Ο ΟΠΕΚ τα θαλάσσωσε. Το καρτέλ των πετρελαιοπαραγωγών, διχασμένο για το εάν χρειάζεται να αυξηθεί η παραγωγή του για να αποτραπεί περαιτέρω άνοδος των τιμών, αποφάσισε προχθές πως η καλύτερη κίνηση είναι η... απραξία. Διατηρώντας αμετάβλητη την παραγωγή του, ο ΟΠΕΚ προσφέρει στήριξη στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου βραχυπρόθεσμα. Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι τώρα πως η εσωτερική διαμάχη του καρτέλ θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το κλίμα αστάθειας στις αγορές.
Η Σαουδική Αραβία, ο de facto επικεφαλής του καρτέλ, υποστηρίζει ότι η ζήτηση και η προσφορά βρίσκονται σε ισορροπία και πως δεν υπάρχει ανάγκη να αυξηθεί η παραγωγή. Η αλήθεια είναι ότι τα «γεράκια» του ΟΠΕΚ αυξάνουν σε αριθμό. Η επιρροή της Αλγερίας και της Βενεζουέλας, που επιθυμούν να δουν την τιμή στα 100 δολάρια το βαρέλι, ή ακόμη υψηλότερα, αυξάνει σταθερά. Οι διαμάχες στους ίδιους τους κόλπους του καρτέλ έχουν μακρά ιστορία. Αλλά οι τελευταίες έρχονται σε άσχημη στιγμή για παραγωγούς και καταναλωτές. Καθώς ο κόσμος αντιμετωπίζει τον κίνδυνο μεγάλης επιβράδυνσης στις ΗΠΑ, το αποτέλεσμα που θα προκύψει θα είναι ανεπιθύμητες διακυμάνσεις στις τιμές.
Η απόφαση του ΟΠΕΚ θα συμβάλει στη διατήρηση της τιμής σε υψηλά επίπεδα βραχυπρόθεσμα. Η αγορά θα ήθελε να δει πως υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά την προσφορά. Αλλά το καρτέλ δεν έκανε απολύτως τίποτε για να καθησυχάσει τους συναλλασσόμενους. Η τιμή του West Texas Intermediate ξεπέρασε και πάλι τα 90 δολάρια, εν μέσω ανησυχιών για μειωμένα αποθέματα που δεν θα επαρκέσουν για τον χειμώνα.
Είναι αλήθεια πως υπάρχουν ενδείξεις για μεγαλύτερη ροή πετρελαίου από τον ΟΠΕΚ ύστερα από την απόφαση του Σεπτεμβρίου. Τυχόν ύφεση στις ΗΠΑ θα «φρενάρει» τη ζήτηση, με αποτέλεσμα να μη χρειάζεται να αυξηθεί περαιτέρω η παραγωγή. Αλλά η αυξανόμενη κατανάλωση στις αναδυόμενες οικονομίες επιτείνει τη στενότητα που υπάρχει στις αγορές. Για να αρθούν τα δομικά και θεμελιώδη μεγέθη που προσφέρουν στήριξη στην τιμή θα πρέπει να ακολουθήσει σοβαρή επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης. Ο ΟΠΕΚ σφάλει με το να μην ξεκαθαρίσει τη στάση του για το τι θεωρεί «λογική» τιμή. Και όσο συνεχίζεται η εσωτερική διαμάχη του, τόσο πιο «αδιαφανής» θα είναι η πολιτική του, επιδεινώνοντας περαιτέρω το κλίμα αστάθειας.
Οι τιμές πάνω από τα 100 δολάρια θα μπορούσε να είναι πρόβλημα όσο σοβαρή μπορεί να είναι και η αστάθεια στις τιμές. Όταν οι τιμές είναι σταθερές, οι καταναλωτές έχουν περιθώριο να προσαρμοστούν, περιορίζοντας την ζήτηση, και οι νομισματικές αρχές να σταθμίσουν τους πληθωριστικούς κινδύνους. Οι επενδύσεις σε «δύσκολα» πετρελαϊκά πεδία και η στροφή στην εναλλακτική ενέργειας έχουν και αυτές σημασία. Η αστάθεια καθιστά ακόμη δυσκολότερο το έργο των κεντρικών τραπεζών. Καθυστερεί επενδύσεις στην παραγωγή. Εάν ο ΟΠΕΚ σοβαρολογεί όταν διατείνεται ότι είναι παράγοντας σταθεροποίησης, θα πρέπει και να το αποδείξει.