Τα μέτρα που λαμβάνει καθημερινά σχεδόν η μια χώρα μετά την άλλη για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού ( Covid-19) οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε καραντίνα τον μισό και πλέον πλανήτη. Μπορεί η Κίνα να δείχνει ότι έχει ξεπεράσει την κρίση και η οικονομία της επιστρέφει αργά και σταθερά σε κανονικούς ρυθμούς, μαζί με ορισμένες άλλες χώρες στην ΝΑ Ασία, όμως όλος ο υπόλοιπος κόσμος 

οδηγείται τάχιστα σε μια καθολική καθίζηση της οικονομίας και σε μια νέα ύφεση, πολύ μεγαλύτερη σε ένταση από αυτήν του 2008, αφού οι απανταχού πολίτες εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους αδυνατούν να κινηθούν, πόσο μάλλον να καταναλώσουν.

Με την πλήρη αποδόμηση της ζήτησης, την απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε λίγες μόνο ημέρες και την τεράστια αβεβαιότητα που έχει δημιουργηθεί για το αύριο, η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται τάχιστα  σε περίοδο ύφεσης, για να μην πούμε καταστροφής , που παρόμοια δεν έχει υπάρξει από το κραχ του 1929. Με πολλούς οικονομολόγους να υποστηρίζουν ότι η σημερινή κρίση μπορεί να αποδειχθεί αρκετά χειρότερη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κορωνοϊός θα αλλάξει πολλά πράγματα στην ζωή μας, στην χώρα μας και στον πλανήτη.

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες εκατομμύρια επιχειρήσεων θα κλείσουν σε όλο τον κόσμο με τις μισές και πλέον από αυτές να μην ξανανοίγουν, όχι τόσο λόγω έλλειψης κεφαλαίων αλλά κυρίως γιατί θα υπάρξει έλλειψη αντικειμένου ,εμπιστοσύνης και αισιοδοξίας για την επόμενη ημέρα. Παρά την οικονομική ρευστότητα που τώρα προσφέρεται άπλετα από τις κεντρικές τράπεζες προς τις κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρείες, μέσω μιας τεράστιας κλίμακας πιστωτικής χαλάρωσης(QE) και απευθείας κρατικής χρηματοδότησης,(βλέπε πακέτο € 750 δισ. της ΕΚΤ και τα $ 2 τρισ. ρευστότητα που μόλις ενέκρινε το Αμερικανικό  Κονγκρέσο) δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τα χρήματα αυτά θα φθάσουν τελικά στις επιχειρήσεις και ότι αυτές θα επιζήσουν διασώζοντας παράλληλα εκατομμύρια θέσεις εργασίας. 

* Ολόκληρο το κείμενο στη στήλη Σχόλιο του enegia.gr