Σε πρόσφατο σχόλιο του energia.gr (βλέπε Tout va Bien, στις 12/2) είχαμε αναφερθεί στις επερχόμενες θερινές αιχμές και την ανάγκη για αλλαγή στάσης από πλευράς κυβέρνησης με την θέσπιση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει καθ’ ότι απαιτείται μακροπρόθεσμη στόχευση και καλός προγραμματισμός, στοιχεία τα οποία μάλλον στερείται η σημερινή κυβέρνηση .
Έτσι, αναπόφευκτα, η αντιμετώπιση των καλοκαιρινών φορτίων θα γίνει με πιο άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις όπως η ένταξη νέας ηλεκτρικής παραγωγικής ισχύος. Ήρθε λοιπόν η ώρα για τους αρμόδιους που είναι ουκ ολίγοι (ΥΠΑΝ, ΡΑΕ, ΔΕΣΜΗΕ, ΔΕΗ) να δουν πως θα εξασφαλίσουν τα 330 MW της – έτοιμης – μονάδας που έχει φτιάξει ο όμιλος Μυτιληναίου στη Βοιωτία. Βέβαια, η μονάδα είχε σχεδιαστεί αρχικά για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Αλουμίνιον της Ελλάδος, αλλά τώρα η Endesa Hellas (στην οποία έχει περιέλθει) θέλει να πουλάει στο σύστημα την παραγωγή της, για να επωφεληθεί τα μεγάλα κέρδη που προκύπτουν από τη διαφορά τιμών αγοράς και πώλησης. Στο ενδεχόμενο αυτό αντιδρά η ΔΕΗ, αλλά και οι άλλοι ιδιώτες ανταγωνιστές. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει καταλήξει, και σύντομα θα ανακοινώσει τη γνωμοδότησή της, σύμφωνα με την οποία, «αφού η νομοθεσία δίνει το δικαίωμα στις μονάδες συμπαραγωγής να διαθέτουν στο σύστημα την ενέργεια που παράγουν, αυτό το δικαίωμα το έχει και η μονάδα της Endesa, παρ’ ότι είχε αρχικά σχεδιαστεί για αυτοπαραγωγή».
Η απορία που γεννάται σ’ έναν ανεξάρτητο παρατηρητή είναι γιατί η μονάδα συμπαραγωγής της Endesa Hellas, (μία υπό τις μεγαλύτερες εάν όχι η μεγαλύτερη τέτοια μονάδα στην Ευρώπη) δεν μπορεί να λειτουργήσει βάσει των αρχικών της προδιαγραφών και να προσφέρει ηλεκτρισμό και ατμό στο εργοστάσιο της Αλουμίνιον στον Αγ. Νικόλαο, Βοιωτίας. Έτσι θα αποδεσμεύετο ένα φορτίο 300 MW (αυτή είναι περίπου η κατανάλωση του Αλουμίνιον) ισχύς που θα μπορέσει άμεσα να διοχετεύσει η ΔΕΗ για κάλυψη αναγκών του δικτύου. Κατανοούμε ότι αυτή δεν είναι μία οικονομική συμφέρουσα λύση για την Endesa, και τον όμιλο Μυτιληναίο γενικότερα, αφού με τις τρέχουσες τιμές αερίου η λειτουργία της μονάδας συμπαραγωγής κοστίζει ακριβά και το κόστος της παραγόμενης κιλοβατώρας είναι υψηλό με αποτέλεσμα να συμφέρει η αγορά ρεύματος από τη ΔΕΗ, έστω και με το βιομηχανικό τιμολόγιο Α150.
Βέβαια ο Όμιλος ομιλεί περί ελεύθερης οικονομίας όπου το arbitrage, γιατί περί αυτού πρόκειται, αποτελεί καθημερινή πρακτική. Αλήθεια ποιος θα μας εξηγήσει πως λειτουργεί το arbitrage στο σημερινό ημιαπελευθερωμένο καθεστώς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα;