Είναι γνωστή η δέσμευση της κυβέρνησης για τη μετοχοποίηση της ΔΕΠΑ και την είσοδό της στο Χρηματιστήριο. Μία απόφαση η οποία στην ουσία είχε ληφθεί από την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία όμως ήτο ελαφρώς διαφοροποιημένη καθότι ο στόχος τότε ήτο η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή. Σε κάθε περίπτωση η ιδέα είναι η ίδια, δηλαδή η είσοδος νέων μετόχων στην εταιρεία και η είσπραξη από το Δημόσιο ενός σοβαρού ποσού από την πώληση μεριδίου της εταιρείας το οποίο θα εγγραφεί ως έσοδο από τις αποκρατικοποιήσεις και θα κατευθυνθεί στον δημόσιο κορβανά, για να απαλύνει τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.
Μέχρι εδώ τα πράγματα ακούγονται σχετικά εύκολα, αφού η ΔΕΠΑ δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία κρατική επιχείρηση που οδηγείται προς μετοχοποίηση. Με ετήσια έσοδα που ξεπερνούν πλέον το 1.0 δισεκ. ευρώ και κέρδη πάνω από 60 εκατ. Ευρώ, μεγέθη που βαίνουν διαρκώς αυξανόμενα λόγω της υψηλής ζήτησης αερίου στην Ελληνική αγορά, η επιτυχία του εγχειρήματος φαίνεται εκ πρώτης όψεως εξασφαλισμένη.
Όμως η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική και αρκετά πιο σύνθετη. Πρώτον, διότι το ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο αποκλειστικός μέτοχος της ΔΕΠΑ αφού η ΕΛΠΕ κατέχει ήδη ένα 30% του μετοχικού κεφαλαίου (και θα κατείχε μέχρι και 45% εάν δεν είχε δεχθεί πριν 4 χρόνια αποζημίωση σε μετρητά για ένα option που είχε) ενώ και η ΔΕΗ έχει ένα option για επίσης ένα 30% του κεφαλαίου τη εταιρείας. Δεύτερον, διότι η ΔΕΗ η οποία έχει εγγεγραμμένο στις λογιστικές της καταστάσεις το option αυτό, επιθυμεί να εξασκήσει το option και να αγοράσει τις αντιστοιχούσες μετοχές. Σε αυτή την περίπτωση το ποσοστό προς μετοχοποίηση περιορίζεται σημαντικά στο 15% ή 20% στην καλύτερη περίπτωση αφού το δημόσιο είναι λογικό ότι θα ήθελε να κρατήσει τουλάχιστον ένα 20%. Από μία τέτοια μετοχοποίηση το Δημόσιο δεν μπορεί να περιμένει έσοδα μεγαλύτερα των 400 εκατ. ευρώ με την προϋπόθεση ότι η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΠΑ θα είναι πάνω από 2.0 δισεκ. ευρώ και όχι 700 ή 800 εκατ. όπως είχε υπολογισθεί πριν 4 χρόνια.
Όμως η υπόθεση της μετοχοποίησης της ΔΕΠΑ περιπλέκεται ακόμη περαιτέρω αφού σύμφωνα με άποψη που εξέφρασε τελευταία η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) μέσω του προέδρου της κ. Μιχαήλ Καραμανή, «η ευρωπαϊκή νομοθεσία απαγορεύει την πρόσβαση ενός μεγάλου παραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας σε εταιρεία που ελέγχει μία βασική πρώτη ύλη όπως είναι το φυσικό αέριο, διότι δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού». Εξ άλλου από πλευράς του υπουργείου Oικονομίας αρμόδια στελέχη τονίζουν ότι «η ΔEH δεν έχει υποβάλει στο υπουργείο σχετικό αίτημα για να το εξετάσουν», επιβεβαιώνοντας την ασάφεια των προθέσεων για μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση με άμεσες επιπτώσεις στο στρατηγικό σχεδιασμό και την πορεία τόσο των EΛΠE όσο και της ΔEH.
Aπό την πλευρά της η διοίκηση της ΔEH δηλώνει ότι κινείται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων που της δίνει ο νόμος και των υποχρεώσεών της έναντι των μετόχων, αφού η σχετική option αποτελεί καταγεγραμμένο περιουσιακό στοιχείο στο ενημερωτικό εισαγωγής της στο X.A. Έτσι η παράταση της αβεβαιότητας σχετικά με την προοπτική της ΔEΠA αποβαίνει εις βάρος και των δύο άλλων, υπό δημόσιο έλεγχο και εισηγμένων ταυτόχρονα, ενεργειακών επιχειρήσεων, δηλαδή της ΔΕΗ και της ΕΛΠΕ.