Παράλληλα για τον αγωγό East Med είπε ότι είναι «Είναι ένα έργο απόλυτα νόμιμο, λογικό, οικονομικό και επομένως δεν έχει κάποιο λόγο η Τουρκία ή κάποιος άλλος να αντιπαρατεθεί απέναντι σε κάτι το οποίο έχει έρεισμα στο Διεθνές Δίκαιο».
Πιο συγκεκριμένα ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος απάντησε τα εξής:
Για προσφυγή στη Χάγη
Εδώ δεκαετίες δεν προχώρησε αυτή η διαδικασία (για συνυποσχετικό προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγη) με υπαιτιότητα της Τουρκίας, όχι της Ελλάδας. Εμείς πάντα θέλουμε ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας. Και όπως έχει πει ο Πρωθυπουργός, είναι πιο πολύ χρήσιμα αυτά τα κανάλια επικοινωνίας, όταν βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντασης. Άρα, η συζήτηση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, που γίνεται σε τεχνικό επίπεδο, είναι ένας δίαυλος επικοινωνίας. Μακάρι να προχωρήσει θετικά. Και άμα προχωρήσει θετικά, έπονται οι διερευνητικές επαφές μεταξύ των δύο χωρών, οι οποίες, ενδεχομένως, θα μπορούσε να καταλήξουν σε ένα συνυποσχετικό. Και μετά ακολουθεί η προσφυγή στη Χάγη. Είμαστε, δηλαδή, αρκετά μακριά από το να φθάσουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό που προέχει σήμερα είναι να σταματήσει αυτές τις προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες η Τουρκία και να προχωρήσουμε, όσο το δυνατόν πιο ήπια, σε έναν κοινά αποδεκτό οδικό χάρτη εξομάλυνσης. Και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι ο καλύτερος τρόπος, για να πετύχουμε αυτό.
Για τον EastMed
Είναι ένα ζήτημα το οποίο το συζητά η ελληνική πλευρά αρκετά χρόνια. Έχει φανεί και από τις εκτιμήσεις που έχουμε από το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος ότι αυτός ο αγωγός είναι βιώσιμος. Επομένως, εφόσον μπορεί να προσφέρει ικανές ποσότητες φυσικού αερίου προς την Ευρώπη σε λογικές τιμές, τότε εξασφαλίζει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης με τη διαφοροποίηση των πηγών και των περιοχών προέλευσης της ενέργειας και εν προκειμένω του φυσικού αερίου. Από την άλλη, δίνει ένα γεωπολιτικό επιχείρημα σε όλες τις χώρες της περιοχής μιας αναβαθμισμένης συνεργασίας. Και της Ιταλίας και της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου και του Ισραήλ. Είναι ένα έργο απόλυτα νόμιμο, λογικό, οικονομικό και επομένως δεν έχει κάποιο λόγο η Τουρκία ή κάποιος άλλος να αντιπαρατεθεί απέναντι σε κάτι το οποίο έχει έρεισμα στο Διεθνές Δίκαιο. Αντιθέτως, χώρες οι οποίες βλέπουν να θίγεται το Διεθνές Δίκαιο από τουρκικές προκλητικές ενέργειες, μπορούν να κινήσουν οποιαδήποτε διπλωματική ομπρέλα προστασίας για να τις αποτρέψουν.