Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήση σε αυτήν την χώρα. Η Ελλάς είναι δεσμία των συντεχνιών. Και μιάς κυβερνήσεως, που παρά τα όσα είχε δηλώσει παλαιότερα ο Πρωθυπουργός, δεν έχει το πολιτικό θάρρος να συγκρουσθή ευθέως με τις συντεχνίες. Μόλις αισθανθή την παραμικρή συνδικαλιστική πίεση, σπεύδει να υποχωρήση. Και έτσι οι συντεχνίες αφήνονται ασύδοτες να υπονομεύουν την πρόοδο του τόπου. Η δε λιπόψυχη Κυβέρνησις απλώς παρακολουθεί.

Η λιπόψυχη Κυβέρνησις απλώς παρακολουθεί

Τίποτε δεν μπορεί να προχωρήση σε αυτήν την χώρα. Η Ελλάς είναι δεσμία των συντεχνιών. Και μιάς κυβερνήσεως, που παρά τα όσα είχε δηλώσει παλαιότερα ο Πρωθυπουργός, δεν έχει το πολιτικό θάρρος να συγκρουσθή ευθέως με τις συντεχνίες. Μόλις αισθανθή την παραμικρή συνδικαλιστική πίεση, σπεύδει να υποχωρήση. Και έτσι οι συντεχνίες αφήνονται ασύδοτες να υπονομεύουν την πρόοδο του τόπου. Η δε λιπόψυχη Κυβέρνησις απλώς παρακολουθεί.

Αλλεπάλληλα κρούσματα


Προχθές συνήλθαν με πρωτοβουλία του ΕΒΕΑ, σε κοινή σύσκεψη, οι εκπρόσωποι 16 φορέων της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, λόγω της απαραδέκτου καταστάσεως που έχει δημιουργηθή στα λιμάνια, με την λευκή απεργία των λιμενεργατών. Γιά όσους δεν γνωρίζουν τί συμβαίνει, επί ημέρες έχουν "μπλοκαρισθή" στα λιμάνια ολόκληρα κονταίηνερς με προϊόντα από και προς την Ελλάδα, επειδή η συντεχνία των λιμενεργατών αντιδρά στην ιδιωτικοποίηση τμήματος των λιμένων Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, που θα εκσυγχρονίση την λειτουργία τους. Αραγε πώς σκέπτεται να αντιδράση στην κατάσταση αυτή η Κυβέρνησις; Ουδείς γνωρίζει.

Την περασμένη Παρασκευή είχε εξαγγελθή από την διοίκηση του μετρό ότι θα άρχιζε δοκιμαστικά -επί δύο μήνες- η επέκτασις της λειτουργίας του μετρό γιά δύο ώρες μετά τα μεσάνυκτα τις Παρασκευές και τα Σάββατα. Τελικώς η δοκιμή δεν έγινε διότι αντέδρασαν τα συνδικάτα των εργαζομένων στο μετρό, που μέσα σε πολύ λίγα χρόνια έγιναν και αυτά συντεχνία. Γιά να αντιληφθήτε το θράσος τους, σκεφθείτε ότι σε σχετική ανακοίνωσή τους έφθασαν να αυτοεπαίρονται γιά την "συναίνεση" που επέδειξαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όταν δέχθηκαν να λειτουργήση το μετρό και τις μεταμεσονύκτιες ώρες! Μα το μετρό ήταν προϋπόθεσις γιά να μας ανατεθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Φαντασθείτε να μην λειτουργούσε τότε, διότι έτσι ήθελαν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι μάλιστα είχαν μόλις προσληφθή σε αυτό. Πρόκειται γιά απύθμενο συνδικαλιστικό θράσος. Τί θα κάνει τώρα η Κυβέρνησις; Άγνωστο.

Το περασμένο Σάββατο είχε προγραμματισθή συνεδρίασις του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΗ γιά να συζητηθούν συνεργασίες με μεγάλη ελληνική και γερμανική εταιρεία, γιά την συμπαραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Ανεξαρτήτως των όποιων επιφυλάξεων γιά τις συνεργασίες αυτές, σημασία έχει ότι η συνεδρίασις του διοικητικού συμβουλίου ανεβλήθη -για Τρίτη φορά- επειδή μαινόμενοι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, συνοδευόμενοι από βουλευτές (!) της αντιπολιτεύσεως, εισήλθαν στο κτίριο και κατέλαβαν την αίθουσα των συνεδριάσεων. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει οι συνδικαλιστές της πάλαι ποτέ Ιονικής Τραπέζης, αντιδρώντες στην ιδιωτικοποίησή της. Είχαν εισβάλει στο ξενοδοχείο όπου γινόταν η γενική συνέλευσις των μετόχων και είχαν προκαλέσει επεισόδια. Η Κυβέρνησις Σημίτη δεν ενέδωσε και η ιδιωτικοποίησις έγινε. Άραγε τώρα η Κυβέρνησις Καραμανλή θα καμφθή;

Αποκορύφωμα θράσους


Αποκορύφωμα του συνδικαλιστικού θράσους -αλλά και της κυβερνητικής λιποψυχίας- είναι αυτό που συμβαίνει με την Ολυμπιακή. Υποτίθεται ότι η ιδιωτικοποίησίς της επιδιώκεται από το 1997. Εκτοτε έχει περάσει ολόκληρη δεκαετία, ο "εθνικός αερομεταφορέας" έχει απαξιωθή, αλλά καμμία κυβέρνησις δεν κατόρθωσε να εφαρμόση τις αποφάσεις της. Και όταν προσφάτως ο νέος υπουργός Μεταφορών εκάλεσε τους συνδικαλιστές να τον συνοδεύσουν στις Βρυξέλλες γιά να διαπραγματευθούν από κοινού με τον αρμόδιο Επίτροπο, έλαβε την απίστευτη απάντηση ότι ο ίδιος είναι "ανεπιθύμητος" στα αεροπλάνα της Ολυμπιακής. Αλλά ούτε εδώ υπήρξε αντίδρασις. Πάλι καλά που οι συνδικαλιστές της Ολυμπιακής δεν εκήρυξαν ανεπιθύμητο στα αεροπλάνα και τον Πρωθυπουργό!

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, η Βρεταννία βρισκόταν σε μεγάλη παρακμή. Αιτία ήταν η παντοδυναμία των συνδικάτων που είχαν αποθρασυνθή επί διακυβερνήσεως Εργατικών και είχαν παραλύσει την βρεταννική οικονομία με τις αλλεπάλληλες απεργίες τους. Αυτός ήταν ο λόγος γιά τον οποίο ανέδειξαν οι Βρεταννοί στην πρωθυπουργία την Μάργκαρετ Θάτσερ. Γιά να βάλη τάξη. Και την έβαλε. Κατά την 11ετή διακυβέρνησή της, η βρεταννική οικονομία ανέκαμψε πλήρως. Αραγε η ελληνική οικονομία πότε θα μπορέση να ανακάμψη πραγματικά; Πότε θα παύση να είναι δεσμία των διαφόρων συντεχνιών;