Οι υψηλές τιμές του «μαύρου χρυσού» έχουν ωθήσει τις χώρες να χρησιμοποιούν την ενέργεια με περισσότερο αποδοτικό τρόπο, επισημαίνεται σε έρευνα του World Energy Council (WEC), που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τον οργανισμό, στα μέλη του οποίου συμπεριλαμβάνονται ενεργειακές εταιρείες και κυβερνητικά σώματα από 90 συνολικά χώρες, η πρόσφατη έκθεσή του καταδεικνύει πως η τάση του κάθε κράτους να χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια για κάθε δολάριο του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος του επιταχύνθηκε την περίοδο 2000-2006, όταν οι τιμές πετρελαίου είχαν αναρριχηθεί σε επίπεδα ρεκόρ.
Αν και κατά την περίοδο από το 1990 μέχρι το 2006, η ενεργειακή παραγωγικότητα αυξήθηκε με μέσο ρυθμό της τάξεως του 1,3%, από το 2000 ως το 2006 επιταχύνθηκε κατά 1,5% ετησίως. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η Κίνα, η ενεργειακή παραγωγικότητα της οποίας υποχώρησε την ίδια περίοδο στο 1% ετησίως από 7,5% που ήταν την περίοδο 1990-2000, καθώς η οικονομική της ανάπτυξη εκτοξεύτηκε σε διψήφια νούμερα.
Όπως επισημαίνει το WEC, η ανάπτυξη περισσότερο αποδοτικών τεχνολογιών κατά την πάροδο των χρόνων επιτρέπει σε γενικές γραμμές στις χώρες να χρησιμοποιούν λιγότερη ενέργεια για την εκτέλεση των ίδιων έργων. Ωστόσο, η συνολική χρήση της τείνει να ενισχύεται, καθώς η αύξηση του πλούτου οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανάλωση.
Γι΄αυτό το λόγο, σύμφωνα με την έκθεση, οι κυβερνήσεις χρειάζεται να δράσουν συντονισμένα και να υιοθετήσουν μια σειρά μέτρων για τον περιορισμό της ενεργειακής σπατάλης και της άσκοπης παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα – μεταξύ των οποίων κατάργηση της φορολογίας στις τεχνολογίες εξοικονόμησης ενέργειας, αυξήσεις στις τιμές ενέργειας και επιβολή αυστηρότερων κανονισμών για τα οχήματα και τα νοικοκυριά. Το WEC ενθαρρύνει επίσης τις κυβερνήσεις να προωθήσουν τη χρήση προγραμμάτων «επισήμανσης» (labelling) σε προϊόντα, προκειμένου να δώσουν έμφαση στην ενεργειακή τους αποδοτικότητα, αλλά και να πρωτοστατήσουν οι ίδιες στη μείωση της ενεργειακής σπατάλης.
Όπως παρατηρεί το WEC, λίγες είναι οι χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να καλύψουν ένα ουσιαστικό μέρος των ενεργειακών τους αναγκών από βιώσιμες και «πράσινες» πηγές, με τη χρήση των υδρογονανθράκων και τις εκπομπές CO2 να παραμένουν σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα. Μεγάλη μερίδα αναλυτών θεωρεί πως μέχρις ότου αναπτυχθούν και υιοθετηθούν ευρέως καθαρότερες τεχνολογίες, η ενεργειακή αποδοτικότητα θα εξακολουθεί να αποτελεί τον πιο εύκολο τρόπο για την αποτελεσματική μείωση των εκπομπών CO2.