Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες μελέτες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είδε το φως της δημοσιότητας αυτή την εβδομάδα που πέρασε. Και κάποια ακόμα περισσότερα
«εγχώρια εντυπωσιακά»,
με την αρνητική έννοια στατιστικά στοιχεία, που δημοσίευσε η ΡΑΕ την Παρασκευή.
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή- σύμφωνα με έρευνα των Cambridge Energy Research Associates (
CERA
) μπορεί οι αναταραχές στην αγορά πετρελαίου την δεκαετία του 70 να έστρεψαν την προσοχή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά πολλοί και διάφοροι παράγοντες θα συνεχίσουν να ενισχύουν αυτή την τάση ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί με το πετρέλαιο. Φυσικές πηγές πλούτου όπως ο ήλιος και ο αέρας απoδεικνύονται εξαιρετικά πολύτιμοι ενεργειακά.
Αυτό που διαπραγματεύεται η εν λόγω έρευνα είναι ότι σήμερα η αυξανόμενη προς τις ΑΠΕ τάση έχει άμεσα να κάνει με τη συσχέτιση που υπάρχει με το φαινόμενο του θερμοκηπίου ως μια παγκόσμια απειλή στην πολιτική σταθερότητα και το περιβάλλον. Αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τον οποίον οι κυβερνήσεις επιζητούν να επιδοτούν τη ολοένα μεγαλύτερη χρήση ενέργειας προερχόμενη από τις ΑΠΕ.
Η ίδια έρευνα επισημαίνει ότι τα ανανεώσιμα καύσιμα θα έπονται των παραδοσιακών καυσίμων για πολλά χρόνια ακόμα και ο βαθμός ανάπτυξης τους θα εξαρτηθεί από τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, τους ρυθμούς οικονομικής ευημερίας και την τεχνολογική ανάπτυξη.
Στην Ελλάδα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) μας πληροφόρησε την Παρασκευή ότι ούτε λίγο ούτε πολύ οι πράσινες επενδύσεις μάλλον μειώθηκαν το περασμένο τρίμηνο σε σύγκριση με πριν.
Συγκεκριμένα, η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών πάρκων στο διασυνδεδεμένο σύστημα (εκτός των νησιών) παραμένει η ίδια από τον περασμένο Ιούλιο (636,76MW), ενώ στο σύνολό τους τα αιολικά πάρκα της χώρας φτάνουν σε ισχύ τα 871MW- τάδε έφη ΡΑΕ.
Ανάλογη είναι η εικόνα και στα μικρά υδροηλεκτρικά, όπου η εγκατεστημένη ισχύς αυξήθηκε κατά 1,86MW, φτάνοντας τα 95,5MW, με την ένταξη στο σύστημα ενός έργου το Δεκέμβριο. Ανάλογη είναι η εικόνα στο βιοαέριο και τη βιομάζα, ενώ η παραγωγή από ΣΗΘΥΑ (συμπαραγωγή ηλεκτρισμού θερμότητας) παρουσιάζει φθίνουσα πορεία (από 112,76MW σε 109,65MW). Έτσι στο σύνολό της η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ, αντί να παρουσιάζει αύξηση, βαίνει μειούμενη (συμπεριλαμβανομένων και των μονάδων ΣΗΘΥΑ). Και ασφαλώς προκύπτει το ερώτημα γιατί υπάρχει αυτή η απαράδεκτη στασιμότητα την στιγμή που σε όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες παρατηρείται πραγματικά οργασμός στις ΑΠΕ και σε ότι έχει να κάνει με πράσινες ενεργειακές επενδύσεις.
Οι λόγοι είναι πολλοί-το σαθρό νομικό πλαίσιο, η γραφειοκρατία, η πολυπλοκότητα αδειοδότησης και όλα τα γνωστά. Τo ζητούμενο είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να καλύψει το 20% των ενεργειακών της αναγκών από τις ΑΠΕ μέχρι το 2020, σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ασφαλώς κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί με τους σημερινούς ρυθμούς και την επικρατούσα νοοτροπία.
Έτσι η χώρα μας εμφανίζεται δέσμια ενός παρωχημένου τρόπου διοίκησης, μιας κρατικοδίαιτης οικονομίας (όπου ο ευρύτερος κρατικός τομέας εξακολουθεί να ελέγχει το 65% της οικονομικής δραστηριότητας) και ενός συστήματος εξουσίας που είναι βασισμένος στην διαρκή συναλλαγή. Άρα ας μην έχουμε αυταπάτες περί μεταρρυθμίσεων, εκσυγχρονισμού και άλλων παρόμοιων στόχων που δήθεν προωθεί η κυβέρνηση. Όχι μόνο οι ΑΠΕ και η Εξοικονόμηση Ενέργειας (άγνωστος όρος για την Ελληνική πραγματικότητα) δεν προωθούνται αλλά σύντομα, εάν κρίνουμε από τα στοιχεία της ΡΑΕ, θα ελαχιστοποιηθεί και αυτή η πολύ μικρή συμμετοχή που έχουν σήμερα στο πετρελαιοεξαρτώμενο
ενεργειακό μας ισοζύγιο.