και η αεροπορία είναι δεσμευμένες με επιτήρηση της Τουρκικής αυξημένης δραστηριότητος στο Αιγαίον και στην ΝΑ Μεσόγειο και δεν υπάρχουν περιθώρια παροχής υπηρεσιών «για την κάλυψη αναγκών τρίτων».Η ελευθερία όμως, της ναυσιπλοΐας στα διεθνή ύδατα δεν είναι υπόθεση «τρίτων», αλλά κατ’ εξοχήν Ελληνική, αφού ο εμπορικός στόλος της χώρας μας είναι ο δεύτερος παγκοσμίως, μετά τον Ιαπωνικό. Η Ελλάς ως «νήσος» κι’αυτή πραγματικώς, ενδιαφέρεται να μείνουν ανοικτές οι θαλάσσιοι οδοί και συνεπώς η προστασία των τελεί υπέρ των Ελληνικών συμφερόντων. Ένα στα τρία πετρελαιοφόρα που διείρχοντο από τα στενά ήσαν Ελληνόκτητα, προ της κρίσεως.
Επί πλέον, η συνεργασία με τον Αμερικανοαγγλικό στόλο στα στενά του Χορμούζ αποτελεί προηγούμενο για την ελευθεροπλοΐα και σ’ άλλες περιοχές που απειλούνται από την πειρατική δράση της Τουρκίας: Αιγαίον πέλαγος, Κρητικόν, και στην ΑΟΖ του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελόριζο). Αποδεικνύει επίσης έωλο το επιχείρημα των πασάδων της Αγκύρας ότι πρόθεση της Ελλάδος είναι να μεταβάλλει το Αιγαίον εις «κλειστή θάλασσα» και θεμελιώνει δικαίωμα αμοιβαιότητος οψέποτε οι συνήθως άρπαγες επιχειρήσουν κάτι εναντίον της Ελληνικής κυριαρχίας.
Η στάσις των «εταίρων» «μας» στην Ευρωπαϊκή …Διαίρεση είναι διαφορετική. Η Γερμανία αρνείται τον σχηματισμό διεθνούς δυνάμεως κατά της πειρατείας στον Περσικό όταν αλλού τον εγκρίνει (πχ. στον Ινδικό ωκεανό) και δεν συμφωνεί στο σχηματισμό πολυεθνούς ναυτικής δυνάμεως στον Κόλπο καθ’ όσον υποστηρίζει το Ιράν σε ακόμη πιο επικίνδυνες δραστηριότητες όπως το πυρηνικό του πρόγραμμα. Η Γαλλία έχει μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με την Τεχεράνη και ο μεσσιέ Μακρόν δεν βλέπει τον κίνδυνο ριζοσπαστικοποιήσεως ολοκλήρου της Μέσης Ανατολή από τον εφοδιασμό φανατικών μουσουλμάνων με ατομικές βόμβες.
Μία επιτυχία της προηγουμένης κυβερνήσεως του σ. Τσίπρα ήταν η «για πρώτη φορά» αμυντική συνεργασία της με το Ισραήλ. Τώρα, με την
Ελληνική άρνηση προκαλούνται αμφιβολίες για την αφιέρωση της Ελλάδος στην τριμερή συνεργασία 3+1 (με Κύπρο, Ισραήλ και ΗΠΑ).
Βεβαίως, προβάλλει η ανάγκη προστασίας των εκτεταμένων Ελληνικών θαλασσών, με τις πεπερασμένες δυνατότητες του Ελληνικού ναυτικού - θύματος κι’ αυτού της λιτότητος, που επέβαλε η φράου Μέρκελ, τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα.
Μήπως όμως είναι η ευκαιρία να ζητήσει η χώρα μας από την Αμερική (ή και την Αγγλία) το δανεισμό έστω μιας φρεγάτας, καθώς διαθέτει το κατάλληλο ναυτικό προσωπικό να την επανδρώσει; Η οικονομική υπεροχή της λεγομένης «Αγγλοσφαίρας επιρροής» το επιτρέπει κι’ ως έλεγε ο ένδοξος Γάλλος πρόεδρος Κεμανσώ, «ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρά υπόθεσις για να ανατίθεται στους στρατιωτικούς».
-Πολιτική χρειάζεται απόφασις για την αποστολή στον Περσικό.