Οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις των ελληνικών νησιών είναι εξαιρετικά απαιτητικές σε τεχνικό επίπεδο, γεγονός που οφείλεται στα μορφολογικά χαρακτηριστικά των θαλασσών μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διασύνδεση Κρήτης-Πελοποννήσου, όπου καλώδια εναλλασσόμενου ρεύματος 150KV θα ποντιστούν σε βάθος 950 μέτρα –ένα από τα μεγαλύτερα βάθη πόντισης υποβρυχίων καλωδίων ηλεκτρικού ρεύματος παγκοσμίως.

Προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξημένες τεχνικές απαιτήσεις, ο ΑΔΜΗΕ θέτει προδιαγραφές «state-of-the-art» στους αναδόχους που υλοποιούν τα έργα. Ένα άλλο παράδειγμα είναι διασύνδεση Εύβοιας-Άνδρου-Τήνου με γραμμές αυξημένης ικανότητας μεταφοράς ισχύος. Στο πρόσφατο έργο, χρησιμοποιήθηκαν νέου τύπου υποβρύχια καλώδια, με περιβαλλοντικά φιλικά χαρακτηριστικά και προδιαγραφές τελευταίας τεχνολογίας. Πρόκειται, μάλιστα, για τα πρώτα καλώδια παγκοσμίως που διαθέτουν συνθετικό οπλισμό. Τρεις είναι οι βασικές προκλήσεις στις οποίες αποδίδεται η τεχνική δυσκολία αυτών των έργων:

Μορφολογία βυθού: Οι ελληνικές θάλασσες είναι πολύ πιο βαθιές, σε σύγκριση με τη Βόρεια Ευρώπη όπου γίνονται τέτοιου είδους διασυνδέσεις –κυρίως με τα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Μια επιπλέον πρόκληση στη χώρα μας είναι οι έντονες διακυμάνσεις (κοιλάδες, κορυφές) που προϋποθέτουν ιδιαίτερες τεχνικές προδιαγραφές και μεθόδους προστασίας των καλωδίων. Για το λόγο αυτό, ο ΑΔΜΗε εφαρμόζει στα έργα του καινοτόμες τεχνολογίες που διασφαλίζουν ότι τα καλώδια, εκτός από ανθεκτικά, είναι και ελαφριά –κάτι που συνιστά προϋπόθεση για τα μεγάλα βάθη.

Υφιστάμενα καλώδια στο βυθό: Στον βυθό υπάρχουν εγκατεστημένα παλαιότερα καλώδια, είτε μέσης τάσης είτε οπτικών ινών, τα οποία συχνά τα συναντούμε απευθείας στο πεδίο. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή ώστε τα καλώδια αυτά να μην διασταυρώνονται. Αλιευτική δραστηριότητα: Στις ελληνικές θάλασσες παρατηρείται έντονη αλιευτική δραστηριότητα, η οποία συνιστά σοβαρό κίνδυνο για τα καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Προκειμένου να τα προστατέψει, ο ΑΔΜΗΕ τα θάβει έως κάποιο βάθος προ κειμένου να μην διατρέχουν κίνδυνο από την αλιευτική δραστηριότητα (τράτες, άγκυρες κ.ά.).

Αξίζει, μάλιστα, να αναφερθεί ότι παλαιότερα θάβαμε τα καλώδια έως τα 30 μέτρα βάθος, στη διασύνδεση Κρήτης-Πελοποννήσου θα τα θάψουμε έως τα 100 μέτρα και στην Κρήτη-Αττική έως τα 600 μέτρα. Ένας άλλος τρόπος προστασίας, είναι ο συντονισμός με τις λιμενικές αρχές, ώστε οι ναυτικοί χάρτες να είναι πάντα ενημερωμένοι για το πού βρίσκονται τα καλώδια του ΑΔΜΗΕ και να απαγορεύεται στα σκάφη είτε να ψαρεύουν είτε να σταθμεύουν σε αυτές τις ζώνες.

(Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του ΑΔΜΗΕ "Ενεργών")