Μπιλ Κλίντον είναι αισιόδοξος για τις κλιματολογικές αλλαγές. «Οι οικονομικές ευκαιρίες που ανοίγονται είναι περισσότερες από το κόστος», δήλωσε στους FΤ.
Δυστυχώς, η εκτίμηση του κ. Κλίντον είναι λανθασμένη- ο περιορισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα έχει κόστος- και η προσπάθεια υποβάθμισης αυτού του κόστους μπορεί σήμερα να φαίνεται καλή πολιτική επιλογή, πλην όμως δεν θα υπηρετήσει τον σκοπό του, μακροπρόθεσμα.
Τον Δεκέμβριο, σε σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών στο Μπαλί, οι ηγέτες του κόσμου θα αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αυτή η συμφωνία είναι μεγάλης σημασίας. Η δράση για να αποφευχθούν οι χειρότερες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος δεν μπορεί να αναβάλλεται επ αόριστον. Οι διεργασίες εν αναμονή της συνόδου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Και αφορούν κυρίως την αντίθεση των ΗΠΑ να αποδεχθούν το Κιότο, όπως επίσης την ανάγκη οι μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες -ιδιαιτέρως η Κίνα και η Ινδία- να υπογράψουν μια νέα συμφωνία. Ο κ. Κλίντον είχε απόλυτο δίκιο όταν έλεγε πως δεν θα πρέπει να περιμένουμε από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες να επιβάλουν ελέγχους στις εκπομπές καυσαερίων τους, εάν οι ΗΠΑ δεν δώσουν πρώτες το παράδειγμα.
Ο κ. Κλίντον, ωστόσο, κάνει λάθος να υποβαθμίζει το κόστος στην προσπάθειά του να βρει υποστηρικτές στις ΗΠΑ. Το Διακυβερνητικό Πάνελ για τις Κλιματολογικές Αλλαγές υποστηρίζει ότι η δράση για να αποφευχθούν οι πιο επικίνδυνες επιπτώσεις της κλιματολογικής αλλαγής θα «ψαλιδίσει» το ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ κατά 3% έως το έτος 2030: ένα όχι τόσο ασήκωτο βάρος, πλην όμως πάντα οδυνηρό.
Ο κ. Κλίντον και ο κ. Μπους υποστηρίζουν ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Οι νέες τεχνολογίες -τα φωτοβολταϊκά, τα αυτοκίνητα που κινούνται με υδρογόνο, και άλλες εναλλακτικές πηγές ενέργειας που δεν έχουμε ακόμη φανταστεί- θα περιορίσουν τις εκπομπές καυσαερίων και θα κάνουν ακόμη πλουσιότερες τις ΗΠΑ. Αλλά ενώ οι νέες τεχνολογίες είναι πράγματι σημαντικές, αυτές θα αναπτυχθούν μόνον εάν το κόστος των παραδοσιακών πηγών διατηρηθεί υψηλό. Και αυτό σημαίνει να επιβληθούν οδυνηρά υψηλοί φόροι ή περιοριστικά μέτρα στις εκπομπές καυσαερίων που συντελούν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο κ. Κλίντον μιλά για έκρηξη της οικονομικής δραστηριότητας, όπως αυτή που παρατηρήθηκε κατά την κινητοποίηση των ΗΠΑ στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά καλύτερο μέτρο σύγκρισης θα ήταν η ανάπτυξη της αμερικανικής Δύσης. Η πρώτη ήταν σύντομη, και διαχειριστής της ήταν το κράτος. Η δεύτερη ήταν το αποτέλεσμα κινητοποίησης χιλιάδων ανθρώπων επί πολλά χρόνια, που ανταποκρίθηκαν στα ευαίσθητα κίνητρα που έδωσε η κυβέρνηση.
Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει για την αντιμετώπιση του φαινομένου της αλλαγής του κλίματος: ο κόσμος πρέπει να ορίσει τιμή για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, και να αφήσει στη συνέχεια την αγορά να ανταποκριθεί. Εάν οι πολιτικοί διατείνονται πως αυτό μπορεί να γίνει χωρίς πόνο, το Μπαλί θα καταλήξει ενδεχομένως σε άλλη μια ψεύτικη συμφωνία δράσης. Ο κ. Κλίντον έχει την πυγμή να πείσει το κοινό να δραστηριοποιηθεί. Αλλά δεν θα πρέπει να συγκαλύπτει το κόστος.
(Από την Εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ 26/09/2007)