Η χώρα μας δανείστηκε το 2007 μέσω ομολόγων 37,3 δις. ευρώ έναντι 35 που ήταν ο αρχικός της στόχος. Η υπέρβαση, σύμφωνα με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) οφείλεται σε αποζημιώσεις προς τους πληγέντες των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού.

Η χώρα μας δανείστηκε το 2007 μέσω ομολόγων 37,3 δις. ευρώ έναντι 35 που ήταν ο αρχικός της στόχος. Η υπέρβαση, σύμφωνα με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) οφείλεται σε αποζημιώσεις προς τους πληγέντες των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού. Ο στόχος για τον δανεισμό του 2008 είναι 37 δις. ευρώ ενώ προβλέπεται ότι το χρέος θα μειωθεί εφέτος στα 91% ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) έναντι 93,4% που ήταν το 2007.

Εάν κοιτάξουμε την πορεία του δημοσίου χρέους σε απόλυτα νούμερα βλέπουμε ότι η χώρα μας είναι βαθιά χρεωμένη. Ενδεικτικά το 2007 το χρέος ήταν 240 περίπου δις. Ευρώ, ενώ οι προβλέψεις για το 2008 είναι για 250 δις. ευρώ. «Βλέπουμε μία σταθερή αύξηση του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, σημαντικά υψηλότερη από άλλες χώρες της Ευρωζώνης, και παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να αποκλιμακώσουμε το χρέος. Εάν οι ρυθμοί αύξησης της οικονομίας επιβραδυνθούνε, που θα είναι μία φυσική εξέλιξη, τότε μοιραία θα οδηγηθούμε σε ένα δημοσιονομικό φιάσκο», επισημαίνει ο πρώην Διευθυντής του ΟΔΔΗΧ κ. Χριστόφορος Σαρδελής. Επίσης «εάν δούμε την συνολική πορεία του χρέους, η αποκλιμάκωση παρά τις όποιες αναθεωρήσεις του ΑΕΠ είναι μικρή την τελευταία δεκαετία» προσθέτει ο κ. Σαρδελής. Το 1995 το χρέος ήταν περίπου 112% ενώ το 2005 το χρέος ήταν 108,5%.

 Η έλλειψη στρατηγικής της ελληνικής οικονομίας είναι το βασικότερο πρόβλημα για τον τόπο μας. Η Ελλάδα έχει αυτή την στιγμή χαμηλότερη αξιολόγηση από τους διεθνείς πιστοληπτικούς οίκους ανάμεσα στις 13 χώρες–μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν διαφαίνονται προοπτικές για άμεση αναβάθμισής της.

«Τα περιθώρια που έχει μία χώρα να αντιμετωπίσει ένα έκτακτο γεγονός είναι σίγουρα ένα βασικό κριτήριο για μία πιθανή αναβάθμιση της πιστοληπτικής της ικανότητας» αναφέρει ο κ. Σαρδελής. Και δυστυχώς η χώρα μας δεν έχει τα περιθώρια να αντιμετωπίσει κανένα έκτακτο περιστατικό. Για να μην αναφερθούμε στα καίρια προβλήματά της, όπως είναι το ασφαλιστικό, αλλά ακόμα και σε πιο μικρά, όπως ήταν η φωτιές του καλοκαιριού. Δικαιολογίες του τύπου έλλειψη εποχιακού προσωπικού, αδυναμία προσλήψεων ή αδυναμία αγοράς νέων πυροσβεστικών οχημάτων όχι μόνο δεν ευσταθούν αλλά και γελοιοποιούν τη χώρα μας με αποτέλεσμα αυτή να δανείζεται με ολοένα και περισσότερο επαχθείς όρους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναμενόμενη έκδοση του νέου 30ετούς ομολόγου του Δημοσίου για 5,0 δις. ευρώ, όταν σε σύγκριση με αντίστοιχη περσινή έκδοση προκύπτει αύξηση του κόστους μεταξύ 7,5 και 10,5 μονάδων βάσης. (Η απόδοση θα κυμανθεί μεταξύ 0,45 και 0,48 μονάδων βάσης πάνω από την απόδοση του γερμανικού ομολόγου λήξης 2037.)

Το δημοσιονομικό φιάσκο καραδοκεί. Απαιτείται τώρα η χάραξη μιας οικονομικής πολιτικής που θα στηρίζεται σε διαρθρωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Και πολλές φορές το να αρχίζει κάποιος από τα μικρά και τα άμεσα είναι μια επιτυχημένη συνταγή.