Του Νίκου Νικολάου
Aναγνώστης της στήλης που εργάζεται σε εταιρεία πετρελαιοειδών, αγανακτισμένος για την υπαναχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα της εξίσωσης του φόρου για το πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, με πήρε τηλέφωνο για να μου εκφράσει την οργή του και μου τόνισε ότι για μία ακόμη φορά τα συμφέροντα επέβαλαν τον νόμο της ζούγκλας και, δυστυχώς, η αδύναμη κυβέρνηση υπέκυψε! Και όταν τον ρώτησα τι εννοεί, μού απάντησε: «Μα δεν αντιλαμβάνεσθε ότι όλο το κύκλωμα του λαθρεμπορίου θα οργιάσει μέχρι την 1/1/2008 και θα προσπαθήσει μέσα σε αυτές τις 75 ημέρες να βγάλει όσα κέρδιζε κάθε χρόνο για όλη την περίοδο διανομής του πετρελαίου θέρμανσης;».
Δεν μπορώ να βεβαιώσω ότι θα γίνουν όλα αυτά τα τρομερά που καταγγέλλει ο αναγνώστης της εφημερίδας μας, αλλά τα θεωρώ πιθανά γιατί τα συμφέροντα που επί τόσα χρόνια τορπιλίζουν την ενιαία φορολόγηση των καυσίμων είναι όντως πολύ ισχυρά, ώστε είναι ικανά να πραγματοποιήσουν στις 75 ημέρες τη μεγάλη λεηλασία, ενθυλακώνοντας τη διαφορά του φόρου που φθάνει τα 275 ευρώ ανά χιλιόλιτρο ανάμεσα στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης. Αυτά τα 275 ευρώ που θα εισέπραττε το κράτος θα πηγαίνουν τώρα στις τσέπες των μεγάλων λαθρεμπόρων.
Μόνο σε αυτούς όμως; Πολύ φοβούμαι ότι στο κύκλωμα θα εμπλακούν χιλιάδες πρόσωπα, από τους διανομείς πετρελαίου μέχρι τους διαχειριστές και από τους ταξιτζήδες μέχρι τους αγρότες. Ολοι αυτοί δεν θα τρέξουν τώρα να γεμίσουν τις δεξαμενές τους με πετρέλαιο θέρμανσης, το οποίο θα το μεταπωλήσουν ως πετρέλαιο κίνησης και από την 1/1/2008 να αγοράσουν και πάλι το πετρέλαιο που χρειάζονται για θέρμανση, παίρνοντας πίσω την επιστροφή του φόρου; Ηδη μαθαίνω ότι τις τελευταίες ημέρες οι αγρότες που δικαιούνται πετρέλαιο αφορολόγητο προχώρησαν σε μαζικές αγορές.
Τι απαντά, όμως, στους φόβους αυτούς η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Οικονομικών; Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η βούληση της κυβέρνησης να εξισώσει τον φόρο θέρμανσης και κίνησης είναι αδιαπραγμάτευτη, διότι απλούστατα είναι μονόδρομος. Οπως μου εξηγεί ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Αντ. Μπέζας «έχουμε εγγράψει στον προϋπολογισμό του 2008 πρόσθετα έσοδα από φόρους στα πετρελαιοειδή 1,3 δισ. ευρώ. Δεν υπάρχει, λοιπόν, περίπτωση να κάνουμε πίσω, διότι διαφορετικά θα έπρεπε να βάλουμε άλλους φόρους για να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό. Κάτι που είναι αδύνατον».
Οι κ. Γ. Αλογοσκούφης και Αντ. Μπέζας που είχαν σχεδιάσει την αλλαγή της φορολογίας μού εξηγούν ότι αναγκάσθηκαν να την αναβάλουν μέχρι την 1/1/2008, διότι έκριναν ότι είχαν μείνει κενά στη συνεννόηση που είχαν κάνει με τα πρατήρια καυσίμων, τα οποία όμως κενά στην πορεία εφαρμογής του νέου συστήματος μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα που θα δυσφημούσαν και θα υπονόμευαν όλη την προσπάθεια. Τώρα με την αναβολή θα υπάρχει η ευχέρεια το νέο σύστημα να θωρακισθεί από όλες τις πλευρές, ώστε να λειτουργήσει άψογα και να ωφελήσει τόσο τους καταναλωτές όσο και το κράτος.
Δεν έχω λόγους να μην δεχθώ αυτές τις διευκρινίσεις των κ. υπουργών, όταν μάλιστα γνωρίζω ότι αυτή η υπόθεση μελετάται όντως εδώ και δέκα χρόνια και πολλοί υπουργοί και της προηγούμενης κυβέρνησης είχαν φτάσει κοντά σε κάποια ρύθμιση, την οποία ανέβαλαν την τελευταία στιγμή φοβούμενοι παρενέργειες και χάος.
Πάντως, επειδή κεντρικό ρόλο στην εξεύρεση λύσεως θα παίξουν τα πρατήρια καυσίμων, πρέπει να υπενθυμίσω ότι πρόκειται για μια σκληρή συντεχνία που με την απειλή απεργιών (έκαναν μια πενθήμερη επί κυβερνήσεως Σημίτη) αρνούνται να εφαρμόσουν το νόμο που προβλέπει ότι θα έχουν ταμειακές μηχανές και ότι θα κόβουν αποδείξεις, ώστε να ελέγχεται η κίνηση του πετρελαίου. Το ίδιο το αρνούνται και οι ταξιτζήδες. Και διερωτώμαι αν η κυβέρνηση δεν τολμάει σήμερα να συγκρουσθεί με αυτήν την ολιγάριθμη συντεχνία, πώς θα το πράξει αύριο με τη ΓΣΕΕ ή την ΑΔΕΔΥ για το ασφαλιστικό; Μεταρρυθμίσεις χωρίς ρήξεις με τις συντεχνίες δεν γίνονται.
(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10/10/07)