Η πτήση με εναλλακτικό καύσιμο του τεράστιου Airbus 380 αποτέλεσε ασφαλώς πρωτιά στον χώρο των επιβατικών αεροπλάνων, κυρίως στην έρευνα απεξάρτησης από την κηροζίνη – άρα από το πετρέλαιο. Για τρεις ώρες το γιγαντιαίο αεροπλάνο πέταξε από τις εγκαταστάσεις της EADS στο Φίλτον της Βρετανίας ως τις εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Τουλούζη της Γαλλίας χρησιμοποιώντας στον έναν από τους τέσσερις κινητήρες του ένα μείγμα καυσίμου αποτελούμενου κατά 40% από παράγωγο φυσικού αερίου.
Η δοκιμή του κινητήρα Trent 900 της Rolls – Royce, τροφοδοτούμενου με το νέο μείγμα, είχε στόχο να συγκριθεί με την κλασική τροφοδοσία των άλλων τριών κινητήρων – σημειωτέον ότι το Α380 χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο επειδή είναι το νέο αεροσκάφος της Airbus, αλλά και επειδή διαθέτει ξεχωριστό ρεζερβουάρ για κάθε κινητήρα. «Αυτή η πρώτη δοκιμαστική πτήση είναι μια πρώτη παγκόσμια απόδειξη για τη χρήση σε έναν από τους κινητήρες εμπορικού αεροπλάνου ενός καυσίμου που αποτελείται σε ποσοστό άνω του 40% από φυσικό αέριο» εξήγησε ο Φαμπρίς Μπρεζιέ, διευθυντής στην Airbus, προσθέτοντας ότι «δούλεψε τέλεια» σε όλη την πτήση. «Ο κινητήρας με εναλλακτικό αέριο συμπεριφέρθηκε όπως και οι τρεις άλλοι» διευκρίνισε ο πιλότος Ιγκ βαν ντερ Στίχελ. Η δοκιμή του εναλλακτικού αυτού καυσίμου, που χαρακτηρίζεται ως GTL (gas to liquids), έγινε για να μελετηθούν τα νέα τεχνολογικά δεδομένα που εισάγει, αλλά και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχει. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή αεροδιαστημική κοινοπραξία, το εναλλακτικό αυτό καύσιμο «διαθέτει ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά για την ποιότητα του αέρα, ενώ παρουσιάζει και πλεονεκτήματα σε όρους κατανάλωσης σε σχέση με την κηροζίνη… Επίσης έχει ελάχιστη περιεκτικότητα σε θείο». Ωστόσο από απόψεως εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα δεν παρουσιάζει διαφορές από την κηροζίνη, ενώ οι κινητήρες του αεροσκάφους είναι εξίσου θορυβώδεις. Τέλος το φυσικό αέριο κρίνεται ως καύσιμο απολύτως ασφαλές για χρήση σε αεροσκάφη, καθώς δεν απαιτεί θωρακισμένες δεξαμενές, όπως το προπάνιο.
Εν πάση περιπτώσει το πρόγραμμα χρήσης του φυσικού ερίου θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο στα βιοκαύσιμα «που σήμερα δεν διατίθενται σε επαρκείς ποσότητες», όπως εξήγησε η Airbus. Γιατί παράγονται όλα με την ίδια διαδικασία, γνωστή ως Fischer – Tropsch, που είχαν εφεύρει η Γερμανοί τη δεκαετία του 1920 και είχε χρησιμοποιηθεί τόσο από τους ναζιστές όσο και από τους Νοτιοαφρικανούς μετά το 1950, που δεν διέθεταν πετρέλαιο. Όσο για τα βιοκαύσιμα, η εταιρεία δεν προγραμματίζει δοκιμή τους πριν από το 2009. Όπως εξήγησε ο διευθυντής του προγράμματος ερευνών για τα εναλλακτικά καύσιμα Σεμπαστιέν Ρεμύ «το 2025 είναι πιθανόν το 25% των καυσίμων των αεροπλάνων να είναι εναλλακτικά καύσιμα και το 2030 το 30% να είναι βιοκαύσιμο». Η αμερικανική εταιρεία Boeing, που φαίνεται να καθυστερεί στη χρήση εναλλακτικών καυσίμων, έχει ωστόσο προγραμματίσει τον επόμενο μήνα μια πτήση από το Λονδίνο στο Άμστερνταμ για να δοκιμάσει βιοκαύσιμο σε ένα αεροσκάφος B747 της Virgin Atlantic.
Στο πρόγραμμα του εναλλακτικού καυσίμου GTL από φυσικό αέριο δεν συμμετέχει μόνο η Airbus, αλλά και η Rolls – Royce, η Royal / Dutch Shell και η Qatar Airways. Το Κατάρ διαθέτει το 15% των παγκοσμίων αποθεμάτων φυσικού αερίου – είναι η τρίτη χώρα σε παραγωγή μετά τη Ρωσία και το Ιράν. Η Quatar Petroleum κατασκευάζει ήδη ένα διυλιστήριο για να παράγει το καύσιμο αυτό και υπολογίζει ότι από το 2011 θα είναι σε θέση να τροφοδοτεί όλον τον αεροπορικό στόλο της (η Quatar Airways είναι βεβαίως κρατική εταιρεία). Η τελική πιστοποίηση του καυσίμου δεν αναμένεται πάντως πριν από το 2013, και μόνο τότε θα μπορέσει να τροφοδοτήσει συστηματικά με φυσικό αέριο τα δύο Α380 που θα παραλάβει το 2009. Όπως τόνισε ο πρόεδρος της Airbus Τομ Εντερς «το καύσιμο και η ενέργεια είναι οι κύριες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η παγκόσμια αεροναυπηγική βιομηχανία».