στον χώρο των διεθνών επενδυτικών funds που σπεύδουν να επενδύσουν μαζικά σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και σε νέες τεχνολογίες αποβλέποντας σε μελλοντικά κέρδη.
Τελευταία ακούγονται φωνές και από τον τραπεζικό χώρο που υποστηρίζουν ότι και οι τράπεζες θα πρέπει να σταματήσουν την χρηματοδότηση έργων που σχετίζονται με την εκμετάλλευση ορυκτών καυσίμων σε μια προσπάθεια να αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις από την Κλιματική Αλλαγή. Όμως όπως έχουμε ήδη υποστηρίξει μέσα από την στήλη οι οπαδοί αυτής της άποψης με άλλα λόγια εισηγούνται την χρεωκοπία, αργά η γρήγορα, όλων των εταιρειών που σήμερα δραστηριοποιούνται στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων, στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και ασφαλώς στην εξόρυξη άνθρακα. Όμως με προγραμματισμένες χρεοκοπίες και άλλα παρόμοια αστυνομικού είδους μέτρα δεν μπορεί να αντιμετωπισθούν οι αρνητικές επιπτώσεις από την Κλιματική Αλλαγή. Μόνο με την λήψη κατάλληλων μέτρων πολιτικής και με την ανάληψη συντονισμένης δράσης μπορούμε να οδηγηθούμε σε θετικά αποτελέσματα και βιώσιμες λύσεις.
Και ναι μεν στην περίπτωση του άνθρακα να δεχτούμε την αναγκαιότητα μιας σχετικά γρήγορης απόσυρσης του άνθρακα, και του λιγνίτη, στην ηλεκτροπαραγωγή αφού πράγματι οι εκπομπές CO2 είναι ιδιαίτερα αρνητικές και απειλητικές ως προς την επίτευξη του στόχου συγκράτησης της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη. Όμως σε ότι αφορά το φυσικό αέριο η απόφαση της ΕΤΕπ έρχεται σε πλήρη αντίφαση, και ουσιαστικά υποσκάπτει, την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ βάσει της οποίας το φυσικό αέριο αποτελεί το καύσιμο επιλογής ( fuel of choice) στην περίοδο ενεργειακής μετάβασης, όχι μόνο στην Ευρώπη των 27 αλλά και διεθνώς. Με την ΕΤΕπ να αποτελεί τον βασικό χρηματοδοτικό βραχίονα της ΕΕ, με χρηματοδοτήσεις που ξεπερνούν το 1,0 τρισ. ευρώ και όχι κάποιον δευτερεύοντα ή επιβλεπόμενο οργανισμό. Άρα η πολιτική και οι αποφάσεις που καλείται να υλοποιήσει η Τράπεζα έχουν αναπόφευκτα μια ευρύτερη απήχηση και σύντομα θα επηρεάσουν το γενικότερο πλαίσιο τραπεζικών χρηματοδοτήσεων.
Και ασφαλώς η ιστορική αυτή απόφαση της ΕΤΕπ δεν ελήφθη εν αγνοία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία όμως έχει βαρύτατες ευθύνες και σύντομα θα έχει να αντιμετωπίσει τις οξείες αντιδράσεις της βιομηχανίας. Γιατί εάν η γραμμή αυτή της ΕΤΕπ υλοποιηθεί σημαίνει το τέλος του φ. αερίου μέσα στην επόμενη δεκαετία, τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή όσο και στον οικιακό και εμπορικό τομέα. Δηλαδή η ΕΕ, χωρίς διαβούλευση με τα κράτη-μέλη και τους άμεσα ενδιαφερόμενους οργανισμούς και εταιρείες ( δηλ. τους stake holders) επισπεύδει την μετάβαση σε ένα πλήρως ηλεκτροδοτούμενο περιβάλλον βασισμένο στις ΑΠΕ, χωρίς όμως να έχει αναπτύξει, ως όφειλε, αξιόπιστα συστήματα αποθήκευσης. Και με την επαμφοτερίζουσα θέση της Επιτροπής ως προς την χρήση της πυρηνικής ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή, που μόνο αυτή όμως μπορεί να προσφέρει την απαραίτητη ασφάλεια για φορτία βάσης, η κατάσταση περιπλέκεται άσχημα με ορατό τον κίνδυνο κατάρρευσης του ηλεκτρικού συστήματος καθώς από το 2025 και μετά θα αρχίσουν να αποσύρονται οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες φ. αερίου.
Ένα είναι βέβαιο ότι η από κάθε άποψη πρόχειρη, αβάσιμη, ανώριμη ακατανόητη και καθ´ όλα "παράλογη" απόφαση της ΕΤΕπ θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στην προώθηση πολλών μικρών και μεγάλων έργων υποδομής στην Ευρώπη αλλά και ευρύτερα. Τα δε προγραμματιζόμενα έργα φ. αερίου στην Ελλάδα θα βρεθούν αίφνης στην πρώτη γραμμή πυρός της ΕΤΕπ αφού όλα σχεδόν αποβλέπουν σε χρηματοδότηση από τον ευρωπαϊκό αυτό οργανισμό. Άρα η κυβέρνηση η οποία, όπως προκύπτει από το νέο ΕΣΕΚ, οραματίζεται την μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο θα βρεθεί προ μιας δυσάρεστης εκπλήξεως αφού κανένα από τα έργα υπό μελέτη και ανάπτυξη, με εξαίρεση τον IGB, πρόκειται να προχωρήσει.
Αυτό σημαίνει τέρμα στα σχέδια για την κατασκευή του πολιτικά χρήσιμου αλλά φαραωνικού East Med, τέρμα στον επίσης πολιτικά χρήσιμο διασυνδετήριο Ελλάδας-Βόρειας Μακεδονίας, τέρμα στο πλάνο μετατροπής του πεδίου South Kavala σε μόνιμη υπόγεια δεξαμενή (γιατί αργήσαμε ανεπίτρεπτα), τέρμα στην ανάπτυξη των περιφερειακών ΕΔΑ ( γιατί και εδώ αργήσαμε) και τέρμα στο Poseidon project και στην ανάπτυξη του small scale LNG στον νησιωτικό χώρο αλλά και στο bunkering. Εν κατακλείδι τέρμα η ανάπτυξη και περαιτέρω διείσδυση φυσικού αερίου στο ενεργειακό μίγμα της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση ένα είναι βέβαιο ότι το προβλεπόμενο πάγωμα στα σχέδια ανάπτυξης των υποδομών φ. αερίου θα έχει δυσμενέστατες οικονομικές επιπτώσεις για την χώρα μας. Και το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι για την στάση που κράτησε η Ελλάδα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΤΕπ αλλά και εντός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Και ναι μεν ο πρωθυπουργός μπορεί να υπερηφανεύεται για την απόφαση του να τερματίσει την χρήση λιγνίτη το 2028 αλλά τον ενημέρωσαν άραγε (και αυτός συμφώνησε;) ότι επέρχεται παράλληλα και ο τερματισμός στην χρήση φυσικού αερίου; Όμως το ενεργειακό σύστημα της χώρας, με τους λιγνίτες εκτός παραγωγής, δεν μπορεί να λειτουργήσει και χωρίς την χρήση φυσικού αερίου. Και αυτή την βασική παράμετρο θα έπρεπε να την γνωρίζουν οι πολιτικοί ιθύνοντες. Εδώ βέβαια τίθενται και βασικά θέματα ενεργειακής ασφάλειας της χώρας για τα οποία η πολιτική ηγεσία, εάν κρίνουμε από τις κατά καιρούς δηλώσεις και αποφάσεις της, φαίνεται ότι τα αγνοεί παντελώς.