Το σχέδιο ανακοινώθηκε παράλληλα με την δημοσίευση μελέτης για την ανθεκτικότητα του νησιού έναντι των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή, που παρέχει μια πλήρη εκτίμηση των προβλεπόμενων κλιματικών κινδύνων, όπως είναι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η αυξανόμενη ένταση των καταιγίδων, οι ακραίες βροχοπτώσεις και τα κύματα καύσωνα. Το σχέδιο περιλαμβάνει την κατασκευή μόνιμων φραγμάτων, καθώς και μία πρόταση για την επέκταση της ξηράς κατά 150 μέτρα, μεταξύ της γέφυρας του Μπρούκλιν και του σταθμού Σάουθ Φέρι.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η εν λόγω πυκνοδομημένη περιοχή χαρακτηρίζεται από κτήρια που βρίσκονται πολύ κοντά στην ακτή και τη διασχίζουν αρκετές γραμμές του μετρό και δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε να εφαρμοστούν τα σχέδια για φράγματα που προβλέπονται για άλλες περιοχής της αμερικανικής μεγαλούπολης. Ο διαθέσιμος χώρος για τη δημιουργία πρόσθετων υποδομών είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Υπό αυτή την έννοια η πρόταση είναι να ανυψωθεί η γη σε έκταση περίπου δύο τετραγώνων, έτσι ώστε να λειτουργήσει ως ένα υπερυψωμένο φράγμα που θα προστατεύει την Οικονομική Ζώνη από τις μεγάλες παλίρροιες.
Το σχέδιο δεν είναι πρωτοφανές για τη Νέα Υόρκη. Σύμφωνα με την ειδησεογραφική ιστοσελίδα Gizmodo, το διαβόητο νησί Έλλις, το νησί Ράικερς όπου βρίσκονται οι ομώνυμες φυλακές, το Παγκόσμιο Οικονομικό Κέντρο, και άλλα γνωστά σημεία της πόλης είναι χτισμένα σε ανυψωμένη, ή τεχνητή γη.
Πριν από την αστικοποίηση, το Μανχάταν ήταν ένα βαλτώδες νησί που χρησίμευε ως φυσικό φράγμα, προστατεύοντας την ενδοχώρα από τα κύματα. Για αυτό το λόγο η πόλη που χτίστηκε σε αυτή τη γη είναι σήμερα ευάλωτη. Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ, είχε επίσης προτείνει να υπάρξει παρόμοια προσθήκη γης κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Το νέο σχέδιο κλιματικής αλλαγής της Νέας Υόρκης περιλαμβάνει, παράλληλα, την εκταμίευση 500 εκατ. δολαρίων για έργα προστασίας και άλλων συνοικιών του Μανχάταν, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων έργων φθηνής στέγασης. Αυτά τα έργα ανθεκτικότητας περιλαμβάνουν τοίχους και φράγματα που μπορούν να αναπτυχθούν, σε περίπτωση τυφώνα.
«Θα είναι μία από τις πιο σύνθετες περιβαλλοντικές και τεχνικές προκλήσεις που έχει ποτέ αναλάβει η πόλη μας και θα αλλάξει κυριολεκτικά το σχήμα του νησιού του Μανχάταν, προστατεύοντας τις γειτονιές από τις μελλοντικές καταιγίδες και τις υψηλότερες παλίρροιες, κατά τις επόμενες δεκαετίες», δήλωσε ο κ. ντε Μπλάζιο.
Όμως, οι περιβαλλοντολόγοι ανησυχούν μήπως αυτή η οικοδόμηση θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα και επισημαίνουν ότι το σχέδιο του δημάρχου δεν διαθέτει εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και του κόστους. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το σχέδιο επικεντρώνεται στις μεγάλες τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρηματικές περιοχές του Κάτω Μανχάταν, αλλά αγνοεί τις υπόλοιπες, οικονομικά ευάλωτες περιοχές των δήμων της πόλης.