Ο κ. Βενιάμης τάχθηκε υπέρ των στόχων που έχουν καθοριστεί για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την Ναυτιλία, επέκρινε, όμως, τον «άστοχο», όπως τον χαρακτήρισε, κανονισμό.
Ο ίδιος εξήγησε, ότι κανένας δεν δίνει εγγυήσεις για την επάρκεια της παραγωγής και του εφοδιασμού του νέου τύπου καυσίμων, ενώ ναυπηγεία και νηογνώμονες αποφεύγουν να μιλήσουν για τα λάθη στον κανονισμό. Κατά τον πρόεδρο της Ένωσης, είναι εσφαλμένη η μελέτη που εκπονήθηκε με καθυστέρηση από τον ΙΜΟ, που αναφερόταν για επάρκεια καυσίμων το... 2008!
Όπως είπε χαρακτηριστικά «η εικόνα που έχουμε εμείς είναι ότι υπάρχουν διαθέσιμες ποσότητες στο 60%, ενώ ο ΙΜΟ κάνει λόγο για 80%» και συνέχισε «αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχουν τα πλοία τη δυνατότητα να ανεφοδιάζονται σε όλα τα λιμάνια του κόσμου με τα καύσιμα περιεκτικότητας θείου στο 0,5%. Άρα θα πρέπει να κάνουν μίξη με βαριά πετρέλαια. Κανείς δεν εγγυάται την ασφάλεια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ακόμη και η Total έκανε γνωστό ότι δεν μπορεί να γίνει τέτοια μίξη, ενώ από την 1η Μαρτίου του 2020 το λιμάνι της Σιγκαπούρης δεν θα δέχεται πλοία με αναμειγμένα καύσιμα».
Παράλληλα, την ικανοποίησή του για την πρόταση της Κομισιόν προς τον ΙΜΟ, να επανεξετάσει το κατά πόσο η εναλλακτική χρήση των scrubbers δεν μολύνει το περιβάλλον, εξέφρασε ο κ. Βενιάμης. Η πρόταση βασίζεται σε μελέτη της γερμανικής κυβέρνησης και θέτει το θέμα των scrubbers, του πετρελαίου, καθώς και ζητήματα ασφάλειας.
Ο πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών αναφέρθηκε στην ελληνική πρόταση η οποία περιλαμβάνει τη δυνατότητα μείωσης της ταχύτητας των πλοίων, σε συνδυασμό με τον περιορισμό της κατανάλωσης. Όπως υποστήριξε, η πρόταση της Ένωσης έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό.
Τέλος, μιλώντας για τις θέσεις της Ένωσης στο ζήτημα της ανάγκης επαναφοράς της ναυτοσύνης των Ελλήνων, ο κ. Βενιάμης δήλωσε: «Είμαστε εγκλωβισμένοι στις αγκυλώσεις των συνδικαλιστών. Έχετε ποτέ αναλογιστεί αν έλθουν 30.000 παιδιά στα βαπόρια, τι σημαίνει αυτό αναπτυξιακά; Όλα αυτά τα χρήματα έρχονται κατευθείαν στην ελληνική οικονομία και θα προστίθενται στο ΑΕΠ» και διερωτήθηκε: «Γιατί να στερούμε το δικαίωμα να επιλέξει κάποιο παιδί να πάει στη θάλασσα με μισθούς που πληρώνονται διεθνώς, είτε είσαι στην Ευρώπη είτε αλλού, και όχι με μισθούς ΠΝΟ;».