Η Κυβέρνηση έχει κάθε λόγο την στιγμή αυτή-κυριολεκτικά-να περάσει από το μικροσκόπιο την διατύπωση των προτάσεων του κυρίου Ζόραν Ζάεφ. Η θέση του Πρωθυπουργού της γειτονικής χώρας κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Παρά την ομόθυμη συχνά άκομψη στήριξη και επεμβάσεις των κοινών μας φίλων και συμμάχων. Προσπαθεί να συνδυάσει τα προαπαιτούμενα λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι των οκτώ βουλευτών του BMPO την ψήφο των οποίων έχει απολύτως ανάγκη. Ακριβώς την ενίσχυση του υπό αναθεώρηση Συντάγματος με τα στοιχεία της «Μακεδονικής Ταυτότητας». Δηλαδή της γλώσσας και της εθνότητας / υπηκοότητας. Τα θεμελιώδη δηλαδή ζητήματα που υποτίθεται ότι προσπαθεί να επιλύσει- χωρίς όμως να το επιτυγχάνει με σαφήνεια- η Συμφωνία των Πρεσπών (Άρθρα 1 και 7).
Η δύσκολη εξίσωση σήμερα στα Σκόπια, αφορά στην ενίσχυσή της «ταυτότητας του Μακεδονισμού» με την επιβαλλόμενη από την Συμφωνία αναθεώρηση των ενοχλητικών (αλυτρωτικών) άρθρων του Συντάγματος. Επίσης, με την πολύ σημαντική για την Ελλάδα αλλαγή της Συνταγματικής ονομασίας σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Θυμίζω ότι το πολύπαθο Σύνταγμα του 1991 έχει ήδη τροποποιηθεί τριάντα φορές στο διάστημα 1991-2005.
Πρώτον : το 1991-1992 για συμμόρφωση προς τους όρους που έθεσε η Επιτροπή Μπαντεντέρ - δυστυχώς χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδος – προκειμένου να αναγνωρισθεί ως μέλος της Διεθνούς Κοινότητας.
Δεύτερον :2001-2005 για συμμόρφωση με την Συμφωνία της Αχρίδας (14 Αυγούστου 2001) προκειμένου να ικανοποιήσει τα δικαιολογημένα αιτήματα των Αλβανών. Στην πραγματικότητα όμως για να μην κλονισθεί ο ενιαίος χαρακτήρας του Κράτους.
Επιπλέον, μετά την κύρωση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της Νέας Υόρκης ( της 13ης Σεπτεμβρίου 1995) από το Κοινοβούλιο της πΓΔΜ, επεβλήθη η σημερινή σημαία και εγκαταλείφθηκε η επίσημη χρήση της «σημαίας της Βεργίνας». Εν τούτοις ήταν πάντοτε σε περιορισμένη έστω χρήση ενώ επανήλθε σχεδόν μαζικά επί της δεκαετίας του Πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι. Επίσης , με την κύρωση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας από την γειτονική μας χώρα τον Οκτώβριο του 1995, συγκεκριμένα Άρθρα του Συντάγματος του 1991 έτυχαν ειδικής ερμηνείας (μεταξύ των οποίων και το Άρθρο 49).
Στο βιβλίο «Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία. Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών» (Εκδόσεις Ι. Σιδέρης) που μόλις κυκλοφόρησε με Πρόλογο του Ευάγγελου Βενιζέλου, εξηγώ γιατί τα θεωρούμενα ως «λυγμένα» ζωτικά για τον Μακεδονισμό» και την ταυτότητά του ζητήματα της γλώσσας και της ιθαγένειας / υπηκοότητας / εθνότητας (Nationality) συνιστούν την Αχίλλειο Πτέρνα» της Συμφωνίας της 17ης Ιουνίου. Η εντός των τειχών πολιτική σύγκρουση αναμφίβολα έχει τη σημασία της. Επηρεάζει ενισχύοντας και την αρνητική αντίληψη που διατηρεί η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης για την Συμφωνία. Επηρεάζοντας ταυτόχρονα θετικά και αρνητικά την δημοτικότητα των κομμάτων. Στενάχωρο φαινόμενο, όχι όμως πρωτοφανές. Αναπόφευκτη εξέλιξη εφόσον η Κυβέρνηση δεν προσπάθησε ενώ μπορούσε να εξασφαλίσει την συνεννόηση ή έστω την ανοχή.
Το μείζον πρόβλημα δεν είναι το εσωτερικό. Είναι διμερές και διεθνές. Αφορά στην σημασία, στην ερμηνεία και στον δεσμευτικό χαρακτήρα των θεμελιωδών προνοιών της . Αφορά στην βιωσιμότητα της Συμφωνίας . Στην παρόχθια πόλξ Οτέσεβο αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας ο κ. Ζόραν Ζάεφ προέβη στην άμεση και ειλικρινή ερμηνεία της . Ουδείς τον αντέκρουσε. Αυτή είναι η επίσημη θέση και ερμηνεία της πρώην Γιουκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδόνιας. Έχω την αίσθηση ότι το πρόβλημα της ερμηνείας επισημαίνει με πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι δυνατόν να υποβληθεί προς κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων με τη σημερινή της μορφή. Δεν είναι δυνατόν τα θεμελιώδη άρθρα της που αφορούν στην γλώσσα και στην – κατά την επίσημη Ελληνική εκδοχή – ιθαγένεια να ερμηνεύονται ήδη διαφορετικά από τις δύο Κυβερνήσεις και τις δύο χώρες που την υπέγραψαν. Να έχει δηλαδή αντίθετες ερμηνείες. Εμείς εννοούμε ιθαγένεια και οι άλλοι εθνότητα. Τελικά τι ισχύει σήμερα και τι θα ισχύσει αύριο; Ποια ερμηνεία και διάσταση θα δίδουν οι τρίτοι και οι Διεθνείς Οργανισμοί; Αν κλείσουμε σήμερα τα μάτια και τα αυτιά στο πρόβλημα, τότε μόνοι μας βάζουμε τα θεμέλια για το Μακεδονικό πρόβλημα του αύριο τόσο κοντά στο σήμερα .
Ανεξαρτήτως των αναμφίβολα θετικών της στοιχείων και άλλων προβλημάτων της η Συμφωνία των Πρεσπών πριν συζητηθεί στην Βουλή των Ελλήνων πρέπει να έχει αποκλειστικά μία ερμηνεία. Είναι επιβεβλημένο να κατοχυρωθεί με ανταλλαγή δεσμευτικών εγγράφων σε επίπεδο Υπουργού Εξωτερικών των δύο χωρών που θα αποτελούν τμήμα της Συμφωνίας και θα πιστοποιείται από τον Γενικό Ηνωμένων Εθνών.