο, «αντισταθμίζοντας μια γενικευμένη επιβράδυνση των κινεζικών επενδύσεων στο εξωτερικό, καθώς η χώρα έχει θέσει ως προτεραιότητα να κυριαρχήσει στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες, όπως οι μπαταρίες και τα ηλεκτρικά οχήματα».
Η έκθεση του Ινστιτούτου των ΗΠΑ εκτιμά ότι οι επενδύσεις της Κίνας το 2017 σε μεγάλα (προϋπολογισμού άνω του $ 1 δισ.) έργα καθαρής ενέργειας σε ξένες χώρες ανήλθαν σε $ 44 δισ., από $ 32 δισ. που ήταν το 2016.
Η έκθεση σημειώνει, επίσης, ότι μεταξύ 2015 και 2017, $ 34 δισ. επενδύθηκαν σε χώρες της πρωτοβουλίας Belt and Road, ενώ $ 61 δισ. κατευθύνθηκαν σε χώρες που δεν ανήκαν στην πρωτοβουλία αυτή.
Η έρευνα σημειώνει, ωστόσο, ότι ενώ οι κινεζικές επενδύσεις σε αιολική και ηλιακή ενέργεια υπερβαίνουν τα όρια της πρωτοβουλίας Belt and Road και επεκτείνονται σε ανεπτυγμένα κράτη, η ηλεκτροπαραγωγή με καύση άνθρακα παραμένει υψηλή στις χώρες της πρωτοβουλίας Belt and Road, αλλά και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες.
«Από το 2003 έως το 2017, η πλειοψηφία των ξένων ενεργειακών επενδύσεων της Κίνας στη Νοτιοανατολική Ασία κατευθύνθηκε σε υδροηλεκτρικά έργα ($ 45 δισ.) και μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από άνθρακα ($ 12 δισ.), ποσά σημαντικά υψηλότερα από τις κινεζικές επενδύσεις σε αιολικές εγκαταστάσεις στην ΕΕ ($ 6,8 δισ.) και την Αυστραλία ($ 5 δισ.) από το 2011 έως το 2017», αναφέρει το IEEFA.
«Αν και αυτή η τάση επηρεάζεται από το γεγονός ότι οι επενδύσεις αιολικής και ηλιακής ενέργειας έχουν αυξηθεί μόνο κατά τα τελευταία χρόνια, είναι σαφές ότι οι κινεζικές επενδύσεις σε άνθρακα περιορίζονται περισσότερο στις χώρες της πρωτοβουλίας Belt and Road και τις αναπτυσσόμενες χώρες», σημειώνεται.