Σε κίνηση-ματ απέναντι στον τουρκικό ιμπεριαλισμό προχώρησε η Αθήνα υπογράφοντας μνημόνιο συνεργασίας με τον Αραβικό Σύνδεσμο την περασμένη εβδομάδα. Πέρα από τα πολλά πεδία συνεργασίας που διανοίγονται -η Ελλάς έχει καλές σχέσεις με όλα τα κράτη της περιοχής- το μνημόνιο αυτό αποτελεί και μια ισχυρή ασπίδα απέναντι στις επερχόμενες τουρκικές προκλήσεις.

Ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν έχει ενοχλήσει σφόδρα τα αραβικά κράτη και η σύμπραξή τους με την Ελλάδα φαντάζει πλέον σαν την φυσική εξέλιξη. «Σήμερα με τον Αραβικό Σύνδεσμο, αντιμετωπίζουμε κοινές προκλήσεις, με χώρες της περιοχής μας και έθνη που δεν ανήκουν στον Αραβικό Σύνδεσμο, 

αλλά μέσω των ενεργειών τους, αποτελούν μία πολύ σοβαρή απειλή στην σταθερότητα της περιοχής. Παρεμβαίνουν στρατιωτικά ή άμεσα προσπαθώντας να δημιουργήσουν σφαίρες επιρροής και να αναβιώσουν θρησκευτικές αυτοκρατορίες που θάφτηκαν στους αιώνες, υπονομεύοντας την τάξη που έχει δημιουργηθεί» είπε με νόημα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κατά την τελετή υπογραφής του μνημονίου κατανοήσεως

Η εν λόγω συμφωνία έρχεται σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για τα ελληνοτουρκικά  και το μέλλον του Κυπριακού και η Αθήνα με αυτόν τον τρόπο ενισχύει την πίεση της απέναντι στην Άγκυρα ώστε να μην προσπαθήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα σε Κύπρο και Αιγαίο. Άλλωστε οι σχέσεις των αραβικών κρατών με την Άγκυρα διανύουν μια από τις χειρότερες περιόδους τους, με την Τουρκία να είναι πλέον απομονωμένη σχεδόν από όλους. «Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σύνολο διαφορών με περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις, σε τέτοιο βαθμό που η κατάληξη δεν θα είναι καλή, ούτε για την ίδια ούτε για την ηγεσία της»,  είχε πει  χαρακτηριστικά ο Γ.Γ του Αραβικού Συνδέσμου Αιγύπτιος Αχμέντ Αμπούλ Γκεΐτ λίγο μετά τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών  του οργανισμού στις 5 Μαρτίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ακριβώς τα ίδια λόγια είχε χρησιμοποιήσει και τον περασμένο Οκτώβριο, όταν είχε τονίσει και τα εξής: «Ο πρόεδρος της Τουρκίας παρεμβαίνει στρατιωτικά στην Αίγυπτο, τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη. Ενεπλάκη επίσης στον Καύκασο, στη διαμάχη ανάμεσα σε Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν, συγκρούστηκε με την Ελλάδα και την Κύπρο και εξαπέλυσε επίθεση στη ΝΑ Μεσόγειο και τις περιοχές με κοιτάσματα φυσικού αερίου, κάτι που ανάγκασε μια μεγάλη χώρα με ισχυρή επιρροή, όπως η Γαλλία, να στείλει μαχητικά και ένα αεροπλανοφόρο στην Κύπρο».

Οι παραπάνω θέσεις όπως είναι φυσικό εξόργισαν την τουρκική κυβέρνηση με το υπουργείο Εξωτερικών να τονίζει  σε ανακοίνωσή του: «Aπορρίπτουμε κατηγορηματικά τις αβάσιμες αποφάσεις που ελήφθησαν κατά της Τουρκίας», υποστηρίζοντας ότι η στάση αυτή «δεν υιοθετείται από τους φιλικούς και αδελφικούς αραβικούς λαούς».  Άφησε δε αιχμές για τον τρόπο λήψης των αποφάσεων: «Είδαμε ότι ελήφθησαν χωρίς διαφανείς διαδικασίες συζήτησης και ουσιαστικά επιβλήθηκαν από συγκεκριμένους, καθώς και ότι ορισμένα μέλη του Αραβικού Συνδέσμου είτε διαφωνούν είτε έχουν εκφράσει τις επιφυλάξεις τους». Παρα  ταύτα ο Ερντογάν έχει προσπαθεί επανειλημμένως να προσεγγίσει το Κάιρο, το τελευταίο διάστημα, χωρίς ωστόσο ιδιαίτερη  επιτυχία. Το μεγαλύτερο αγκάθι  μεταξύ των δύο πλευρών παραμένουν οι σχέσεις της τουρκικής κυβέρνησης με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, με το Κάιρο να επιμένει στην έκδοση των μελών της και το κλείσιμο το τουρκικών τηλεοπτικών δικτύων που συνδέονται με αυτή.

Ωστόσο το πιο ηχηρό ράπισμα ήλθε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τα οποία ανακοίνωσαν προ ημερών το άνοιγμα  πρεσβείας στο Τελ Αβίβ. Κίνηση που σίγουρα δεν χαροποιεί την Άγκυρα, που συντάχτηκε αναφανδόν στο πλευρό των Παλαιστινίων στις πρόσφατες συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών, επιδεινώνοντας εκ νέου τις σχέσεις της με το Τελ Αβιβ.  Υπενθυμίζεται ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν εξομάλυναν πέρυσι τις σχέσεις με το Ισραήλ στο πλαίσιο των «Συμφωνιών του Αβραάμ» που επιτεύχθηκαν με τη μεσολάβηση της κυβέρνησης του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Στη συνέχεια το Σουδάν και το Μαρόκο έκαναν επίσης κινήσεις για την εγκαθίδρυση σχέσεων με το Ισραήλ. Αυτά όλα είναι κακά μαντάτα για την Τουρκία που βλέπει τους αντιπάλους της στην περιοχή να ενισχύονται και να συνασπίζονται.