Οπως έχει τονίσει ο ίδιος, η αμερικανική κυβέρνηση θέλει να δώσει στις χώρες συμμάχους των ΗΠΑ την επιλογή να διαφοροποιήσουν τις πηγές ενεργειακών προμηθειών τους. Με αυτό τον τρόπο στοχεύει να ψαλιδίσει τον αντίκτυπο από «παράγοντες που στρεβλώνουν την αγορά», διατύπωση που αναφέρεται κατά κύριο λόγο στη Ρωσία, αλλά και στις χώρες-μέλη του ΟPEC. Πριν από ένα χρόνο, άλλωστε, η κυβέρνηση Τραμπ υπογράμμιζε, στη στρατηγική της για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, ότι απώτερος στόχος είναι μια πολιτική «ενεργειακής κυριαρχίας». Με προφανή αναφορά στη Ρωσία, τόνιζε ότι επιδιώκει «να βοηθήσει τους συμμάχους και εταίρους της ώστε να αναπτύξουν μεγαλύτερη αντοχή έναντι εκείνων που χρησιμοποιούν την ενέργεια για να επιβληθούν».
Ο κύριος στόχος της Ουάσιγκτον είναι γεωπολιτικής φύσεως, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει κρύψει την επιθυμία του να αναχαιτίσει τη ρωσική επιρροή στην Ευρώπη, περιορίζοντας την ενεργειακή εξάρτηση της Γηραιάς Ηπείρου από το ρωσικό φυσικό αέριο. Εχει, άλλωστε, επανειλημμένως προσπαθήσει να εμποδίσει την κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2, που θα αυξήσει τις εξαγωγές ρωσικού αερίου στην Γερμανία. Πιέζει, επομένως, συχνά-πυκνά το Βερολίνο και σε όσες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις συνεργάζονται για την κατασκευή του αγωγού, απειλώντας τις με κυρώσεις, ανάλογες εκείνων που έχουν επιβληθεί σε ρωσικές εταιρείες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αλεξάντερ Νόβακ, υπουργός Ενέργειας της Ρωσίας, σχολιάζοντας την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να διακοπούν οι εργασίες του Nord Stream 2, τόνισε πως «δεν πρόκειται πλέον για κάτι το νέο. Το ακούμε διαρκώς. Πρόκειται για πολιτική πίεση σε όσους συμμετέχουν στην υλοποίηση του σχεδίου, που όμως συνεχίζεται». Η Ουάσιγκτον αποσκοπεί, εμφανώς και στο να αντλήσει έσοδα από τις πωλήσεις LNG που, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, θα μπορούσαν να μειώσουν το εμπορικό έλλειμμα με την Κίνα. Θυμίζουμε ότι το Πεκίνο ανακοίνωσε, χθες, ότι θα αρχίσει να επανεισάγει αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο, μετά την προσωρινή διακοπή του, προ μηνών, στο αποκορύφωμα του σινοαμερικανικού εμπορικού πολέμου.
Η συγκυρία φαίνεται ευνοϊκή για το αμερικανικό LNG, καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες κατασκευάζουν νέους τερματικούς σταθμούς υποδοχής και επεξεργασίας υγροποιημένου αερίου. Η Λιθουανία και η Πολωνία, έχουν μειώσει. ήδη, δαπάνες τους για ενεργειακές εισαγωγές, αφότου κατασκεύασαν τερματικούς σταθμούς LNG, το 2014 και το 2016, αντιστοίχως. Αυτή τη στιγμή κατασκευάζονται, ή βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού, συνολικά, έξι σταθμοί LNG στην Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο που η Wall Street Journal, με δημοσιεύμά της, χαιρετίζει τη δημιουργία των νέων αυτών τερματικών σταθμών και υπογραμμίζει ότι αποτελούν ευχάριστη είδηση για τις αμερικανικές ενεργειακές εταιρείεςς, όπως η Cheniere Energy INC. Από την πλευρά τους, Κρεμλίνο και Gazprom αποδίδουν τις πιέσεις της Ουάσιγκτον ότι εμφορούνται από αμιγώς οικονομικά και επιχειρηματικά ελατήρια, ενώ η πλειονότητα των οικονομικών και πολιτικών αναλυτών, υπογραμμίζουν ότι το αμερικανικό LNG δεν θα μπορέσει ποτέ να ανταγωνιστεί το φθηνότερο φυσικό αέριο της Ρωσίας.