Εντείνεται, φαινομενικά, ο ανταγωνισμός στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού μετά τη χθεσινή κοινή ανακοίνωση της ΔΕΗ και της Χαλυβουργικής ΑΕ για τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης μονάδας συνδυασμένου κύκλου (800 MW) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα κατασκευαστεί σε έκταση εντός των εγκαταστάσεων της Χαλυβουργικής στην Ελευσίνα, όπου η Χαλυβουργική κατέχει ήδη άδεια παραγωγής από την ΡΑΕ.
Παρά το γεγονός ότι η Χαλυβουργική κατέχει την άδεια εδώ και δύο χρόνια, και σύμφωνα με πληροφορίες, έχει εξασφαλίσει προμήθεια φυσικού αερίου σε ανταγωνιστικές τιμές από ανεξάρτητο προμηθευτή εκτός ΔΕΠΑ, μόλις τώρα αποφασίστηκε η κίνηση, που χαρακτηρίζεται από κύκλους της αγοράς ως "ρουά ματ". Και αυτό διότι η ΔΕΗ ακολουθώντας το μοντέλο συνεργασίας με την RWE επιδιώκει την επέκτασή της εγκατεστημένης ισχύος της μέσω συνεργασίας με τρίτη εταιρεία αφού η ίδια βάση νομοθετικής ρύθμισης δεν μπορεί ν΄ αυξήσει την εγκατεστημένη ισχύ της . Από την άλλη πλευρά η Χαλυβουργική συνεργαζόμενη με τη ΔΕΗ υπερπηδά πολλά εμπόδια στο διαδικαστικό τμήμα της κατασκευής και λειτουργίας της νέας μονάδας. Ένα από τα πλέον σοβαρά είναι αυτό της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων της εγκατάστασης της προτεινόμενης μονάδος. Ως γνωστό υπάρχουν ήδη αντιδράσεις από τοπικούς παράγοντες αφού η περιοχή θεωρείται περιβαλλοντικά κορεσμένη.
Κύκλοι της αγοράς σχολιάζοντας την χθεσινή ανακοίνωση, παρατηρούν ότι σε αντίθεση με την προτεινόμενη συνεργασία μεταξύ ΔΕΗ και RWE, στην περίπτωση της Χαλυβουργικής, δεν αναμένονται σοβαρές αντιδράσεις από τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Ίσως, συμπληρώνουν, η συγκεκριμένη συνεργασία αποτελεί και μια διέξοδο για τη ΔΕΗ, για να μπορέσει να επεκταθεί η παραγωγική της ισχύς, σε περίπτωση που δεν τελεσφορήσει η συνεργασία της με τη RWE. Με άλλα λόγια, υποστηρίζουν οι ανώτεροι κύκλοι, η ΔΕΗ για μία ακόμη φορά προσπαθεί να επεκτείνει και να ισχυροποιήσει την δεσπόζουσα θέση της στην αγορά από την πίσω πόρτα.
Η ανωτέρω εξέλιξη έχει πάντως ενοχλήσει τους ανεξάρτητους παραγωγούς, ιδιαίτερα αυτούς που ευρίσκονται στο στάδιο υλοποίησης προγραμματισμένων επενδύσεων. Ναι μεν οι υπό κατασκευή μονάδες τους θα είναι έτοιμες μέχρι το καλοκαίρι του 2009, δηλαδή αρκετά πριν την είσοδο της ΔΕΗ στο παιχνίδι με τις πλάτες άλλων εταιρειών (βλέπε RWE και Χαλυβουργική), όμως από το 2011/12 και μετά όταν θα εμφανισθεί η ΔΕΗ με επιπλέον νέο παραγωγικό δυναμικό, ο ανταγωνισμός που εκτιμάται ότι εν τω μεταξύ θα έχει ξεκινήσει, θα κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα. Για αυτό τόσο οι ανεξάρτητοι παραγωγοί όσο και οι τράπεζες, ιδίως οι ξένες, που τους χρηματοδοτούν πιστεύουν ότι είναι καιρός να επέμβει ο Ρυθμιστής και να ξεκαθαρίσει τους όρους του παιχνιδιού.
«Δεν είναι δυνατόν» παρατηρεί υψηλόβαθμο στέλεχος διεθνούς τραπέζης με δοσοληψίες στην Ελλάδα, «από τη μία πλευρά η κυβέρνηση να επιδιώκει σοβαρές επενδύσεις από ιδιώτες στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής, και από την άλλη να ενθαρρύνει την ΔΕΗ να επεκταθεί στον ίδιο χώρο. Είναι φανερό ότι όχι μόνο δεν υπάρχει λογική σε μία τέτοια προσέγγιση αλλά πλέον δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την εκδοχή της εκ προθέσεως εξαπάτησης των ιδιωτών επενδυτών». Αν και ιδιαίτερα βαρείς και αναπόδεικτοι οι ανωτέρω χαρακτηρισμοί είναι ενδεικτικοί της αγωνίας και εκνευρισμού που διακατέχουν τους εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα οι οποίοι αισθάνονται ότι αλλάζουν διαρκώς οι κανόνες του παιχνιδιού και μετακινείται ολοένα και μακρύτερα ο πήχης. Παράλληλα, παρατηρούν κύκλοι της αγοράς, επιβαρύνεται η ήδη αρνητική εικόνα της χώρας μας στον τομέα του ανταγωνισμού στον ενεργειακό τομέα. Η περαιτέρω στήριξη της ΔΕΗ από το κράτος (ας μην ξεχνάμε την πρόσφατη γενναία αύξηση των τιμολογίων) δημιουργεί άνισους όρους ανταγωνισμού και κυριολεκτικά τινάζει στον αέρα την όποια διαδικασία απελευθέρωσης της αγοράς.