Η ανάγκη να μεταστρέψουν τις δραστηριότητές τους εντείνεται μέρα με τη μέρα, καθώς καταναλωτές αλλά και -εσχάτως- επενδυτές πιέζουν για καθαρότερη ενέργεια, προκειμένου να μετριαστεί ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής, με την ηλεκτροκίνηση να αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση ανά τον πλανήτη.
Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων υποχρέωσε τις ευρωπαϊκές πετρελαϊκές να προβούν, αρχικά, σε μικρά βήματα, προσανατολιζόμενες σε δραστηριότητες πέραν του πετρελαίου, με ισχυρή ροπή προς την ηλεκτρική ενέργεια, με χρήση φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών. Οι σχετικά χαμηλές επενδύσεις στον ηλεκτρισμό αποσκοπούν να τις βοηθήσουν στη μετάβαση στη νέα εποχή, προσφέροντας σε νοικοκυριά και εταιρείες λιγότερο ρυπογόνα καύσιμα από τον γαιάνθρακα. Επιπλέον, τα πρατήρια βενζίνης που λειτουργούν, θα αποκτήσουν και οικολογικό πλεονέκτημα, παρέχοντας δυνατότητα φόρτισης σε ηλεκτρικά οχήματα. Συνολικά, η τόνωση των τμημάτων ηλεκτρικής ενέργειας των πετρελαϊκών ομίλων, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των μετόχων τους που ζητούν από τις διοικήσεις των εταιρειών να τις θωρακίσουν έναντι των εξελίξεων που προοιωνίζονται για το μέλλον.
Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας προβλέπει ότι η θέσπιση νέων και αυστηρότερων προδιαγραφών για τη μείωση των εκπομπών ρύπων θα μεταφραστεί σε τόνωση της ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια και δη, με ρυθμό κατά πολύ πιο ταχύ από ό,τι η αντίστοιχη για μαύρο χρυσό, εν όψει του γεγονότος ότι αυξάνεται το μέγεθος της μεσαίας τάξης στη νοτιοανατολική Ασία.
Βέβαια, η αναπόφευκτη μετάβαση στη νέα εποχή, δεν σημαίνει πως η ζήτηση πετρελαίου θα πάψει να αυξάνεται, ιδίως κατά την 20ετία 2020-2040, όπως προσδοκούν οι πετρελαϊκοί όμιλοι. Παρά το γεγονός ότι οι εταιρείες του κλάδου έχουν αναλωθεί, στο παρελθόν, σε διαφοροποίηση των επενδύσεών τους, αποκτώντας μερίδια σε δραστηριότητες όπως, στον γαιάνθρακα, στα οικιακά καθαριστικά, στις ζωοτροφές, στα ξενοδοχεία και στο χάλυβα, εν τούτοις, η επιτυχία τους ήταν περιορισμένη. Οι σκεπτικιστές του τομέα υποστηρίζουν πως ούτε η ενασχόληση με την ηλεκτρική ενέργεια θα του αποφέρει κέρδη τέτοια, που θα συμβάλουν έτσι ώστε να συνεχίσει να διανέμει τα γενναιόδωρα μερίσματα του παρελθόντος.
Πρωτοπόρος στη στροφή προς τις ήπιες μορφές ενέργειας υπήρξε από 20ετίας η ΒΡ, η οποία έφθασε, σε σημείο ώστε να «διαστρεβλώσει» τα αρχικά του εμπορικού σήματός της, από «British Petroleum», σε «Beyond Petroleum»!
Όταν όμως υπέστη ζημίες δισεκατομμυρίων δολαρίων, το 2011, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την κατασκευή φωτοβολταϊκών συστημάτων και να απεμπλακεί από την αιολική ενέργεια. Σήμερα, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Το ζητούμενο για τις ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες είναι να αποκομίσουν κέρδη από δραστηριότητες σε λιγότερο ρυπογόνες μορφές ενέργειας και δη, σε αγορές που κατακερματίζονται ταχέως και ο ανταγωνισμός εντείνεται. Πάντως, ούτε μία από αυτές δεν καταγράφει αναλυτικά τα έσοδά της από την ηλεκτρική ενέργεια, ή τις ανανεώσιμες πηγές. Το 2017, η ΒΡ επανέκαμψε στην ηλιακή ενέργεια, επενδύοντας 200 εκατ. δολάρια στη βρετανική μονάδα παραγωγής Lightsource, ενώ έκανε και ένα βήμα περεταίρω στο λιανεμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας, στην Βρετανία, αποκτώντας το 25% της Pure Planet. H τελευταία ηλεκτροδοτεί, μέσω ήπιων μορφών ενέργειας 100.000 πελάτες. «Οι δραστηριότητες εναλλακτικών μορφών ενέργειας ήταν για εμάς μία πηγή απρόσκοπτης ροής ρευστού», παρατηρεί ο Ντεβ Σανιάλ της ΒΡ. «Κινούμαστε στον σωστό δρόμο τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ επί του παρόντος έχουμε εταιρικούς πελάτες και σταδιακά θα αποκτήσουμε πρόσβαση στα νοικοκυριά», πρόσθεσε ο ίδιος.
Παράλληλα, η ΒΡ σκοπεύει να αυξήσει την παραγωγική ικανότητά της σε ήπια ενέργεια, που συγκαταλέγεται, ήδη, μεταξύ των κορυφαίων στον διεθνή ανταγωνισμό. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της εταιρείας ερευνών CDP, που ειδικεύεται σε θέματα κλιματικής αλλαγής και συνεργάζεται με μεγάλους επενδυτές. Μετά την ΒΡ, δεύτερη στη σειρά έρχεται η Gazprom, με τις εκτεταμένες υδροηλεκτρικές της δραστηριότητες και ακολουθούν οι Τotal και Shell.
Ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός Total, απέκτησε, το περασμένο έτος την Direct Energie, γεγονός που του πρόσφερε ένα σημαντικό χαρτοφυλάκιο σταθμών παραγωγής ενέργειας που χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές και φυσικό αέριο. Παράλληλα απέκτησε και ένα δίκτυο διανομής, μέσω του οποίου ανταγωνίζεται ευθέως τον κρατικό όμιλο ηλεκτροδότησης, EDF. H Total σχεδιάζει να καλύπτει τις ανάγκες ηλεκτροδότησης 7 εκατ. πελατών σε Γαλλία και Βέλγιο, έως το 2022, ενώ έχει διατυπώσει τη βούλησή της, να έχει πραγματοποιήσει μια στροφή στην παραγωγή του 15-20% της ηλεκτρικής ενέργειάς της, με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα, έως το 2040.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η ιταλική ΕΝΙ αναδεικνύεται, ήδη στη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας, στην Ιταλία, με έξι σταθμούς και 2 εκατομμύρια πελάτες, ενώ έχει επεκταθεί σημαντικά και στα δίκτυα συναλλαγών ενέργειας. Αντίστοιχα βήματα πραγματοποιεί και ο αγγλοολλανδικός όμιλος Royal Dutch Shell, που, στο πλαίσιο των σχεδίων του να καταστεί η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στο εγγύς μέλλον, προέβη πέρυσι, σε σημαντικές επενδύσεις στην Βραζιλία και την Βρετανία.