Οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο εμφανίσθηκαν όταν εντοπίσθηκαν εκεί υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα. Εφαρμόζοντας από τη δεκαετία του ’70 παραβιάσεις ελληνικού εναέριου χώρου και στο πλαίσιο μιας στρατηγικής διαρκών παρενοχλήσεων, η Τουρκία επιδιώκει αναθεώρηση ορίων εθνικής κυριαρχίας. Ασκώντας όμως εσχάτως μια άκρως τυχοδιωκτική πολιτική,

μετατοπίζει το πεδίο παρενοχλήσεων στα σύνορα του Εβρου, με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού. Ενώ, δε, απέτυχε η πρώτη απόπειρα εισβολής που οργανώθηκε από την τουρκική στρατοχωροφυλακή, τώρα σχεδιάζεται ένα δεύτερο κύμα προώθησης μεταναστών τόσο στον Εβρο όσο και στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η δυναμική αντιμετώπιση των επιτιθεμένων, μαζί και η παρουσία στον Εβρο της ευρωπαϊκής ηγεσίας, απέτρεψαν μια κατάρρευση σε κρίσιμα πεδία του δημόσιου τομέα, σε χώρους της κοινωνίας, της υγείας, της οικονομίας κ.ο.κ. Καταλυτική υπήρξε, όμως, η παρουσία εκεί του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος, διαβλέποντας εγκαίρως τα σχέδια εισβολής στη χώρα μας, ξενυχτούσε επιτόπου, δίπλα στις δυνάμεις προστασίας των συνόρων.

Η Ευρώπη οφείλει πλέον να διαμηνύσει στην Τουρκία ότι τα σύνορα της Ε.Ε. είναι απαραβίαστα και μόνο μέσω νόμιμων οδών μπορεί κανείς να περάσει στην επικράτειά της. Είναι καιρός να τερματισθεί ένα θέατρο περί δήθεν «διασώσεων» αυτών που μέσω διακινητών και κάποιων ΜΚΟ μεταφέρονται σε εθνικά χωρικά ύδατα έναντι αδράς αμοιβής. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, άλλωστε, δεν κατακτώνται με τη διαφυγή από την πατρίδα, αλλά με την ενεργητική διεκδίκησή τους εκεί, όπως έδειξε με το ιστορικό παράδειγμά του ο Νέλσον Μαντέλα και πολλοί άλλοι αγωνιστές σε χώρες της Αφρικής.

* Γιάννης Τζώρτζης, Δημοσιογράφος - συγγραφέας και πολιτικός κρατούμενος κατά την επταετία της χούντας

(Αναδημοσίευση από τη στήλη Γράμματα Αναγνωστών της Καθημερινής)