τα δε επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών, αν και προηγήθησαν της Πανδημίας, θα διαρκέσουν επί πολύ για την αντιμετώπιση της οικονομικής Υφέσεως μαζί με τον πακτωλόν πιστωτικού χρήματος για την ανάκαμψη των επιτηδείων.
Το πετρέλαιο θα αργήσει ν’ ανακάμψει όσον διαρκεί η ύφεση της παγκοσμίου οικονομίας που προβλέπεται μέχρις του 2022. Αλλά το peak της ζητήσεως του ξεπεράσθη.
Τα επιτόκια ίσως δεν θα τα ξαναδούμε στα επίπεδα των προηγουμένων δεκαετιών τουλάχιστον επί της παρούσης γενεάς, εκτός εάν υπάρξει σημαντική άνοδος του πληθωρισμού πχ. λόγω σιτοδείας ή άλλων εκτάκτων γεγονότων (λχ. ενός Σινοαμερικανικού πολέμου στην θάλασσα της Νοτίου Κίνας, που δεν αποκλείεται).
Η υποτίμηση του ευρώ επίσης κάτω του 1,10 Ε/$ δέον να θεωρείται πιθανή λόγω της ασυνεννοησίας των Ευρωπαίων «εταίρων» μας. Το δολάριο θα ενισχυθεί αλλ’ όχι έναντι του χρυσού. Η Αμερική δεν θα χάσει την πρωτοπορία της μέχρι τέλους του αιώνος.
Άλλα περιστατικά του τριμήνου όπως η διάδοση της ψηφιακής οικονομίας και ανταλλαγής e-μηνυμάτων θα διατηρηθούν και θα αναπτυχθούν περαιτέρω κατά την λαϊκή θυμοσοφία ότι «τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε και τους ζωντανούς». Πχ. το Ταχυδρομείο που όπως και οι κρατικές Τράπεζες , έπαυσαν να εξυπηρετούν τους συναλλασσομένους (αλλ’ όχι το προσωπικό τους), θα υποκατασταθούν από ιδιωτικούς φορείς. Η διάδοση επίσης πιστωτικών καρτών που αντικατέστησε το μετρητό χρήμα ήλθε για να μείνει παρά την υπεροχή του μετρητού.
Η «ψηφιοποίηση» εξ άλλου πολλών διαδικασιών στο δημόσιο που αποβαίνει υπέρ των πολιτών, απέδειξε ότι έχει τεράστιες δυνατότητες αφ’ όσον γίνει σωστή εκπαίδευση του κοινού και όχι με «βάουτσερ» των δήθεν «καταρτιζομένων».
Η ποιοτική διαφορά των ψηφιακών διαδικασιών θ’ αποδείξει επίσης ότι το κράτος «μας» δεν χρειάζεται 450.000 διοικητικούς υπαλλήλους, παρά μόνον ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, στελέχη εθνικής ασφαλείας, ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και περιορισμένο αριθμό εκπαιδευτών, μη-ισοβίων.
Ακαδημαϊκοί , «πανεπιστημιακοί» και καθηγητές μέσης εκπαιδεύσεως θα περισσεύουν ενώ θ’ αυξηθούν οι ανάγκες της τεχνικής/επαγγελματικής και της δια βίου εκμαθήσεως, ζητούμενες από την αγορά γνώσεων. Οπότε θα αποϊδεολογικοποιηθεί και το αίτημα της «δωρεάν α-παιδείας» και θ’ απομείνει η κοινωνική μοχθηρία μόνη δια να στρατεύει ιδεολόγους στην …Αριστερή!
Κάθε κρίση είναι ευκαιρία, κατά την γνωστή Κινεζική παροιμία. Άγνωστον αν θα μπορέσουν να την αδράξουν οι Μανδαρίνοι του Πεκίνου αλλ’ ο ποδηλατάς της γειτονιάς μου άρπαξε την ευκαιρία του ersatz «εγκλωβισμού» και επωφελήθη τα μέγιστα, εργαζόμενος επί 16ωρον, αγνοώντας τον σ. Χαρδαλιά.
Ευχόμεθα να μείνει και η συνήθεια της ποδηλατοδρομίας που μάθανε τόσα παιδιά τελευταίως και να μην επανέλθουν με τους γονείς στη, για ψύλλου πήδημα, χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου .
Όσο για τις δημόσιες συγκοινωνίες ελπίζεται να αναβαθμισθούν δραστηρίως ώστε να μην επανέλθουν στην απαξίωση των τελευταίων σοσιαλιστικών ετών. Εδώ θα κριθεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αν πράγματι εννοεί αυτά που λέγει περί «αποκρατικοποιήσεως».
Ο εγκλωβισμός μας (τηλελληνιστί Lockdawn) θα μείνει αλησμόνητος, αλλ’ ο απεγκλωβισμός (Unlocking) θα ξεχασθεί σύντομα.