Πρέπει οι ευρωπαϊκές χώρες να δώσουμε χειροπιαστές αποδείξεις ότι αποτελούμε πρωτοπορία στη μάχη για την κλιματική αλλαγή», υπογράμμισε στην τοποθέτησή του ο κ. Φάμελλος.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στον Κανονισμό για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από νέα αυτοκίνητα και ελαφρά επαγγελματικά οχήματα, ο αναπληρωτής υπουργός επανέλαβε τη σημασία της θέσπισης φιλόδοξων στόχων, δεδομένου ότι οι οδικές μεταφορές συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και στην ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων, αφού ευθύνονται για σχεδόν το 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ε.Ε.
Τασσόμενος με τα κράτη-μέλη που επιθυμούν περισσότερη φιλοδοξία και καλύτερη στόχευση, ο κ. Φάμελλος επεσήμανε ότι η Αυστριακή Προεδρία προτείνει συμβιβαστική λύση μόνο ως προς τους στόχους μείωσης των εκπομπών κατά 35% έως το 2030, αλλά θα πρέπει να υπάρξουν θετικά βήματα και ως προς τα κίνητρα, τόσο για τα οχήματα μηδενικών και χαμηλών εκπομπών, όσο και ως προς την προώθηση των ελαφρύτερων αυτοκινήτων.
«Υπάρχουν χώρες που ανησυχούν για τις επιπτώσεις στην απασχόληση», αναγνώρισε ο αναπληρωτής ΥΠΕΝ. «Ωστόσο, οι φιλόδοξες προτάσεις είναι τελικά προς όφελος της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς θα τη θέσουν στην αιχμή της τεχνολογίας, θα διασφαλίσουν θέσεις εργασίας μακροπρόθεσμα και θα έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για την Ευρώπη», επεσήμανε, αναφερόμενος στη μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές καυσίμων, στον περιορισμό της αστικής αέριας ρύπανσης, στη βελτίωση της υγείας των πολιτών και στη μείωση της επιβάρυνσης των συστημάτων υγείας. Εξάλλου, όπως σημείωσε, «ποιο είναι το νόημα της ανταγωνιστικότητας της αυτοκινητοβιομηχανίας όταν πληθαίνουν στις χώρες μας οι καταστροφικές πλημμύρες, οι φυσικές καταστροφές, οι μεγα-πυρκαγιές, ακόμα και οι μεσογειακοί κυκλώνες;».
Στο ίδιο πνεύμα, η Ελλάδα χαιρέτισε επίσης την πρόταση Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μείωση των εκπομπών CO2 από τα νέα βαρέα επαγγελματικά οχήματα, που καθορίζει στόχους προς επίτευξη για το 2025 και για το 2030.
Αναφορικά με το ευρύτερο θέμα εφαρμογής της Συμφωνίας των Παρισίων για το Κλίμα, και την επερχόμενη 24η Σύνοδο των Μερών του ΟΗΕ (COP24) στο Κατοβίτσε που θα διεξαχθεί μεταξύ 2 και 14 Δεκεμβρίου 2018 για το ίδιο θέμα, ο κ. Φάμελλος υπογράμμισε ότι έχει αποδειχθεί με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η εφαρμογή των υφιστάμενων εθνικών δεσμεύσεων μείωσης εκπομπών των μερών δεν θα είναι αρκετή. «Χρειάζεται σημαντική ενίσχυση των προσπαθειών με άμεση ανάληψη πρόσθετων δράσεων», σημείωσε, αναφέροντας επίσης ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να συνεισφέρει σε αυτήν την προσπάθεια, στο μερίδιο που της αναλογεί, εφόσον η εφαρμογή των τρεχουσών εθνικών συνεισφορών θα οδηγήσει σε διπλάσια αύξηση της θερμοκρασίας έως το 2100.
«Πρέπει οπωσδήποτε να κινηθούμε κάτω από τον στόχο των 2°C», σημείωσε ο ίδιος, καθώς ήδη, η αυξημένη συχνότητα εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων δοκιμάζει την αντοχή όλων των κρατών. «Βιώνουμε ήδη σημαντικές ανθρώπινες απώλειες και υλικές ζημιές, και στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα, από ακραία καιρικά φαινόμενα με μεγάλη συχνότητα και πυκνότητα, ενώ και οι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών στις αναπτυσσόμενες χώρες, λόγω π.χ. πληγμάτων στην αγροτική παραγωγή ή φυσικών καταστροφών, θα γίνουν πραγματικότητα, εάν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα υποστήριξης και προσαρμογής. Η απάντηση βρίσκεται σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο για την παγκόσμια ανάπτυξη, με κυρίαρχα στοιχεία τις χαμηλές εκπομπές άνθρακα, την κλιματική ανθεκτικότητα, την κυκλική οικονομία και τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, στοιχεία που η Ελλάδα έχει ήδη ενσωματώσει στην Εθνική Αναπτυξιακή της Στρατηγική. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και οι επενδύσεις μηδενικών αποβλήτων, καθώς και η «κυκλικότητα» πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και στην αδειοδότηση, ιδιαίτερα την περιβαλλοντική, αλλά και στα δημόσια και ιδιωτικά εργαλεία χρηματοδοτήσεων και δανεισμού των επιχειρήσεων», επεσήμανε ο κ. Φάμελλος.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο αναπληρωτής ΥΠΕΝ τόνισε ότι, επιτέλους, στη σύνοδο του Kατοβίτσε θα πρέπει να υιοθετηθούν οι κανόνες και οι κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Παρισίων, με έναν τρόπο που να διασφαλίζει απόλυτα και ξεκάθαρα την εφαρμογή της και παράλληλα τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τη συγκρισιμότητα. «Οι κανόνες για τις εθνικές συνεισφορές μείωσης εκπομπών θα πρέπει να είναι κοινοί για όλους και να μην υπάρχουν διαφοροποιημένες εκδόσεις για αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας των Παρισίων αποτελεί πλέον κοινή υποχρέωση όλων των μερών», είπε, και πρόσθεσε ότι «όλοι μας πρέπει να διαδραματίσουμε καταλυτικό ρόλο για την επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων στο Katowice, γιατί δεν έχουμε πλέον άλλα περιθώρια!».