Την Αθήνα επισκέπτεται επίσημα από χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αλί Μπαμπατζάν, ύστερα από σχετική πρόσκληση της υπουργού Εξωτερικών κας Ντόρας Μπακογιάννη. Η επίσκεψη αυτή του Τούρκου υπουργού είναι η πρώτη στη χώρα μας και θεωρείται προπαρασκευαστική της επίσκεψης του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή στην Άγκυρα εντός του Ιανουαρίου.Πέρα από το άμεσο και οξύ πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης που θα συζητηθεί ως το μείζον θέμα των δύο χωρών, τα οικονομικά ζητήματα αναμένεται ότι θα επικρατήσουν στην ατζέντα των συζητήσεων, αφού μόνο σε αυτό το χώρο μπορεί να εξευρεθεί κοινό έδαφος. Ιδίως μετά τα εγκαίνια του Ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου τον περασμένο Νοέμβριο, οι δύο πλευρές θα επιδιώξουν να εμφανίσουν πρόοδο στις διμερείς σχέσεις.
Η συνεργασία όμως με την Τουρκία στον ενεργειακό τομέα, με τον νέο αυτό αγωγό και την σχεδιαζόμενη επέκτασή του μέσω Ελλάδος, προς την Ιταλία, και αύριο με την ενοποίηση των ηλεκτρικών δικτύων των δύο χωρών, αποτελεί στην ουσία μία οφθαλμαπάτη. Και αυτό, διότι ο όγκος των αναμενόμενων ενεργειακών ροών θα είναι απειροελάχιστος, ενώ το ουσιαστικό προς διερεύνηση και επίλυση θέμα δεν είναι άλλο από την εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου.
Βάσει ερευνών στον πέριξ της Θάσου χώρο, αλλά και ευρύτερα στο Θρακικό πέλαγος και στα Δωδεκάνησα, καθώς και σε άλλα σημεία του Ελληνικού αρχιπελάγους (π.χ. νότια της Κρήτης), αλλά και από την παραγωγική μέχρι σήμερα εμπειρία του Πρίνου, το υπέδαφος του Αιγαίου περιέχει αξιόλογες ποσότητες υδρογονανθράκων. Δεν πρόκειται περί εικασιών ούτε περί ευσεβών πόθων, αρκεί να ανατρέξουμε στο ιστορικό της παραγωγής από τα κοιτάσματα του Πρίνου και της Νότιας Καβάλας, τα οποία μέχρι τώρα έχουν παράγει 120 εκατ. βαρέλια πετρέλαιο το πρώτο και 800 εκατ. κυβικά μέτρα το δεύτερο μέσα σε διάστημα 25 ετών. Το κοίτασμα του Πρίνου παράγει ακόμη μικρές ποσότητες πετρελαίου (2.500 – 3.000 βαρέλια/ ημέρα), ενώ στην περίοδο κορύφωσης της λειτουργίας του (1985-1990) παρήγαγε 30.000 βαρέλια την ημέρα καλύπτοντας τότε το15% των αναγκών της χώρας.
Σύμφωνα με τελευταίες γεωφυσικές έρευνες εκτιμάται, ότι Δυτικά του Πρίνου το κοίτασμα είναι σε θέση να παράγει τουλάχιστον άλλη τόση ποσότητα (δηλ. 110 εκατ. βαρέλια) εφ’ όσον ολοκληρωθούν οι σχετικές μελέτες και προχωρήσει ένα νέο επενδυτικό σχέδιο. Εάν λάβουμε υπ’ όψη μας, ότι από έρευνες που έγιναν τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και αρχές του ’80 ανατολικά της Θάσου, και ιδιαίτερα στην περιοχή Μπάμπουρας έχουν εντοπισθεί κοιτάσματα με πολύ μεγαλύτερους ταμιευτήρες, οι ποσότητες πετρελαίου πέριξ της Θάσου είναι μεγάλες (με δυνατότητα παραγωγής πάνω από 100.000 βαρέλια/ημέρα) σε σχέση με τις ανάγκες της χώρας. Και αυτές είναι οι ενδείξεις από μία μόνο περιοχή του Αιγαίου.
Έχει απόλυτο δίκαιο λοιπόν ο πρώην υπουργός ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. αλλά και Ενέργειας και Φυσικών πόρων επί Ανδρέα Παπανδρέου, κ. Ευάγγελος Κουλουμπής ο οποίος σε πρόσφατη ομιλία του στο Τεχνικό Επιμελητήριο έθεσε ευθέως το θέμα της ανάγκης για εκμετάλλευση των ελληνικών κοιτασμάτων πετρελαίου.
«Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου της Θάσου και άλλων περιοχών του Αιγαίου θα πρέπει να τεθεί επί τάπητος κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας. Τα κοιτάσματα επαρκούν για να καλύψουν το 1/3 των ενεργειακών αναγκών της χώρας και θα δώσουν τεράστια ώθηση στην ελληνική οικονομία. Το υπουργείο Εξωτερικών θα πρέπει να βάλει το θέμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εκμεταλλευόμενο τις νέες σχέσεις Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις προοπτικές που διανοίγονται.», υποστηρίζει ο κ. Κουλουμπής.
Βέβαια για να τεθεί το θέμα της εκμετάλλευσης πετρελαίου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα πρέπει πάνω απ’ όλα να συμφωνηθούν με την γείτονα τα όρια των χωρικών υδάτων των δύο χωρών, από τα οποία θα εξαρτηθεί η διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας και ο ορισμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) εκμετάλλευσης. Πράγμα που θα επιτρέψει και στις δύο χώρες την εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου από κάθε χώρα ξεχωριστά στις δικές τους ΑΟΖ.
Για τα χωρικά ύδατα η Τουρκία ως γνωστό δεν αποδέχεται το όριο των 12 μιλίων ενώ παράλληλα απειλεί με casus belli σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, όπως αυτά αναγνωρίζονται από το Νέο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, και επεκτείνει τα θαλάσσια σύνορά της στα 12 μίλια. Τώρα τι σόι συζητήσεις και συμφωνίες για συνεργασία μπορεί να γίνουν με μία χώρα, η οποία μας απειλεί συνεχώς με πόλεμο είναι απορίας άξιον! Για αυτό μία επικείμενη επίσκεψη του κ. Καραμανλή στην Άγκυρα, χωρίς προηγούμενη την άρση του casus belli, δεν έχει νόημα αφού το μόνο που θα επιτύχει είναι η σκλήρυνση των τουρκικών θέσεων και μία αυξημένη επιθετικότητα από την γείτονα, όπως την έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια.
Όπως εξ’ άλλου έφερε το φως της δημοσιότητας πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» (1/12) παραλίγο να είχαμε νέο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο το περασμένο καλοκαίρι μετά την δραστηριοποίηση τουρκικού σκάφους το οποίο επιχείρησε ερευνητικές εργασίες εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Δυστυχώς η υποστήριξη της Ελλάδας στην περίφημη Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, και η προώθηση συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα έχουν εκληφθεί από την τελευταία ως υποχωρητικότητα και συγκατάβαση στις παράλογες Τουρκικές διεκδικήσεις. Φαίνεται, ότι είναι καιρός πλέον να ομιλήσουμε στην Άγκυρα με μία άλλη γλώσσα.