Tout va Bien

Παρά την πρόσφατη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ, την παρατηρούμενη κάμψη στους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας και γενικότερα την αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την οικονομική ζωή της χώρας, η υψηλή ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στους επερχόμενους καλοκαιρινούς μήνες θεωρείται δεδομένη. Οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι για μία ακόμη φορά το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας θα δοκιμαστεί σκληρά και ψάχνουν τώρα να βρουν έτοιμες λύσεις είτε μέσω εισαγωγών ηλεκτρισμού, είτε μέσω της ενοικίασης με διαδικασίες εξπρές ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων αιχμής είτε ακόμη με νομικά τερτίπια, που θα επιτρέψουν την αλλαγή όρων λειτουργίας και την ένταξη στο σύστημα της ανενεργής μέχρι σήμερα μονάδας συμπαραγωγής της Endesa Hellas που αρχικά είχε σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Αλουμινίου Ελλάδος.

Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι το ΥΠΑΝ και η ΔΕΗ πέρα των ανωτέρω λύσεων δεν εξετάζουν καμία άλλη προοπτική για την αντιμετώπιση των υψηλών ηλεκτρικών φορτίων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες παρά το γεγονός ότι το θέμα τους απασχολεί έντονα ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο. Και ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι καλοκαιρινές αιχμές οφείλονται πρωτίστως στην ανεξέλεγκτη χρήση των κλιματιστικών μονάδων, ιδίως στον οικιακό και εμπορικό τομέα, η απόφαση είναι να μην υπάρξει ουδεμία επέμβαση ή έστω νουθεσία εκ των άνω για περιορισμό της κατανάλωσης και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και προτροπή για εξοικονόμηση ενέργειας. Δηλαδή τάσσεται υπέρ της διαιώνισης της ευδαιμονικής αντίληψης της ζωής στις σύγχρονες τσιμεντούπολεις μας.

Με άλλα λόγια πιστεύουν και άγονται ως τα πάντα να βαίνουν καλώς. Tout va Bien όπως έλεγε κινηματογραφικά ο δημοφιλής Γάλλος σκηνοθέτης Jean Luc Godard στις αρχές της δεκαετίας του 70. Μόνο που ο Godard τότε με αυτήν την ταινία σατίριζε την ευδαιμονία και τους τρόπους της μεσοαστικής τάξης και ετάσσετο αναφανδόν υπέρ της ανάγκης για ανατροπές. Η σημερινή κυβέρνηση δέσμια μιας παρωχημένης νοοτροπίας, αποκομμένη από την σύγχρονη Ευρωπαϊκή πραγματικότητα (όπου το ενεργειακό και η Εξοικονόμηση Ενέργειας έχουν αναχθεί σε νούμερο ένα προτεραιότητα) αδυνατώντας ν’ αναλύσει κοινωνικοοικονομικά φαινόμενα νεοπλουτίστικης καταβολής, χωρίς φαντασία και προπαντός δίχως τόλμη ούτε θέλει αλλά ούτε μπορεί να καταλάβει, πόσο μάλλον να επιλύσει, ένα σχετικά συμβατικό πρόβλημα που είναι η υπερκατανάλωση ενέργειας τους θερμούς καλοκαιρινούς μήνες.

Άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα (π.χ. Ιαπωνία, Αυστραλία, Μαλαισία, Ισραήλ) έχουν προσπαθήσει και έχουν εφαρμόσει τοπικά προσαρμοσμένες λύσεις και έχουν αντιμετωπίσει με επιτυχία ένα πρόβλημα που είναι κυρίως κοινωνιοοικονομικό παρά τεχνικό. Εμείς δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε; Και εάν δεν θέλουμε τότε ποιους προστατεύει η κυβέρνηση; Τους εισαγωγείς κλιματιστικών ή τις μεγάλες κοινωνικές μάζες οι οποίες για μία ακόμη φορά θα βρεθούν αντιμέτωπες με συνεχόμενα και καθημερινά black outs το καλοκαίρι ή και πιο σύντομα.